Θεωρεί ότι υπάρχει στην Ευρώπη ένα δημοκρατικό κενό, που «αφήνει ελεύθερο το πεδίο στις δυνάμεις της αγοράς και στον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό». Θεωρεί ότι οι κοινοί ευρωπαϊκοί θεσμοί είναι αδύναμοι και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι ουσιαστικά «αυτό που καταδικάζει την Ευρώπη στο σοκ των εθνικών εγωισμών». Ο γνωστός γάλλος οικονομολόγος και διευθυντής σπουδών στην Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Σπουδών του Παρισιού Τομά Πικετί, που θριαμβεύει τον τελευταίο καιρό με το βιβλίο του «Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα», στέλνει το μήνυμα εν όψει ευρωεκλογών: «Πολίτες, στις κάλπες».

Όπως σημειώνουν Τα Νέα, το βιβλίο του Τομά Πικετί -στην Ελλάδα θα κυκλοφορήσει το 2015 από τις Εκδόσεις Πόλις, από όπου κυκλοφόρησε το 2007 και ένα προγενέστερο πόνημά του, «Η οικονομία των ανισοτήτων»- πρόκειται για μία εμβριθή ανάλυση της ανόδου των οικονομικών ανισοτήτων, για την οποία ο Πολ Κρούγκμαν λέει ότι «θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε την κοινωνία και μελετάμε την οικονομία».

Ο Τομά Πικετί, μέσα από το άρθρο του στη γαλλική εφημερίδα Liberation την Τρίτη και τη συνέντευξη που παραχώρησε στο Monde, ζητά να αλλάξουμε και τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε την Ευρώπη ή, μάλλον, να αλλάξουμε την ίδια την Ευρώπη.

Κατ’ αρχάς, ο γάλλος οικονομολόγος θεωρεί ότι η συμμετοχή στις ευρωεκλογές είναι απαραίτητη. Διότι αυτές οι ευρωεκλογές «ενέχουν ένα δυναμικό αλλαγής και μετασχηματισμού αναμφίβολα πιο σημαντικό από όλες τις προηγούμενες. Για πρώτη φορά, η ψήφος θα επηρεάσει ενδεχομένως άμεσα την επιλογή του προέδρου της Κομισιόν». Ο Πικετί τάσσεται αναφανδόν υπέρ του Μάρτιν Σουλτς, ενός «σθεναρού και ειλικρινούς Σοσιαλδημοκράτη». Αναγνωρίζει όμως ότι θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από μία ψήφος στον Σουλτς προκειμένου να αλλάξει η Ευρώπη.

Όπως επισημαίνεται και στο «Μανιφέστο για μια πολιτική ένωση του ευρώ» που συνυπογράφει μαζί με αρκετούς ακόμα γάλλους οικονομολόγους και πολιτολόγους, «ένα ενιαίο νόμισμα με 18 διαφορετικά χρέη επί των οποίων οι αγορές μπορούν να κερδοσκοπούν ελεύθερα, και 18 φορολογικά και κοινωνικά συστήματα σε ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό μεταξύ τους, αυτό δεν δουλεύει ούτε θα δουλέψει ποτέ».

Με το ευρώ, σημειώνει ο Πικετί, αντικαταστήσαμε την κερδοσκοπία γύρω από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες με την κερδοσκοπία γύρω από τα επιτόκια: και αυτό είναι ακόμα χειρότερο.

«Χρειαζόμαστε ένα μίνιμουμ δημοσιονομικής και φορολογικής ενότητας και για αυτό, ένα μίνιμουμ πολιτικής, δημοκρατικής ενότητας» επισημαίνει και προσθέτει ότι χρειαζόμαστε ένα δεύτερο Κοινοβούλιο, ένα Κοινοβούλιο της ευρωζώνης. Έτσι, «οι εθνικοί βουλευτές δεν θα μπορούσαν πια να κατηγορούν τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι τους υποχρεώνουν, υποτίθεται, να κάνουν φρικτά πράγματα τα οποία δεν επέλεξαν».


Μα δεν είναι αυτός ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου; ρώτησαν τον Τομά Πικετί οι δημοσιογράφοι της «Μοντ». «Ζούμε μέσα στην αυταπάτη ότι το Συμβούλιο των αρχηγών κρατών εκπροσωπεί τα κράτη-μέλη» απάντησε. «Αυτό είναι που καταδικάζει την Ευρώπη στο σοκ των εθνικών εγωισμών. Το αποκορύφωμα της τρέλας είναι αυτή η αλληλουχία από νυχτερινές συνόδους όπου υπουργοί μας ανακοινώνουν το ξημέρωμα ότι έσωσαν το ευρώ προτού συνειδητοποιήσουμε, 24 ώρες αργότερα, ότι δεν γνωρίζουν τι αποφάσισαν».

Οι ευρωπαϊκές συνθήκες μεταρρυθμίζονται διαρκώς, επισημαίνει ο γάλλος οικονομολόγος. «Αντί να περιμένουμε κουνώντας νευρικά τα χέρια τις μελλοντικές προτάσεις της Ανγκελα Μέρκελ, καλύτερα θα ήταν να προετοιμαστούμε και να προτείνουμε έναν πραγματικό εκδημοκρατισμό της Ευρώπης».