Η υπομονή είναι κάτι για το οποίο δεν φημίζονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο ούτε οι οπαδοί ούτε και οι παράγοντες. Γι’ αυτό οι προπονητές εναλλάσσονται σαν τα πουκάμισα εδώ και δεκαετίες. Η… λογική αυτή δεν αλλάζει όσα χρόνια κι αν περάσουν. Οι εξαιρέσεις που δεν επιβεβαιώνουν τον κανόνα παραμένουν ελάχιστες: ο Ολλανδός Εγκεν Γκέραρντ ως κόουτς του ΟΦΗ επί μια 15ετία (επίδοση ρεκόρ στα ελληνικά χρονικά), ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ για οκτώ σεζόν και ο Νίκος Καραγεωργίου στον Εργοτέλη για επτά περιόδους. Προφανώς με την ανυπομονησία και τις αντιλήψεις που κυκλοφορούν στα ελληνικά γήπεδα δεν πρόκειται ποτέ να δούμε έναν Γκι Ρου με 44 χρόνια στην τεχνική ηγεσία της Οσέρ ούτε έναν σερ Αλεξ Φέργκιουσον με 27 σερί έτη στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Αυτό το τίμημα πλήρωσαν και δύο από τους πιο ανερχόμενους έλληνες τεχνικούς της γενιάς των σαραντάρηδων. Ο Γιάννης Αναστασίου και ο Τραϊανός Δέλλας διέγραψαν παράλληλη πορεία στην προπονητική καθώς προσελήφθησαν από τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ αντιστοίχως περίπου την ίδια εποχή, την άνοιξη του 2013, και απολύθηκαν δυόμισι χρόνια αργότερα προτού ολοκληρώσουν τη θητεία τους. Πρόλαβαν, ωστόσο, αν και πρωτάρηδες στους πάγκους, να αφήσουν το (θετικό) στίγμα τους. Ηδη ο Δέλλας προσελήφθη στον Ατρόμητο, ενώ και ο Αναστασίου δεν θα αργήσει να βρει κάπου στο εξωτερικό την επόμενη ποδοσφαιρική στέγη του.
Γιάννης Αναστασίου
Πλήρωσε το φιάσκο του Εσιέν
Η πρόσληψη του Γιάννη Αναστασίου στις 14 Μαΐου 2013 προκάλεσε έκπληξη στην ποδοσφαιρική κοινή γνώμη. Ο Παναθηναϊκός βίωνε ήδη μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις (οικονομικές και αγωνιστικές) της σύγχρονης ιστορίας του και άπαντες συμφωνούσαν ότι χρειαζόταν ένας έμπειρος και μπαρουτοκαπνισμένος κόουτς προκειμένου να ξαναφέρει τους Πράσινους στον δρόμο των επιτυχιών. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Γιάννης Αλαφούζος, έχοντας την εμπειρία της συνεργασίας με τον Πορτογάλο Ζεσουάλδο Φερέιρα, έναν γηραιότερο και με αμέτρητα χιλιόμετρα στους πάγκους, προτίμησε τη στροφή σε κάποιον νεότερο, άφθαρτο, έστω και πρωτάρη, προπονητή. Ο ολλανδοτραφής Αναστασίου, έχοντας την πολύτιμη συμβολή του επίσης νεοπροσληφθέντος και πρωτάρη τεχνικού διευθυντή Νίκου Νταμπίζα, έχτισε από το μηδέν μια ανταγωνιστική, παραγωγική και επιθετικογενή ομάδα που έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου το 2013 και που κατόρθωσε να κατατροπώσει τον μόνιμο πρωταθλητή των τελευταίων ετών Ολυμπιακό μέσα στο σπίτι του με το εκκωφαντικό 3-0. Εκτοτε όμως άρχισε μια σταδιακά καθοδική πορεία που οδήγησε στη σημερινή κατάρρευση του ποδοσφαιρικού μοντέλου που εφαρμόστηκε στο Τριφύλλι τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Μετά την απομάκρυνση του Νταμπίζα και μολονότι είχαν προσληφθεί ο Τάκης Φύσσας και ο Λεωνίδας Βόκολος για να διευθύνουν το ποδοσφαιρικό τμήμα, ο κόουτς Αναστασίου βρέθηκε με υπερεξουσίες στα χέρια αλλά δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει με επιτυχία στις απαιτήσεις του ρόλου χάνοντας την εμπιστοσύνη και τη στήριξη πρωτίστως των ποδοσφαιριστών. Η αποτυχία του καλοκαιρινού μεταγραφικού πλάνου (με αποκορύφωμα το φιάσκο με τον σουπεραστάρ Μάικλ Εσιέν) που φέρει τη σφραγίδα τόσο των Φύσσα – Βόκολου όσο και του Αναστασίου άφησε την ομάδα γυμνή να προσπαθεί για μια αγωνιστική υπέρβαση που ήταν πάνω από τις δυνάμεις της. Οι ευρωαποκλεισμοί από την Μπριζ και την Καμπάλα και οι αποτυχίες στο πρωτάθλημα ήρθαν ως φυσικό επακόλουθο ενός συνόλου που έμοιαζε πια «βαλτωμένο», δίχως κίνητρο και win spirit. Οι φίλαθλοι του Τριφυλλιού έχασαν την υπομονή τους και έπαψαν πια να πιστεύουν σε αυτόν, εν αντιθέσει προς τον κ. Αλαφούζο, ο οποίος όμως ενέδωσε στις πιέσεις της εξέδρας και προχώρησε στη λύση της συνεργασίας τους, μολονότι θεωρούσε ότι ο κύκλος του στον Παναθηναϊκό δεν είχε κλείσει ακόμη. Εννιακόσιες δύο ημέρες μετά την πρόσληψή του ο 42χρονος κόουτς άφησε πίσω του ένα Κύπελλο και μια ιστορική επικράτηση επί του Ολυμπιακού αλλά και τις υπεραξίες που δημιούργησε κατά τη θητεία του καθώς αρκετοί παίκτες εκτόξευσαν την αξία τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Πλήρωσε το φιάσκο του Εσιέν
Η πρόσληψη του Γιάννη Αναστασίου στις 14 Μαΐου 2013 προκάλεσε έκπληξη στην ποδοσφαιρική κοινή γνώμη. Ο Παναθηναϊκός βίωνε ήδη μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις (οικονομικές και αγωνιστικές) της σύγχρονης ιστορίας του και άπαντες συμφωνούσαν ότι χρειαζόταν ένας έμπειρος και μπαρουτοκαπνισμένος κόουτς προκειμένου να ξαναφέρει τους Πράσινους στον δρόμο των επιτυχιών. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Γιάννης Αλαφούζος, έχοντας την εμπειρία της συνεργασίας με τον Πορτογάλο Ζεσουάλδο Φερέιρα, έναν γηραιότερο και με αμέτρητα χιλιόμετρα στους πάγκους, προτίμησε τη στροφή σε κάποιον νεότερο, άφθαρτο, έστω και πρωτάρη, προπονητή. Ο ολλανδοτραφής Αναστασίου, έχοντας την πολύτιμη συμβολή του επίσης νεοπροσληφθέντος και πρωτάρη τεχνικού διευθυντή Νίκου Νταμπίζα, έχτισε από το μηδέν μια ανταγωνιστική, παραγωγική και επιθετικογενή ομάδα που έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου το 2013 και που κατόρθωσε να κατατροπώσει τον μόνιμο πρωταθλητή των τελευταίων ετών Ολυμπιακό μέσα στο σπίτι του με το εκκωφαντικό 3-0. Εκτοτε όμως άρχισε μια σταδιακά καθοδική πορεία που οδήγησε στη σημερινή κατάρρευση του ποδοσφαιρικού μοντέλου που εφαρμόστηκε στο Τριφύλλι τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Μετά την απομάκρυνση του Νταμπίζα και μολονότι είχαν προσληφθεί ο Τάκης Φύσσας και ο Λεωνίδας Βόκολος για να διευθύνουν το ποδοσφαιρικό τμήμα, ο κόουτς Αναστασίου βρέθηκε με υπερεξουσίες στα χέρια αλλά δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει με επιτυχία στις απαιτήσεις του ρόλου χάνοντας την εμπιστοσύνη και τη στήριξη πρωτίστως των ποδοσφαιριστών. Η αποτυχία του καλοκαιρινού μεταγραφικού πλάνου (με αποκορύφωμα το φιάσκο με τον σουπεραστάρ Μάικλ Εσιέν) που φέρει τη σφραγίδα τόσο των Φύσσα – Βόκολου όσο και του Αναστασίου άφησε την ομάδα γυμνή να προσπαθεί για μια αγωνιστική υπέρβαση που ήταν πάνω από τις δυνάμεις της. Οι ευρωαποκλεισμοί από την Μπριζ και την Καμπάλα και οι αποτυχίες στο πρωτάθλημα ήρθαν ως φυσικό επακόλουθο ενός συνόλου που έμοιαζε πια «βαλτωμένο», δίχως κίνητρο και win spirit. Οι φίλαθλοι του Τριφυλλιού έχασαν την υπομονή τους και έπαψαν πια να πιστεύουν σε αυτόν, εν αντιθέσει προς τον κ. Αλαφούζο, ο οποίος όμως ενέδωσε στις πιέσεις της εξέδρας και προχώρησε στη λύση της συνεργασίας τους, μολονότι θεωρούσε ότι ο κύκλος του στον Παναθηναϊκό δεν είχε κλείσει ακόμη. Εννιακόσιες δύο ημέρες μετά την πρόσληψή του ο 42χρονος κόουτς άφησε πίσω του ένα Κύπελλο και μια ιστορική επικράτηση επί του Ολυμπιακού αλλά και τις υπεραξίες που δημιούργησε κατά τη θητεία του καθώς αρκετοί παίκτες εκτόξευσαν την αξία τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Τραϊανός Δέλλας
Ελλειψη εμπιστοσύνης για τα μεγάλα
Στις 9 Απριλίου 2013 ο Τραϊανός Δέλλας τόλμησε να αναλάβει την ΑΕΚ στην πιο δύσκολη σελίδα της ιστορίας της. Επρόκειτο για μια αποστολή αυτοκτονίας για τον πρωτάρη έλληνα κόουτς, ο οποίος μόλις λίγο καιρό πριν είχε αποκτήσει δίπλωμα προπονητικής. Η Ενωση βρισκόταν προ του υποβιβασμού και της διάλυσης και ο πρωταθλητής Ευρώπης με την Ελλάδα το 2004 ήλπιζε ότι έστω και την ύστατη στιγμή θα σώσει μια παρτίδα που όμως ήταν χαμένη από καιρό. Η ΑΕΚ βρέθηκε στη Β’ Εθνική με αγωνιστικά κριτήρια και λίγο αργότερα στη Γ’ λόγω πτώχευσης και ο «Τράι» θεωρήθηκε από τον εξωδιοικητικό ηγέτη της Ενωσης Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος ανέλαβε το πρότζεκτ της επανόδου της ομάδας στη Σούπερ Λίγκα, ιδανική περίπτωση. Οπως διατείνονταν οι Κιτρινόμαυροι, μαζί με ένα νέο φιλόδοξο ποδοσφαιρικό σύνολο θα έχτιζαν και έναν νέο κόουτς με προοπτική στο μέλλον. Στα δύσκολα χρόνια της τρίτης και της δεύτερης κατηγορίας ο Δέλλας «ψήθηκε» προπονητικά προκειμένου να είναι έτοιμος για τη μεγάλη επιστροφή στην πρώτη κατηγορία. Ωστόσο η αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του (κυρίως λόγω της έλλειψης πρότερης εμπειρίας που συνόδευε το βιογραφικό του) ποτέ δεν έπαψε να υφίσταται, έστω και αν δεν εκδηλώθηκε δημόσια. Από τα χρόνια της Γ’ Εθνικής και αργότερα στη Β’, αν και ο στόχος της ανόδου επετεύχθη με ευκολία, πάντοτε υπέβοσκε ένας προβληματισμός για το ποδόσφαιρο που απέδιδε η ομάδα. Σε αυτό το διάστημα δύο φορές ετέθη θέμα αντικατάστασής του, αλλά ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ύψωσε ασπίδα προστασίας. Επί της ουσίας ο Κολοσσός πλήρωσε την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του από τον Μελισσανίδη, συναίσθημα που κορυφώθηκε μετά την εφετινή συντριβή με 4-0 από τον Ολυμπιακό. Είχαν προηγηθεί και οι μουρμούρες στα αποδυτήρια από τους Λάτιν που βάρυναν το κλίμα στο εσωτερικό της ομάδας. Ο Δέλλας υπέβαλε την παραίτησή του κάνοντας λόγο με δήλωσή του για εξαναγκασμό στο να λάβει τη συγκεκριμένη απόφαση καθώς θίχτηκαν οι αξίες του. Πρόλαβε να κοουτσάρει την Ενωση μόλις σε επτά ματς στην επάνοδό της στη Σούπερ Λίγκα, αν και στο αρχικό πλάνο προοριζόταν για πολύ περισσότερα. Ο κύκλος του έκλεισε στην ΑΕΚ έπειτα από 924 ημέρες κατά τις οποίες παρουσίασε μια αξιόλογη, μαχητική και ανταγωνιστική ομάδα με σύγχρονο και ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό, ενώ βελτίωσε, ανέδειξε και προώθησε αρκετούς παίκτες καθώς οι Μάνταλος, Μπακάκης, Πλατέλλας, Αραβίδης και Τζανετόπουλος χρίστηκαν διεθνείς με την Εθνική επί των ημερών του…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ



