Εντελώς προβλέψιμος έχει γίνει ο Παναγιώτης Ζαβός!
Μας ανακοίνωσε το 2001 ότι σκόπευε να προβεί σε κλωνοποίηση ανθρώπων, ανακοίνωσε το 2003 ότι είχε δημιουργήσει το πρώτο κλωνοποιημένο έμβρυο, ανακοίνωσε το 2004 ότι κλωνοποιημένο έμβρυο είχε εμφυτευτεί στη μήτρα της μητέρας του και πως το παιδί ήταν καθ΄ οδόν. Και σήμερα δηλώνει ακριβώς τα ίδια! Ή μάλλον εξαγγέλλει προσαρμοσμένες στο σήμερα τις υποσχέσεις-απειλές του παρελθόντος του. Ενας ανθρώπινος κλώνος είναι καθ΄ οδόν.
Φυσικά ποτέ δεν είχαμε καμία απόδειξη γι΄ αυτά που έκανε ή έλεγε ότι έκανε. Με την πρόφαση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, η ταυτότητα των υποτιθέμενων γονέων του εκάστοτε «κλωνοπαίδου» ήταν επτασφράγιστο μυστικό. Ομοίως μυστικές παρέμεναν και οι γεωγραφικές συντεταγμένες του εργαστηρίου στο οποίο ελάμβανε χώρα η υποτιθέμενη κλωνοποίηση (προστατεύοντάς τον, καθώς η κλωνοποίηση ανθρώπων για αναπαραγωγικούς σκοπούς είναι απαγορευμένη στο σύνολο του πολιτισμένου κόσμου). Φυσικά, δίνονταν ορισμένες πληροφορίες, το απαραίτητο αλατοπίπερο για να νοστιμίσει η ιστορία που κάθε φορά ο Ζαβός προσέφερε προς πώληση στα ΜΜΕ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για δύο συντετριμμένους γονείς, οι οποίοι επιθυμούν να «αναστήσουν» τη σκοτωμένη σε τροχαίο δεκάχρονη κόρη τους. Εξήγησε άραγε κάποιος σε αυτούς τους γονείς (αν πραγματικά υπάρχουν) ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται η επιθυμία τους να γίνει πραγματικότητα; Οχι για λόγους ηθικής (ας αφήσουμε αυτή την τεράστια συζήτηση για άλλη φορά). Αλλά επειδή το απαγορεύει η ίδια η βιολογία: το γενετικό μας υλικό είναι αναγκαία συνθήκη για τη δημιουργία μας, αλλά δεν είναι και ικανή. Η μοναδικότητα του ζυγώτη, του κυττάρου που προκύπτει από τη σύντηξη συγκεκριμένου ωαρίου με συγκεκριμένο σπερματοζωάριο, δεν επαναλαμβάνεται. Δεν επαναλαμβάνεται επίσης η ενδομήτρια ιστορία του καθενός από εμάς. Και φυσικά δεν επαναλαμβάνεται η μετά τη γέννηση ζωή μας, οι συνθήκες του περιβάλλοντός μας και οι εμπειρίες μας. Με άλλα λόγια, το DΝΑ του Μότσαρτ δεν θα εξασφάλιζε τη γέννηση μιας μουσικής ιδιοφυΐας, ακόμη κι αν όλα τα τεχνικά ζητήματα είχαν επιλυθεί (που δεν έχουν!).
Φυσικά και δεν περιμένουμε από τον κ. Ζαβό να έχει εξηγήσει τα παραπάνω στους ανθρώπους που καταφεύγουν σε αυτόν. Οπως δεν περιμένουμε να έχει ενημερώσει πως τα μικρά ποσοστά επιτυχίας της μεθόδου κλωνοποίησης θηλαστικών (η Ντόλι γεννήθηκε έπειτα από 227 αποτυχίες!), αλλά και τα προβλήματα υγείας των κλωνοποιημένων ζώων (κακή ανάπτυξη, πρόωρη γήρανση) δείχνουν ότι τα τεχνικά ζητήματα ξεπερνούν, προς το παρόν τουλάχιστον, τις δυνατότητες των επιστημόνων. Πολλοί (και πολύ σοβαροί) επιστήμονες έχουν επανειλημμένως δημοσιεύσει τα δεδομένα τους που καταδεικνύουν ότι η κλωνοποίηση δεν είναι η ενδεδειγμένη μέθοδος αναπαραγωγής κανενός θηλαστικού, πολύ περισσότερο δε των ανθρώπων.
Αντιθέτως, ο Ζαβός ανακοινώνει σε τακτά χρονικά διαστήματα ότι έχει κάνει προόδους και πως ένας κλωνάνθρωπος βρίσκεται καθ΄ οδόν.
Θα παρακολουθήσουμε λοιπόν κι αυτή τη φορά το παιχνίδι του κ. Ζαβού με τα ΜΜΕ, στη συγκεκριμένη περίπτωση τον βρετανικό «Ιndependent» και το τηλεοπτικό δίκτυο Discovery. Αλλά θα το παρακολουθήσουμε ως σημείο των καιρών. Ως ένα δείγμα του τρόπου με τον οποίο η δημοσιότητα (ακόμη και η αρνητική) εξασφαλίζει πελάτες-θύματα. Περιττό φυσικά να πούμε πως ούτε και αυτή τη φορά θα τον πιστέψουμε!
