Η πιο απαράδεκτη ενέργεια στην αυτοδιοίκηση είναι να χειραγωγούν τα κόμματα τις υποψηφιότητες στους δύο βαθμούς της αυτοδιοίκησης. Στις επόμενες εκλογές του 2019, ίσως μόνο το ΚΚΕ μείνει πιστό στην παράδοση να επιλέγει υποψήφιους Περιφερειάρχες και Δημάρχους. Στις φετινές εκλογές, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ πληρώνουν και θα πληρώσουν πολύ ακριβά την εμπλοκή τους σε χρίσματα και επιλογές προσώπων. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι καθαρά μια υπόθεση επιλογής των πολιτών και τίποτα άλλο. Ειδικά, στη σημερινή περίοδο της οικονομικής κρίσης, που κάθε άλλο οι πολίτες επηρεάζονται από τη βούληση των κομμάτων.
Οι παλιμπαιδισμοί της Νέας Δημοκρατίας στις περιπτώσεις της Κεντρικής Μακεδονίας και των μεγάλων Δήμων θα γυρίσουν ενάντια στην ίδια. Την ώρα που ο Γραμματέας του κόμματος, κ. Ανδρέας Παπαμιμίκος άφησε ελεύθερους τους οπαδούς του κόμματος να επιλέξουν τον καλύτερο Δήμαρχο για τους μικρούς Δήμους και σωστά έπραξε αφού ξεμπλέκει το κόμμα του από περιπέτειες, στη Κεντρική Μακεδονία αλλά και σε άλλες περιπτώσεις οι επιβολή επιλογών φαίνεται ότι θα δημιουργήσουν σοβαρότατο πρόβλημα στην εικόνα του κόμματος, κάτι που διαφαίνεται ήδη προ των πυλών. Πολύ πιθανό οι επιλογές της Συγγρού απέναντι σε άλλους γαλάζιους υποψηφίους να «πατώσουν» με αποτέλεσμα την πλήρη διαπόμπευση των επιλογών του κόμματος, με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ακόμη χειρότερα τα πράγματα στο ΣΥΡΙΖΑ, όπου οι περιπτώσεις των κ. κ. Καρυπίδη και Βουδούρη εξευτέλισαν στην κυριολεξία την αξιοπιστία του κόμματος, και μάλιστα, στην περίπτωση του κ. Καρυπίδη, τους «πέταξε το χρίσμα στα μούτρα» και κατεβαίνει μόνος του χρησιμοποιώντας ως προτέρημα την άρση του χρίσματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η Κουμουνδούρου όχι μόνο δεν θα έπρεπε να επεμβαίνει στα αυτοδιοικητικά, αλλά θα έπρεπε να μην προβαίνει σε στηρίξεις στελεχών ακόμη και αν προέρχονται από τον χώρο του, ως δείγμα πλήρους ελευθερίας και χειραφέτησης της αυτοδιοίκησης. Έτσι πρέπει να συμπεριφέρονται τα Δημοκρατικά κόμματα, να αφήνουν τα στελέχη του να αποφασίζουν χωρίς την παραμικρή εμπλοκή από την πολιτική ηγεσία. Θα είναι μια κακή αρχή για το ΣΥΡΙΖΑ τα αποτελέσματα των εκλογών και δεν θα μπορέσει να τα ξεπεράσει εύκολα.
Οι εκλογές του 2014 θα διδάξουν τόσα πολλά που στις επόμενες εκλογές του 2019 δεν θα υπάρχει η λέξη χρίσμα, στήριξη, κόμμα. Τα κόμματα θα καταλάβουν με σκληρό τρόπο ότι η εμπλοκή τους σε κάθε διαδικασία θα αγγίζει τα όρια της γελοιότητας, οπότε και θα αφήσουν την τοπική αυτοδιοίκηση να πάρει το δρόμο της σε όλα τα επίπεδα. Το Μάιο δεν θα πιστεύουμε στα μάτια μας από τα αποτελέσματα που θα βγάλει η κάλπη. Ηχηρά ονόματα της αυτοδιοίκησης και υψηλά πρόσωπα δεν θα περάσουν καν στο δεύτερο γύρο. Σε πολλές περιπτώσεις θα δούμε να αναδεικνύονται «άσχετοι» με τα αυτοδιοικητικά καιoutsiderπου κανείς δεν θα περίμενε να περάσουν στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τίποτα και ότι ο χάρτης θα αλλάξει τόσο απότομα που η ανατροπή των δεδομένων του 2012 θα φαίνεται αμελητέα.
