Ελάχιστοι από όσους ακούμε αυτή τη στιγμή ραδιόφωνο θυμόμαστε ότι τα κύματα φθάνουν σε εμάς χάρη στο πινγκ πονγκ που παίζουν με την ιονόσφαιρα. Εχουμε, βλέπεις, πολύ πιο πεζά προβλήματα να μας απασχολούν. Και είχαμε όντως συνηθίσει στην ιδέα ότι «τα προβλήματά μας βρίσκονται όλα εδώ», στον πλανήτη και στον τόπο όπου ζούμε. Επειτα όμως μας είπαν ότι έχουμε και ένα πρόβλημα πάνω από εμάς- την «τρύπα του όζοντος» στην ιονόσφαιρα. Μετά μάθαμε ότι το πρόβλημα ήταν διπλό, καθώς τα καυσαέριά μας είχαν μετατρέψει αυτό το «φυσικό μπαλόνι» σε θερμοκήπιο. Και έπειτα μας είπαν ότι και η μαγνητόσφαιρά μας εμφανίζει τρύπες… Οπότε πλέουμε όλοι μαζί στο ηλιακό μας σύστημα γαντζωμένοι σε ένα τρύπιο σωσίβιο. Πόσο «σωτήρα» μας θα θεωρούσαμε όποιον επιστήμονα μας έλεγε ότι μπορεί να φτιάξει μπαλώματα για το σωσίβιο; Ισως και όσο «μοιραίο» τον θεωρούσαμε αν, τελικά, απλώς επιτάχυνε το σκάσιμο του σωσιβίου! Ενα τραγικό δίλημμα, αντάξιο αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Και ο εν λόγω επιστήμονας… είναι Ελληνας!