Η Ελλάδα στην προεκλογική Γερμανία ακούγεται… λίγο

Συνήθως βλέπουν το Ράιχστακ μόνο απ’ έξω. Μετά την αποτυχία της ευρωσκεπτικιστικής Εναλλακτικής Λύσης για τη Γερμανία AfD να υπερβεί το εκλογικό όριο του 5% στις ομοσπονδιακές εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, οι ηγέτες του κόμματος μένουν αναγκαστικά εκτός γερμανικής Βουλής.

Την περασμένη Τετάρτη όμως αυτό άλλαξε για λίγο. 11 από τα 12 μέλη του κομματικού προεδρείου (6 άνδρες και 5 γυναίκες) εισήλθαν «μετά βαΐων και κλάδων» στο κτίριο του Κοινοβουλίου για να παραδώσουν στον επικεφαλής της Επιτροπής Αναφορών το «πιο καυτό ντοκουμέντο της χρονιάς»: ένα αίτημα για την απόκρουση οποιασδήποτε μελλοντικής βοήθειας για την Ελλάδα που υπογραφόταν από 33.840 άτομα.

«Καλούμε την ομοσπονδιακή Βουλή να μη χρηματοδοτήσει πλέον με δημόσιο χρήμα πιστώσεις, δωρεές ή παρατάσεις πιστώσεων για την Ελλάδα. Ιδιαίτερα πρέπει να αποκρουσθεί η παροχή ενός τρίτου πακέτου σωτηρίας στη χώρα» αναφερόταν σε αυτό. «Αυτό είναι μόνο η αρχή» δήλωσε αμέσως μετά μπροστά στις κάμερες ο αντιπρόεδρος του κόμματος Χανς Ολαφ Χένκελ. «Η Ελλάδα είναι για μας το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα για την αποτυχημένη ευρωπαϊκή πολιτική της κυβέρνησης» πρόσθεσε ο εκπρόσωπος Τύπου Κρίστιαν Λουτ. «Και αυτό θα το αναδείξουμε πλήρως ως τις ευρωεκλογές».

Κατά τα άλλα όμως η Ελλάδα δεν ακούγεται πολύ στον προεκλογικό αγώνα της Γερμανίας. Τα δύο μεγάλα κυβερνητικά κόμματα, οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Σοσιαλδημοκράτες, την αγνοούν (ή προσποιούνται ότι την αγνοούν) πλήρως. Και οι μικροί αντίπαλοί τους –δίπλα στην AfD οι Πράσινοι και η Αριστερά (Die Linke) –δεν κατορθώνουν να υποκινήσουν το ενδιαφέρον του κοινού για ένα θέμα που του φαίνεται πολύ εξωτικό.

Υπάρχουν βέβαια και δυνατές εκλάμψεις, που προκαλούνται όμως από δηλώσεις μη γερμανών πολιτικών, όπως του πρώην πρωθυπουργού του Eurogroup και νυν υποψήφιου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία της Κομισιόν Ζαν-Κλoντ Γιούνκερ, ο οποίος ανακάλυψε πρόσφατα ότι δεν αποκλείεται εντελώς ένα «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.

Δήλωση-βόμβα, που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τη γραμμή του Βερολίνου και πλείστων άλλων ευρωπαϊκών πρωτευουσών και άφησε εμβρόντητους τους ποικιλώνυμους αναλυτές. «Είμαι σίγουρος ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει ποτέ κάτι τέτοιο» δήλωσε στο «Βήμα» ο επικεφαλής του τμήματος Συγκυρίας στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας του Κιέλου Χένινγκ Κλοτ. «Τυχόν κούρεμα θα την έφερνε σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των γερμανών φορολογουμένων».

Ποια ήταν όμως τα κίνητρα της δήλωσης του κ. Γιούνκερ; Το γεγονός ότι –παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις –δεν πιστεύει πραγματικά στο «success story» του Αντώνη Σαμαρά και θέλει να πάρει τα μέτρα του για το μέλλον; Η δίψα του για εκδίκηση κατά της Ανγκελα Μέρκελ για το γεγονός ότι το όνομά του δεν αναφέρεται καθόλου στα προεκλογικά πλακάτ των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών; Ή ο ψυχρός υπολογισμός ότι το ελληνικό χρέος δεν μπορεί να γίνει ποτέ από μόνο του βιώσιμο;

«Ξεχάστε την εκδίκηση!» λέει κυβερνητικό στέλεχος στο Βερολίνο που θέλει να μείνει ανώνυμο. «Αν έκανε κάτι τέτοιο θα έβλαπτε κατ’ αρχάς τον εαυτό του. Το πιθανότερο είναι ότι εκφράζει την άποψη ορισμένων κύκλων των Βρυξελλών, που εκτιμούν, όπως άλλωστε και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ότι το κούρεμα είναι αναπότρεπτο και ότι αργά ή γρήγορα θα πρέπει να γίνει».

Αυτό το «σχίσμα» στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, σύμφωνα με το ίδιο στέλεχος, θα επηρεάσει όχι μόνο την τρέχουσα αντιπαράθεση για τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου, αλλά και την περίοδο «μετά», ιδίως εφόσον ο κ. Γιούνκερ εκλεγεί όντως πρόεδρος της Κομισιόν. «Η σύγκρουση είναι προγραμματισμένη» λέει. «Το ελληνικό χρέος θα προκαλέσει και μελλοντικά ισχυρές αναταράξεις στην ευρωζώνη».

Το αν και πότε θα δοθεί οριστική λύση στο ζήτημα είναι βέβαια άδηλο. «Αυτή μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές» λέει ο κ. Κλοτ. «Μία εξ αυτών είναι το κούρεμα, που είναι όμως πολιτικά ανέφικτο. Μια άλλη είναι, όπως συμβαίνει σήμερα, η διατήρηση των τόκων σε μηδενικό περίπου επίπεδο. Σε τέτοια περίπτωση είναι αδιάφορο πόσο μεγάλο είναι το χρέος ή αν συνεχίζει να αυξάνει. Χωρίς την εξυπηρέτησή του δεν κοστίζει τίποτε». Η ανησυχία του κ. Γιούνκερ, εικάζει, θα οφείλεται στην υποψία ότι ορισμένες χώρες θα πάψουν αργά ή γρήγορα να αποδέχονται τους μηδενικούς τόκους –οπότε το δίλημμα «χρεοκοπία ή κούρεμα» θα επανέλθει με οξύτερη μορφή.

Στον αντίποδα τέτοιων πραγματικών ή δυνητικών συγκρούσεων βρίσκεται βέβαια η στάση του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών που θυμίζει έντονα «νιρβάνα».

«Η Ελλάδα κατόρθωσε τελευταία να επιστρέψει, έστω και συμβολικά, στις αγορές και να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ. Είναι αυτό αποτέλεσμα της συνεπούς υλοποίησης των προγραμμάτων βοήθειας;» το ρώτησε τις προάλλες «Το Βήμα». «Οι αριθμοί που επιβεβαίωσε το Eurostat για τον ελληνικό προϋπολογισμό δείχνουν ότι οι δομικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα δείχνουν πρώτες επιτυχίες. Αυτό επιβεβαιώνει την αξία της ακολουθούμενης πολιτικής της προσαρμογής».

Και σε ό,τι αφορά την ανάγκη ενός τρίτου προγράμματος βοήθειας «αυτό θα γίνει σαφές το φθινόπωρο του 2014». Μόνο τότε θα γίνει ξεκάθαρο τι ποσό θα πρέπει να διαθέσει για τη μελλοντική χρηματοδότησή της η Ελλάδα και τι θα πρέπει να προέλθει από ξένες χρηματοδοτικές πηγές.

Τέτοιες «βαυκαλίστικες» φωνές δεν φτάνουν όμως για να «θάψουν» το ελληνικό ζήτημα στη γερμανική δημοσιότητα. Τα μικρά κόμματα καραδοκούν. Και δηλώσεις, όπως εκείνη του κ. Γιούνκερ για το «κούρεμα», φτάνουν προφανώς για να το κάνουν, έστω και για λίγες ώρες, πρώτη είδηση στον προεκλογικό αγώνα.