Γεώργιος Π Μαλούχος

Εγινε και πάλι το θαύμα: η «έκτακτη» εισφορά των φυσικών προσώπων...

Ένα πολλαπλά σημαντικό γεγονός έλαβε χώρα χθες το πρωί στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας...

Προχθές, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε δήλωσε για πολλοστή φορά ότι δεν πρόκειται να αλλάξει η πολιτική του Βερολίνου

Ως «ολική επιστροφή στο Ζάππειο» θα μπορούσε να κωδικοποιηθεί η ουσία των όσων συνέβησαν αυτές τις ημέρες

Κακά τα ψέματα: ακόμα και μέσα στην ίδια την κυβέρνηση ελάχιστοι είναι πλέον εκείνοι που διατηρούν ακόμα αμφιβολίες

Στην οδό, αν όχι στην τελική ευθεία, ενός κακού τέλους έχει πλέον εισέλθει η κυβέρνηση μετά τις περιπέτειες

Τελικά η κυβέρνηση τα έκανε κυριολεκτικά μαντάρα προκαλώντας χθες ένα μίνι χρηματιστηριακό κραχ, εκτοξεύοντας τα σπρεντς

Τελικά, δεν έπεισαν κανέναν. Και ήρθε η ανώμαλη προσγείωση...

Όπως έχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν, έτσι και τώρα, πρόκειται για μία συνάντηση που αν και θα γίνει την Κυριακή, είναι σα να έχει ήδη γίνει: φρόντισε γι αυτό η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ

Σε τροχιά αντίθεσης προς το Βερολίνο φαίνεται να εισέρχεται ο νεόκοπος άξονας Παρισιού – Ρώμης, όπως έδειξε η προχθεσινή έκτακτη σύνοδος κορυφής στο Μιλάνο.

Η τραγωδία με τους θανάτους τριών νέων παιδιών που έπεσαν στο καθήκον έχει συγκλονίσει τη χώρα – όχι απλώς τους συναδέλφους τους στο στράτευμα, αλλά ολόκληρο τον ελληνικό λαό στον οποίο άλλωστε ανήκουν οι Ενοπλες Δυνάμεις, είναι αναπόσπαστο, λειτουργικό τμήμα του. Αν λοιπόν κάτι πάνω απ’ όλα χρωστάμε όλοι στη μνήμη τους, είναι να αντιληφθούμε και να εμπεδώσουμε τη σημασία της αποστολής τους.

Παρά τα όσα περί του αντιθέτου υποστηρίζονταν μέχρι χθες από κυβερνητικής πλευράς, οι εκπρόσωποι των δανειστών έφυγαν από την Ελλάδα χωρίς να υπάρξει το ελάχιστο σημείο σύγκλισης απόψεων σε όσα πεδία συστηματικά και διαρκώς τις τελευταίες εβδομάδες καλλιεργούνται τεχνητές προσδοκίες.

Κάτι η Αμφίπολη, κάτι τώρα τα Αντικύθηρα, η σημασία του ελλαδικού χώρου έρχεται

Στην «εποχή Γιούνκερ» εισέρχεται σε λίγες ημέρες η Ευρώπη: μία εποχή έντονης κινητικότητας, αν όχι ευθέως συγκρουσιακή ως προς τις απόψεις το μέλλον της Ενωσης μετά την κρίση των τελευταίων ετών, αλλά και στην εποχή του πρώτου προέδρου της Επιτροπής που η ανάληψη των καθηκόντων του συσχετίστηκε ευθέως με ένα εκλογικό αποτέλεσμα, αυτό των ευρωεκλογών.

Σε πολύ μοναχικό δρόμο εισέρχεται εκ νέου η Ελλάδα εν μέσω ενός πολιτικού και διεθνούς περιβάλλοντος που, ξαφνικά

Η ξαφνική προσφυγή της κυβέρνησης στη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης αποτελεί και την πλήρη αυτοαποκαθήλωση των όσων η ίδια με επιμονή τόσο καιρό υποστηρίζει: ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι στην Ελλάδα δεν υφίσταται πολιτικό πρόβλημα.

Στην τελική εκλογική ευθεία εισέρχεται πλέον η χώρα. Και, δυστυχώς, αυτό συμβαίνει σε κλίμα αποσύνθεσης

Στο κενό πέφτουν από σήμερα και οι τελευταίες φρούδες ελπίδες της κυβέρνησης για μία αλλαγή στάσης

1831. Η Ελλάδα έχει μόλις την προηγούμενη χρονιά γίνει κράτος, έπειτα από μια επανάσταση που είχε αρχίσει δέκα χρόνια πριν και που διήλθε μέσα από τεράστιες περιπέτειες, σχεδόν αποτυγχάνοντας. Τώρα, όμως, έχει, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της αποκτήσει σύνορα, διεθνή αναγνώριση και χτίζει τις πρώτες της δομές. Μέχρι που, μια μέρα σαν τη σημερινή, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831, με το παλαιό ημερολόγιο της εποχής, ο πρώτος κυβερνήτης της χώρας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, πέφτει νεκρός από μία σφαίρα στο Ναύπλιο. Μια κακοδαιμονία που οι επιπτώσεις της φτάνουν, θα μπορούσε κανείς να πει, ακόμα μέχρι και σήμερα, ξεκινά για το νέο τόπο.

Τελικά, το ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο υπήρξε κάτι παραπάνω από ατυχές. Τόσο πολύ