Γνώμες

Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι αλήθεια ότι έπεσε στα βαθιά από την πρώτη της μέρα.

Οπως έχουμε υποστηρίξει επανειλημμένα και οι δύο (βλ. ήδη Γ. Κασιμάτη, «Το απάνθρωπο καθεστώς δανεισμού της Ελλάδας», Α. Λιβάνης, Αθήνα, 2015),

Οσοι από εμάς είχαν την τύχη να ζήσουν για χρόνια στο εξωτερικό και επέστρεψαν ή έστω επισκέφθηκαν την Ελλάδα δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την πραγματική κατάσταση της χώρας μας.

Δύο μήνες προεκλογικής στασιμότητας και κυβερνητικής αδράνειας ήταν δυστυχώς αρκετοί

Πέρασε αισίως (που λέει ο λόγος...) ένας μήνας από τις εκλογές και εξ όσων γνωρίζω στο γραφείο του αρχηγού της ΝΔ εξακολουθεί να στεγάζεται καθημερινά ο Σαμαράς.

Θα ήταν άδικο να χαρακτηρίσει κανείς τη συμφωνία του Eurogroup που πέτυχε

Το μεγάλο ερώτημα που απασχολεί την κυβέρνηση είναι πώς θα βρεθούν

Το «αφήγημα» και η «αφήγηση» πάνε κι έρχονται στον, συνήθως αυτοαναφορικό, λόγο των πολιτικών και στον εμμονικό λόγο πολλών, κυρίως τηλεοπτικών, δημοσιογράφων.

Διαβάστε τα παρακάτω άρθρα: Το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Γερμανία Πώς «στρίβουν» οι κοινωνίες; Η ομοφωνία, οι συμμαχίες και ο χρόνος ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ Καιρός να ωριμάσουμε! Τι μεταρρυθμίσεις ΔΕΝ χρειαζόμαστε; Χάρολντ Τζέιμς: «Η ελληνική κρίση ανέδειξε τις αδυναμίες της ενιαίας Ευρώπης» ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου της Ελλάδας με τους δανειστές συνιστά «έναν δελφικό χρησμό» τον οποίο ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει διαφορετικά (Krugman, «Delphic Demarche»).

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων των Βρυξελλών έγραψα στο «Βήμα» (15/2/15) «Τα περισσότερα θεσμικά (ομοφωνία) και ουσιαστικά (χρήμα) όπλα βρίσκονται στα χέρια της ΕΕ.

Ανάσα για τέσσερις μήνες; Ισως. Ο στόχος της μη άμεσης εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη επετεύχθη.

Στη μάχη με τη νέα ελληνική κυβέρνηση η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε

Με μεγάλο ενδιαφέρον, ως φανατικός και εγώ μεταρρυθμιστής, διάβασα το άρθρο του Αντώνη Λιάκου «Τι μεταρρυθμίσεις χρειαζόμαστε;» στο «Βήμα» τής 28.2.2015.

Δεν είμαι, ούτε θέλω να εκληφθώ, συνήγορος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Κάθε άλλο.

«Τι λέξη κι αυτή! / Αδικημένη απ' τα συμβάντα. / Αλλα κάποτε δήλωνε, κι άλλα τώρα άθλια περιγράφει / κι εμείς κοιτάμε και μεθάμε / πιστοί της Βίας που εγίναμε, ενώ δεν ήτανε Θεά για να την προσκυνάμε».

Οι λαϊκιστές καπηλεύονται συστηματικά την έννοια λαός, που κανονικά θα έπρεπε να αποδοθεί με τις λέξεις «κάτοικοι» ή «πληθυσμός» ή το πολύ-πολύ «εκλογικό σώμα», αν περί αυτού πρόκειται.

Στα παλιά τα χρόνια, ένας πρίγκιπας ήθελε να παντρευτεί, αναζητώντας μια γυναίκα ωραιοτάτη, ηθικοτάτη και πλουσιοτάτη∙ δεν κατάφερε να παντρευτεί!

Το τρίο «γραφή-ανάγνωση-απογραφή» προτείνεται εδώ ως μπούσουλας για τη «Ζωή εν τάφω» του Στράτη Μυριβήλη.

Και σιγά-σιγά μαθαίνουν να κυβερνάνε τα παιδιά... Ούτε ένα μήνα δεν έχουν στη Βουλή οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ