Ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς κλείνει στις 10 Μαρτίου τα 100 χρόνια του και αν πρέπει κανείς να αναφέρει όλο το όνομά του είναι γιατί αυτό υπήρξε από μόνο του η πυξίδα της ιστορίας του. Του το έδωσαν ο αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και πρώτος του αντιπρόεδρος Νίκος Καμπέρος και ο πρώτος του πρόεδρος Μιχάλης Μανούσκος.

Ο νεοσύστατος σύλλογος έπρεπε να είναι Σύνδεσμος Φιλάθλων, δηλαδή σημείο συνάντησης ανθρώπων που αγαπούν τον αθλητισμό. Επρεπε να γίνει σύμβολο του Πειραιά, αλλά να είναι συγχρόνως και «Ολυμπιακός», δηλαδή οικουμενικός, όπως οι μεγάλοι Αγώνες για την αναβίωση των οποίων οι Ελληνες της εποχής ήταν υπερήφανοι.

Δημιουργήθηκε για να ανταγωνιστεί στον Πειραιά τον Εθνικό, αλλά και για να διεκδικήσει πρωταθλήματα από τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον Αρη Θεσσαλονίκης που ήταν οι κατεστημένες δυνάμεις της εποχής. Και τα χρώματά του τα διάλεξε ένας ποδοσφαιριστής του, που ήταν μεταξύ των 33 ιδρυτών του, ο Γιάννης Ανδριανόπουλος. Πράγμα που δείχνει πως εξαρχής οι αθλητές του συλλόγου θα ήταν σημαντικότατοι.

Οι αναμνήσεις

Ο Γιάννης Ανδριανόπουλος υπήρξε μέλος της πρώτης μεγάλης ατραξιόν του συλλόγου: της πεντάδας των Ανδριανόπουλων. Ηταν η πρώτη φορά στα ευρωπαϊκά χρονικά τουλάχιστον που πέντε αδέλφια αγωνίστηκαν στην ίδια ομάδα, και μάλιστα στις θέσεις της επίθεσης.

Ο μικρότερος της πεντάδας, ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος, θυμόταν πριν από χρόνια σε μια συνέντευξη που έδωσε με αφορμή την έκδοση της εξαιρετικής του αυτοβιογραφίας «Ο τελευταίος των πέντε», το πώς ο σύλλογος δημιουργήθηκε.

«Εμπνευστής της ιδέας της δημιουργίας μιας ομάδας που να ανταγωνίζεται τον Εθνικό και να διεκδικεί πρωταθλήματα ήταν ο αδελφός μου ο Γιάννης και από κοντά και οι άλλοι τρεις, ο Γιώργος, ο Βασίλης και ο Ντίνος. Υπήρχε κι ένας φίλος μας ονόματι Kαμπέρος, που έδωσε την ιδέα για το όνομα, εμπνεόμενος από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στους ιδρυτές μπορούν να καταταγούν και ο Μανούσκος, βιομήχανος, ο Μαραγκουδάκης, διευθυντής υπουργείου. Οι συνεδριάσεις όπου συζητιόταν η ιδέα έγιναν στην ταβέρνα του Μοίρα, γωνία Αλκιβιάδου και Kαραολή – τώρα έχουν γίνει πολυκατοικίες! Εγώ δεν μπορούσα να πάω. Ημουν τότε 13-14 ετών. Να πας μικρός σε ταβέρνα; Ουουου! Ούτε απέξω δεν πέρναγες! Αμέσως μετά την ίδρυση, το σωματείο νοίκιασε μια ωραία λέσχη στην οδό Kολοκοτρώνη. Εκεί μπορούσα να πάω. Τότε τα σωματεία ποδοσφαίρου στον Πειραιά ήταν τρία. Η “Πειραϊκή Ενωση”, ο “Πειραϊκός Σύνδεσμος” και φυσικά ο Εθνικός. Εμείς, ως αθλητές του κλασικού αθλητισμού, ξεκινήσαμε από τον “Πειραϊκό Σύνδεσμο”. Αποφασίστηκε, λοιπόν, στην ταβέρνα να ιδρυθεί ο Ολυμπιακός. Το όνομα έδωσε ο Kαμπέρος, τα χρώματα ο αδελφός μου ο Γιάννης, που είχε δει τη φανέλα με το “κόκκινο-άσπρο” στην Αγγλία, στο Kέμπριτζ. Εκεί όπου αργότερα δίδαξε ο γιος του. Σκοπός και στόχος μας ήταν η πρωτιά».

Πέρα από τα σύνορα

Καθώς ο σύλλογος γιορτάζει τα 100 του χρόνια με ένα πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεων – η σημαντικότερη εκ των οποίων είναι κατά τη γνώμη μου η ίδρυση του μουσείου του Ολυμπιακού, ελπίζω με τη συνεργασία όλων των τμημάτων του –, αξίζει να υπογραμμίσει κανείς πως ύστερα από έναν αιώνα παρουσίας ο σύλλογος δεν έχασε ούτε στιγμή τον προσανατολισμό του.

Οι ιδρυτές του θα ήταν υπερήφανοι για τους 323 τίτλους που έχουν κατακτήσει τα τμήματά του, μεταξύ των οποίων και αρκετά ευρωπαϊκά τρόπαια – ο Ολυμπιακός, όπως ήθελαν οι ιδρυτές του, ξεπέρασε και τα ελληνικά μας σύνορα: είναι ένας από τους ελάχιστους συλλόγους στην Ευρώπη που έχει διεθνείς τίτλους και στο μπάσκετ και στο πόλο και στο βόλεϊ και χάρη στην περσινή κατάκτηση του UEFA Conference League αλλά και του Youth League από την ομάδα Νέων του πλέον και στο ποδόσφαιρο. Στη βάση αυτών των επιτυχιών του υπάρχει πάντα ο στόχος που ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος περιγράφει πώς γεννήθηκε 100 χρόνια πριν, δηλαδή η πρωτιά.

Πάντα πρωταγωνιστές

Αν οι ιδρυτές του συλλόγου μπορούσαν να δουν το πώς οι ομάδες του Ολυμπιακού ετοιμάζονται να γιορτάσουν τα 100 χρόνια του συλλόγου, θα ήταν αληθινά υπερήφανοι: όλα τα τμήματα του συλλόγου εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν και σήμερα. Η ποδοσφαιρική ομάδα παλεύει για να κατακτήσει και το Κύπελλο και το Πρωτάθλημα, έχοντας μάλιστα στις τάξεις της και παιδιά από τις Ακαδημίες του συλλόγου. Η ομάδα μπάσκετ εκτός από τον εγχώριο τίτλο κυνηγά και την Ευρωλίγκα.

Οι ομάδες του βόλεϊ και του πόλο εκτός από την κατάκτηση των πρωταθλημάτων ονειρεύονται κι αυτές νέες διεθνείς διακρίσεις. Συνολικά ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός, χάρη και στη γενναία χρηματοδότηση του προέδρου της ΠΑΕ κ. Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι ένας μοναδικός συλλέκτης τίτλων, διατηρώντας ομάδες υψηλού επιπέδου και στα γυναικεία σπορ και στην κολύμβηση και στο χάντμπολ και παντού.

Ο Ολυμπιακός οργανωτικά και θεσμικά είχε εξαρχής στοιχεία παράταξης: είχε ένα μικρό διοικητικό συμβούλιο, μια κλειστή ομάδα 100 αθάνατων μελών σαν κεντρική επιτροπή, που λειτουργούσε για χρόνια και ως δεξαμενή παραγόντων, και μια τεράστια λαϊκή βάση, γιατί ιδρύθηκε ως Σύνδεσμος Φιλάθλων, δηλαδή ως σημείο αναφοράς στη ζωή όσων τον αγαπούν. Εκατό χρόνια μετά την ίδρυσή του, με τις πολλές επιτυχίες του, ο Ολυμπιακός παραμένει σταθερά η μοναδική ίσως παράταξη που στη χώρα αυτή τιμά την ιστορία της και τον σκοπό της ίδρυσής της.