Το είπαν για τον Ντέιβιντ Μπάουι, όταν ηχογράφησε το «Let’s Dance», ότι πάει να πιάσει το ευρύ κοινό, ότι γίνεται εμπορικός. Το λένε για κάθε ποιοτικό σκηνοθέτη που αναζητεί χρηματοδότη στο Χόλιγουντ, ότι ξεπουλάει την αισθητική του. Με την ίδια λογική κατηγορείται και η ανανεωτική Αριστερά, που από το ταπεινό 1,84% της εποχής του Κύρκου ανέρχεται σε πρωτόγνωρα ποσοστά και κινδυνεύει να εγκατασταθεί στο Μαξίμου.
Η ανανεωτική Αριστερά ξεκίνησε να πάει στη βρύση πριν από 45 χρόνια και οι σφυγμομετρήσεις είναι πλέον αισιόδοξες. Τίθεται, λοιπόν, το ζήτημα: να τα θολώσει λίγο τα νερά προτού τα πιει; Να προσαρμοστεί στον πολύ κόσμο ή να συνεχίσει τα εναλλακτικά, αυτά που την τοποθετούν στο περιθώριο του καθωσπρεπισμού;
Από τη σχέση με την Εκκλησία κρίνονται πολλά. Οχι μόνο από τον προγραμματικό διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους, αλλά και από τα υπόλοιπα, τα επικοινωνιακά. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει προσπάθειες να αμβλύνει τις παγιωμένες εντυπώσεις –σε πολιτικό και προσωπικό επίπεδο.
Η αδράνεια είναι μια αποτελεσματική μέθοδος. Ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει ανοχή εκεί που θα μπορούσε να είναι ορμητικός. Να θυμηθούμε τι ζητούσε προτού διαμορφωθούν μεγάλες φιλοδοξίες: «Επιστροφή στο κράτος της μεγάλης ακίνητης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και απόδοσή της σε ακτήμονες και σε δημόσια χρήση. Τα εισοδήματα των Εκκλησιαστικών Ενώσεων και Οργανώσεων από εμπορικές δραστηριότητες, χρεόγραφα και εκμετάλλευση ακινήτων φορολογούνται κανονικά».
Για τη μισθοδοσία των κληρικών δεν είπε ποτέ τίποτε. Ούτε και τώρα λέει. Αν η Εκκλησία πλήρωνε τους παπάδες, θα σώζονταν 10.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ τους διασώζει όλους προσώρας.
Η φορολόγηση της Εκκλησίας θα μπορούσε να αντιπροταθεί αντί των άλλων μέτρων, ας πούμε του χαρατσιού στα ακίνητα. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει να κάνει αυτή τη συζήτηση, να προτείνει έναν φόρο αντί άλλου, πόσω μάλλον όταν θα θίγονταν τα συμφέροντα της θρησκευτικής ηγεσίας. Μήπως το αφήνει για μελλοντικό χρόνο, για όταν έλθει στα πράγματα; Τα έχει κουβεντιάσει αυτά με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ή με τον πατριάρχη Βαρθολομαίο; Ποια είναι άραγε η ατζέντα της επικείμενης επίσκεψης στο Αγιον Ορος; Για προσκύνημα δεν πηγαίνει, υποθέτουμε. Οπότε κάποια άλλα ζητήματα τον απασχολούν για να ασχολείται με τους ρασοφόρους.
Η σχέση του Αλέξη Τσίπρα με την Εκκλησία έχει έναν συμβολισμό. Πέρα από το πρακτικό σκέλος, αν δηλαδή συμφέρει το κράτος ο διαχωρισμός (με δεδομένο ότι η φιλανθρωπία υποκαθιστά ανύπαρκτες δομές), η κυβερνώσα Αριστερά θα δείξει αν ταυτίζεται με τις δυνάμεις που διοίκησαν το κράτος από την ίδρυσή του ως σήμερα.
Υπάρχει, βεβαίως, μια τακτική γνωστή από το πρόσφατο παρελθόν. Τακτική Ανδρέα, να λέει ότι θα προχωρήσει συναινετικά, ότι θα γίνει διάλογος, να περνάει ο καιρός και να μη γίνεται τίποτε. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μαθευτεί έγκαιρα και με σαφήνεια: παραμένει στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ η πρόταση για «πλήρη αρμοδιότητα της πολιτείας σε ζητήματα γάμου, ονοματοδοσίας και μαθήματος θρησκευτικών»;
Να πούμε και κάτι άλλο. Προ εξαετίας το Κομμουνιστικό Κόμμα κατέθεσε στη Βουλή σχέδιο νόμου για τον διαχωρισμό της Εκκλησίας και του κράτους. Ενα σχέδιο νόμου αναλυτικό, σαφές, πλήρες, με άρτια αιτιολογική έκθεση. Αμ’ έπος αμ’ έργον. Οι συνθήκες είναι ώριμες και για τον ΣΥΡΙΖΑ, να σταθεί σε μια όχθη. Να πάρει θέση. Δεν ευσταθεί καμία δικαιολογία, ότι προέχουν τα άλλα, τα οικονομικά. Υπάρχουν ψηφοφόροι με ευαισθησίες που υπερβαίνουν τα της τσέπης τους.
Τα ερωτήματα είναι ρητορικά και ο Αλέξης Τσίπρας κοιτάει να τους κρατά όλους ικανοποιημένους. Το εναλλακτικό κοινό χαίρεται που ένας πολιτικός αρχηγός τακτοποιεί τα οικογενειακά του με πολιτικό τρόπο: ούτε νυφικά ούτε βαφτίσεις. Τον θυμόμαστε, μάλιστα, στη Βουλή να κάθεται αγέρωχος και ακίνητος μπροστά στον αρχιεπίσκοπο που ευλογούσε με αγιασμό. Λίγους μήνες μετά, σε ανάλογο σκηνικό, σε σχολικό αγιασμό, έσκυβε να φιλήσει τον σταυρό, τον βασιλικό, το χέρι.
Ο Αλέξης Τσίπρας ρίχνει νερό στο κρασί του, ρίχνει αγιασμό στο νερό του –είναι, πάντως, διψασμένος. Το ευρύ κοινό το συγκινεί με αυτά. Και ας χαλιέται το 1,84% των παλαιών ρηγάδων.

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ