Σήμερα που διανύουμε την τρίτη δεκαετία της νέας χιλιετίας, το τοπίο της ευρωπαϊκής αριστεράς παραμένει ετερογενές και σαφώς σε κάμψη συνολικά.
Η μετεωρική άνοδος της εκλογικής επιρροής της άκρας δεξιάς σχεδόν απ' άκρου εις άκρον της ΕΕ που λαμβάνει χώρα στη στροφή του αιώνα σταδιακά μετακινεί την τοποθέτησή της από το περιθώριο της πολιτικο-κομματικής αρένας σε περισσότερο επιδραστικές θέσεις στο κομματικό και πολιτικό σύστημα.
Το πραξικόπημα που επιχείρησαν το 1923 ο Χίτλερ και το κόμμα του ήταν πρόωρο, κακά οργανωμένο, και μάλλον καταδικασμένο να αποτύχει, τουλάχιστον ως προς τους παγγερμανικούς στόχους του. Ο επίδοξος Φίρερ πήρε εν πολλοίς το μάθημά του
Οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις για τη Βαϊμάρη και την άνοδο στην εξουσία του Αδόλφου Χίτλερ και των εθνικοσοσιαλιστών με άξονα το «παράδειγμα των κρίσεων» ή τη «θεωρία των δύο άκρων» δεν αποφεύγoυν την «τελεολογία της καταστροφής» ενώ συχνά εξηγούν σχεδόν νομοτελειακά την ιστορία της περιόδου, με το βλέμμα στην κατάληξή της αλλά και με τη γνώση της τελικής πτώσης.
Στην Ευρώπη του 2023 η κανονικοποίηση της Ακροδεξιάς μοιάζει τετελεσμένο γεγονός, τα 100 χρόνια από το πραξικόπημα του 1923 οφείλουν να αποτελέσουν συγκυρία ενδελεχούς αναστοχασμού.
Οδηγήθηκαν στη Διεύθυνση Αλλοδαπών, όπου κρατούνται, προκειμένου να κινηθεί σε βάρος τους η διαδικασία της διοικητικής απέλασης για λόγους εθνικής ασφάλειας.
Αυτή η Αριστερά που γεννά μπορεί και να συγκλίνει, να συναινέσει και να ενώσει. Προϋπόθεση ότι συνεχίζει να γεννά.
Κεντρικό ρόλο στην προεκλογική καμπάνια της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στις Ευρωεκλογές θα έχει ο Αλέξης Τσίπρας του οποίου η παρουσία την Ευρώπη προκάλεσε μεγάλη συζήτηση.
Ο συνταγματολόγος Σπύρος Βλαχόπουλος και ο ιστορικός Κωστής Παπαϊωάννου μιλούν στην Deutsche Welle για το φαινόμενο της ακροδεξιάς ενόψει των δημοτικών εκλογών. Το παράδειγμα της Γερμανίας.
Ο ένας στους τρεις Ευρωπαίους ψηφίζει πλέον «αντισυστημικά», δείχνοντας προτίμηση σε σχηματισμούς που υιοθετούν τον λαϊκισμό ή σε ακραία μορφώματα. Η έρευνα που δημοσίευσε ο Guardian έχει ορισμένα ενδιαφέροντα συμπεράσματα για το μέλλον της πολιτικής στη Γηραιά Ήπειρο.
Από τον Βασίλη Στίγκα μέχρι τους σκληρούς του Κασιδιάρη όλοι τους προσπαθούν να κερδίσουν τις εντυπώσεις - Με φόντο την πλημμυρισμένη Θεσσαλία.
Αυτοψία του «Βήματος» στους δρόμους που ξέσπασε η ακροδεξιά βία - Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των θυμάτων για τις επιθέσεις, οι αιχμές τους για τη στάση της Αστυνομίας, το βλέμμα τους για την επόμενη ημέρα
O άλλοτε ΥΠΕΣ της Γερμανίας Γκέρχαρτ Μπάουμ (1978-1982) επί Χέλμουτ Σμιτ στην καγκελαρία, προειδοποίησε εναντίον του κινδύνου της ακροδεξιάς και κάλεσε τον σημερινό καγκελάριο, τον σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς να εκφραστεί σθεναρά εναντίον του ακροδεξιού κόμματος (AfD).
Πώς και γιατί ακραία σχήματα επιχειρούν εδώ και χρόνια να «καταλάβουν» την πρωτεύουσα - Από τα «τάγματα εφόδου» και τα πογκρόμ στον Αγιο Παντελεήμονα στη νέα υποψηφιότητα Κασιδιάρη.
Το πρωτοφανές άδειασμα Στίγκα από τους βουλευτές των Σπαρτιατών και ο ρόλος του Ηλία Κασιδιάρη - Πώς το πρώην πρωτοπαλίκαρο της Χρυσής Αυγής «καίει» όσα στελέχη επιχειρούν να αυτονομηθούν
Το καλοκαίρι στην ακροδεξιά πολυκατοικία θα είναι θερμό - Κάτι δεν πάει καλά στη σχέση του επικεφαλής των Σπαρτιατωών Βασίλη Στίγκα με τον έγκλειστο στις φυλακές Δομοκού, Ηλία Κασιδιάρη.
Τις αντι-δυτικές δυνάμεις του τόπου συνδέει μία κοινή στάση απέναντι σε τρία ζητήματα εθνικής σημασίας: την αποφυγή της χρεοκοπίας, την αντιμετώπιση της πανδημίας και τη θέση της χώρας στην ουκρανική κρίση.
Οι πολίτες επιλέγουν την σταθερότητα παρ’ όλες τις δυσμενείς συνθήκες που βιώνουν, και όχι την αβεβαιότητα.
Η τριήμερη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων έδειξε τους «πολέμους» της νέας Βουλής - Εμφανής ο ανταγωνισμός των «μικρών» κομμάτων.
Τα ψιλά γράμματα στις ομιλίες των Στίγκα και Νατσιού στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή και η ατζέντα του ακραίου συντηρητισμού.