Τον τίτλο του πρώτου εικονικού δήμου στην Ελλάδα κατέχει το Διδυμότειχο. Με τη βοήθεια μιας πρωτοποριακής τεχνολογίας, οι χρήστες του Διαδικτύου μπορούν πλέον να δουν την ιστορική πόλη με τρόπο που μόνο αν ταξίδευαν ως εκεί θα μπορούσαν. Το «πιλοτικό εικονικό Διδυμότειχο» (www.didymoteicho.gr/tours/el/) εγκαινιάστηκε επίσημα την περασμένη Παρασκευή με την παρουσίαση της νέας διαδικτυακής πύλης στο κοινό σε τεχνολογικό πάρκο που δημιουργήθηκε ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό στην πόλη.
Εικονική αλλά πραγματική
Η εικονική περιήγηση (virtual tour) της πόλης –η οποία θυμίζει κάτι από ηλεκτρονικό παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας, αφού επιτρέπει στον επισκέπτη να «περπατήσει» στα κυριότερα ιστορικά μνημεία του Διδυμοτείχου, να πλησιάσει όσο επιθυμεί τα αντικείμενα που βλέπει για να διακρίνει με ακρίβεια λεπτομέρειες και να «αγγίξει» τη γνώση –είναι διαθέσιμη σε τέσσερις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, βουλγαρικά και τουρκικά) και δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του δημάρχου κ. Παρασκευά Πατσουρίδη.

«Μέσα σε μόλις λίγα λεπτά ο επισκέπτης βλέπει, περιηγείται, γνωρίζει εικονικά σε πρώτη φάση αυτά που τον ενδιαφέρουν και μαθαίνει για τη σπουδαία ιστορία της πόλης που έγινε τρεις φορές πρωτεύουσα του Βυζαντίου» λέει στο «Βήμα» ο κ. Κώστας Γκουρλουμένος, υπεύθυνος ανάπτυξης της ψηφιακής παρουσίας του Διδυμοτείχου.

Στην παρούσα φάση στην περιήγηση περιλαμβάνονται πέντε μνημεία και τέσσερα μουσεία. «Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει αρχικά το Κάστρο του Πυθίου, που είχε χτίσει ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Στ’ Καντακουζηνός το 1330 και αποτέλεσε αυτοκρατορική κατοικία και φρούριο. Επίσης το Κάστρο του Διδυμοτείχου που άρχισε να χτίζεται επί Ιουστινιανού Α’ τον 5ο αιώνα και ολοκληρώθηκε το 1500 περίπου. Από το δεύτερο, επιλέξαμε τις λαξευμένες σπηλιές –που θυμίζουν λίγο την Καππαδοκία -, την Πύλη της Γέφυρας, τον Πύργο της Βασιλοπούλας, όπου σύμφωνα με τον μύθο είχε αυτοκτονήσει η τελευταία βυζαντινή βασιλοπούλα όταν αλώθηκε το κάστρο, και την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης».

Εκτός από τα βυζαντινά μνημεία η εικονική περιήγηση περιλαμβάνει μια σύγχρονη εκκλησία. «Επιλέξαμε την εκκλησία της Παναγίας της Ελευθερώτριας, η οποία είναι περίπου 20 ετών αλλά έχει εντυπωσιακή εικονογράφηση στο εσωτερικό της. Εκεί χρησιμοποιήθηκε η τεχνική GigaPan, που επιτρέπει στον επισκέπτη να πλησιάσει και να δει με φοβερή λεπτομέρεια οτιδήποτε του κεντρίζει το ενδιαφέρον, ακόμα και στον επιχρυσωμένο θόλο, 24 καρατίων» εξηγεί ο κ. Γκουρλουμένος τονίζοντας ότι στόχος του δήμου είναι να αναπτύξει ακόμη περισσότερο την εικονική περιήγηση προσθέτοντας περισσότερες πληροφορίες και νέα μνημεία της περιοχής. «Πιστεύουμε ότι μέσα από την εικονική περιήγηση μπορεί να έρθει και η πραγματική περιήγηση».

Αποτύπωση καρέ-καρέ


Ποιες τεχνολογίες κρύβονται όμως πίσω από το αψεγάδιαστο τελικό αποτέλεσμα; Για αυτές μάς μίλησε ο δημιουργός του εικονικού αυτού «ταξιδιού» κ. Δημήτρης Χριστοδούλου, φωτογράφος και ιδρυτής της εταιρείας παραγωγής διαδραστικών εικονικών περιηγήσεων spinaround (www.spinaround.gr) που ανέλαβε το έργο. «Η συγκεκριμένη δουλειά έγινε σε δύο μέρη: στο πρώτο, ξεκινήσαμε με τη φωτογράφιση των εσωτερικών και των εξωτερικών χώρων, ενώ στη συνέχεια προσθέσαμε στην περιήγηση το κομμάτι της διαδραστικότητας, των περιγραφικών κειμένων, των social media, του χάρτη κ.ά.» μας ενημερώνει.

Εσωτερική όψη των «δωματίων» των λαξευμένων σπηλαίων παλαιολιθικής εποχής του Διδυμοτείχου (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ/SPINAROUND)

«Τόσο οι εσωτερικές όσο και οι εξωτερικές λήψεις βασίζονται στην ψηφιακή φωτογραφία υψηλού δυναμικού εύρους (HDR). Το ανθρώπινο μάτι διακρίνει από τα φωτεινά στα σκοτεινά μέχρι 17 διαφορετικές βαθμίδες ή στοπ, όπως τα λέμε στη φωτογραφία. Με τη βοήθεια της HDR, αγγίζουμε μέχρι και 11 στοπ, με αποτέλεσμα να έχουμε πιο σωστά χρώματα του χώρου και μεγαλύτερη ακρίβεια ως προς τις λεπτομέρειες των αντικειμένων». Κάτι τέτοιο, προσθέτει, χαρίζει στις λήψεις αυτές αληθοφανή και σχεδόν τρισδιάστατο χαρακτήρα.

Μια στροφή, 5.500 φωτογραφίες


Μια εικονική στροφή μπορεί να μοιάζει απλή, στην πραγματικότητα όμως απαιτεί σκληρή δουλειά. «Η συρραφή πολλών εικόνων, με τη βοήθεια ειδικού λογισμικού, επιτρέπει στους χρήστες να πραγματοποιούν μια πλήρη περιστροφή 360 μοιρών στον χώρο που επισκέπτονται κάθε φορά» λέει ο κ. Χριστοδούλου. «Οσo περισσότερες εικόνες χρησιμοποιούμε τόσο υψηλότερο ποιοτικά είναι το αποτέλεσμα. Μπορούμε δηλαδή να κάνουμε μια απλή περιήγηση με μόλις τέσσερις φωτογραφίες όμως μπορεί να φθάσουμε και τις 5.500, όπως έγινε π.χ. στο εσωτερικό του ναού της Παναγίας της Ελευθερώτριας. Στην τελευταία περίπτωση, η ποιότητα αυξάνεται τόσο ώστε μπορούμε πλέον να εστιάσουμε έως και 200-300 x σε αναλογικό ζουμ».
Οι φακοί είναι κατά βάση σταθεροί, αλλάζουν όμως ανάλογα με το θέμα της φωτογραφίας. «Για παράδειγμα, εντός του ναού χρησιμοποιήθηκε 85άρης φακός για μεγαλύτερη ακρίβεια, ενώ οι εξωτερικές λήψεις έγιναν με 8άρη φακό. Ακόμα, πάντα δουλεύουμε με τον φυσικό φωτισμό του χώρου, γιατί θέλουμε το αποτέλεσμα να είναι αληθοφανές στον χρήστη, ό,τι δηλαδή θα έβλεπε ο ίδιος αν βρισκόταν εκεί».
Το κόστος μιας εικονικής βόλτας, σύμφωνα με τον φωτογράφο, είναι μικρό συγκριτικά με την προβολή που μπορεί να λάβει ένας δήμος μέσω της οικουμενικότητας του παγκόσμιου ιστού. «Η τιμή της εικονικής περιήγησης είναι περίπου ίδια με εκείνη ενός τηλεοπτικού σποτ. Ωστόσο το Διαδίκτυο μπορεί να προσελκύσει πολύ περισσότερους θεατές, εντός και εκτός συνόρων» διευκρινίζει.

«Η συγκεκριμένη εικονική περιήγηση έχει γραφτεί σε κώδικα HTML5, γεγονός που σημαίνει ότι το προϊόν θα μπορούσε να «παντρευτεί» με οποιαδήποτε άλλη τεχνολογία, π.χ. τα γυαλιά της Google» καταλήγει ο κ. Χριστοδούλου επισημαίνοντας ότι μέσα στα επόμενα σχέδια της εταιρείας είναι και η κατασκευή ενός ατομικού ημιθόλου που θα προβάλει τις λήψεις σε πραγματικές διαστάσεις και θα λειτουργεί με τη βοήθεια του αισθητήρα κίνησης του Kinect.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ