Το «παράλληλο σύμπαν» των Peeping Tom

Από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, ο Φρανκ Σαρτιέ – ο ένας εκ των δύο καλλιτεχνικών διευθυντών της βελγικής χοροθεατρικής κολεκτίβας Peeping Tom –μιλά με ενθουσιασμό για το «A Louer» (Eνοικιάζεται), το έργο που θα παρουσιάσει η ομάδα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 12-14 Ιουνίου (Πειραιώς 260, Δ’). Λέει ότι σκοπός του είναι να παρασύρει τον θεατή σε ένα «ταξίδι στη σκέψη».

Η όλη διαδικασία της δημιουργίας άρχισε από μία ιδέα: μία στιγμή πλήξης, όταν η σκέψη μας ξεφεύγει και πετά σ’ ένα παράλληλο σύμπαν. Με πρωταγωνίστρια μία γυναίκα, το έργο εξερευνά αναμνήσεις, αλλά και μελλοντικές προθέσεις, φόβους, άγχη, όνειρα ή εφιάλτες που επηρεάζονται από την πραγματικότητα και δη αυτή της οικονομικής κρίσης. Στο επίκεντρο της κινηματογραφικής, σχεδόν, σκηνοθεσίας του «A Louer» βρίσκεται η άποψη ότι όλα είναι εφήμερα, γιατί όλα μπορούν ν’ απολεσθούν από τη μια μέρα στην άλλη: ένα διαμέρισμα, τα υπάρχοντά μας, μία θέση εργασίας, ακόμη και η ίδια μας η ζωή. Ολα είναι προς ενοικίαση…

«Αυτό που βασικά μας ενδιαφέρει είναι να μιλήσουμε για την πραγματικότητα» λέει ο Φρανκ Σαρτιέ. Η αλήθεια είναι ότι στη διάρκεια της υπερδεκαετούς πορείας τους οι Peeping Tom δημιούργησαν θεάματα ακραία, τα οποία κατά καιρούς άγγιξαν επώδυνα θέματα, όπως τα γεράματα, η φθορά και η απώλεια, με σκοπό να ευαισθητοποιήσουν τον θεατή από πολλές πλευρές, ώστε ν’ αναλογιστεί το περιβάλλον γύρω του.

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η γενικότερη δουλειά της ομάδας, η οποία έχει έδρα τις Βρυξέλλες και ιδρύθηκε το 2000 από τον 46χρονο, σήμερα, Σαρτιέ και τη 43χρονη Ισπανίδα Γκαμπριέλα Καρίτσο. Οι δυο τους παραμένουν ως σήμερα καλλιτεχνικοί διευθυντές έχοντας συγκεντρώσει γύρω τους καλλιτέχνες μέσα από ένα ευρύ φάσμα δημιουργίας: χορευτές, ηθοποιούς, λυρικούς τραγουδιστές κ.ά. Σταδιακά, από μια κολεκτίβα καλλιτεχνών οι οποίοι συναντήθηκαν για μία συγκεκριμένη παραγωγή του Αλέν Πλατέλ, οι Peeping Tom εξελίχθηκαν σε μια διεθνούς εμβέλειας ομάδα η οποία κέρδισε τον ενθουσιασμό κοινού και κριτικής. Χαρακτηριστικές, άλλωστε, οι εξαιρετικές εντυπώσεις που άφησε η ομάδα στην προηγούμενη εμφάνισή της στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας πριν από μερικά χρόνια.

Ο ανθρώπινος παράγοντας βρίσκεται στην «καρδιά» της δημιουργίας των πολυβραβευμένων Peeping Tom. «Πραγματικά, πάντα προσπαθούμε να βλέπουμε τον άνθρωπο πίσω από τον χορευτή» λέει ο Φρανκ Σαρτιέ. «Μας αρέσει να αφηγούμαστε ιστορίες –συνεχίζει-, αλλά ταυτόχρονα θέλουμε να ξέρουμε ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο μία χορεύτρια ή ένας χορευτής αποφασίζει να χορέψει. Η τεχνική, ασφαλώς, μας απασχολεί πολύ: θέλουμε, για παράδειγμα, να εντάξουμε σ’ ένα έργο μια κίνηση η οποία δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον είναι η ίδια η ψυχή των ανθρώπων. Υπάρχει ένα μέλος της ομάδας 78 ετών, ένα άλλο 65, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα μείξη ηλικιών, απόψεων κτλ.». Στις παραγωγές των Peeping Tom, η παρουσίαση «παράλληλων κόσμων» είναι αναγνωρίσιμη και στο πλαίσιο αυτό, η συνήθης λογική χρόνου, χώρου και ατμόσφαιρας διαταράσσεται. «Βγαίνουμε από την πραγματικότητα, αλλά πάντα γυρίζουμε» καταλήγει με χιούμορ ο Σαρτιέ.