Επιτέλους, στην πεπατημένη. Αρχισαν και τα καινούργια σίριαλ ­ και, σε γενικές γραμμές, η κοινοτοπία της καθημερινότητας απέκτησε και εφέτος την εμβληματική της έκφραση. Μοναδική «καινοτομία» το ότι υπάρχουν ουκ ολίγες νέες σειρές με σεξιστικά υπονοούμενα ήδη από τους τίτλους τους: το «Sex revolution» τη Δευτέρα στον Antenna, το «Δύο στα όρθια» την Τρίτη στο Mega, το «Εμένα δεν θα μου κάνετε το σπίτι…» (από όπου και η φωτογραφία) την Τετάρτη στην ΕΤ1. Η υποτιθέμενη ελευθεριακή διάθεση στους διαλόγους των σειρών πρέπει να κραυγάζει ήδη από τους τίτλους, όλα κι όλα…


Δεν ήταν και η καλύτερη στιγμή να βγει στον αέρα η νέα σειρά «Θα σε δω στο πλοίο» (Alpha, Παρασκευή, 21.00), λίγο μετά το ναυάγιο του «Σάμινα». Ούτε μπορούσε να ευτυχήσει η σκέψη των συντελεστών ότι θα μπορούσε να μεταφερθεί ιδανικά η χλιδή του «Πλοίου της αγάπης» σε ένα ελληνικό επιβατηγό πλοίο της γραμμής. Στο πρωτότυπο η «γκλαμουριά», στο αντίγραφο η υποκατάστασή της από το ελληνικό δαιμόνιο. Και στη μικρή οθόνη ο Γιώργος Παρτσαλάκης (φωτογραφία) ως πλοίαρχος και ο Τάσος Χαλκιάς ως υποπλοίαρχος να προσεύχονται ότι η σειρά δεν θα πέσει στην ξέρα της χαμηλής θεαματικότητας.


Είναι πάντως ενδεικτικό του πολιτισμού της τηλεόρασης το πόσο τα ελληνικά σίριαλ αρέσκονται να φαντασιώνονται ότι μιμούνται τα στερεότυπα του αμερικανικού θεάματος. Στη νέα σειρά του Mega «Αέρινες σιωπές» (Παρασκευή, 21.40) οι ηθοποιοί Κώστας Αποστολίδης, Σωκράτης Αλαφούζος, Δημοσθένης Παπαδόπουλος και Κώστας Καζανάς υποδύονται τους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας. Εστω και αν οι μάχες που διεξάγουν είναι μόνο με το άλλο φύλο, το φαντασιωτικό στοιχείο της σειράς είναι η μουσική της υπόκρουση. Είναι η μουσική της χολιγουντιανής ταινίας «Τοπ Γκαν»!


Η Σοφία Αλιμπέρτη είναι η «Ιδιαιτέρα για κλάματα» του φοβερού και τρομερού επιχειρηματία Στράτου Τζώρτζογλου ­ στη νέα σειρά που προβάλλεται στον Antenna κάθε Παρασκευή στις 21.05. Οπου τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Τους υπέροχους διαλόγους τύπου «Να σας κλείσω τραπέζι στον Πάριο» ή το ότι εκείνη ερωτεύεται εκείνον με την πρώτη ματιά; Σεναριακές αφέλειες ή, μήπως, ευκολίες ­ σε μια προσπάθεια να ξαναειπωθεί όσο πιο ανώδυνα γίνεται η ιστορία της Σταχτοπούτας στη σύγχρονη εποχή; Ούτως ή άλλως, σε πολλά δείγματα από τα σίριαλ νέας εσοδείας ο χαρακτηρισμός είναι κοινός: ανεκδιήγητα!


Για να έχει κανείς ένα μέτρο σύγκρισης, ας δει τα επεισόδια της σειράς «Εγώ ο Κλαύδιος» (ΕΤ1, κάθε Τρίτη στις 23.35), τηλεοπτική μεταφορά παραγωγής BBC του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ρόμπερτ Γκρέιβς. Με ηθοποιούς όπως ο Τζον Γκίλγουντ ή ο Ντέρεκ Τζακόμπι αλλά, κυρίως, με διεξοδική έρευνα και συστηματική δουλειά που αρνείται να υποταχθεί στα στερεότυπα των χολιγουντιανών υπερπαραγωγών, η σειρά αναπαριστά υποδειγματικά το κλίμα της ρωμαϊκής εποχής. Η αφηγηματική επάρκεια της σειράς την κάνει συναρπαστική οπτική περιπέτεια. Και υπόδειγμα καλής τηλεόρασης.


Αντίθετα, και η νέα τηλεοπτική μεταμόρφωση του ηγέτη του «trash», του Μάρκου Σεφερλή, στο «The Seferlee Show», που καλύτερα να μη δείτε ποτέ στον Antenna, στις 21.05 τα βράδια του Σαββάτου, είναι υπόδειγμα κακής τηλεόρασης. Αλλά και κακής αίσθησης της σάτιρας και του χιούμορ και άσχημης αισθητικής. Αν υπήρχε στοιχειώδης έννοια της καλαισθησίας, αυτός ο τύπος θα έπρεπε να είχε εξαφανισθεί από το θεαματικό προσκήνιο. Αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν αρκετοί σήμερα που επιβραβεύουν κατ’ επανάληψιν τη χυδαιότητα.