Κύριο Άρθρο

Ποιος ρίχνει νερό στον μύλο της πιο αποκρουστικής εκδοχής της Ακρας Δεξιάς;

Εκείνο όμως που προστατεύει  τον δημοκρατικό βίο από τη νεοναζιστική απειλή ήταν το ηχηρό «ναι». Κι αυτό είναι που μετράει.  

Στο τέλος της ημέρας όλοι κρίνονται. Το δυστύχημα είναι πως σε αυτή την καθημερινή και δυναμική άσκηση που είναι η δημοκρατία κάποιοι επιμένουν να εκτίθενται 

Είναι αδιανόητη και προκλητική η εμμονή ατόμων που έχουν καταδικαστεί για εγκληματικές πράξεις να υποδυθούν στις επερχόμενες εκλογές το πολιτικό κόμμα.

Ο ρόλος δεν είναι ξένος προς τη Δικαιοσύνη. Η τρίτη εξουσία δεν είναι μόνο πυλώνας του πολιτεύματος, είναι και ένας από τους βασικούς του εγγυητές

Ο τόπος μας είναι μικρός και ο βίος και η πολιτεία ενός εκάστου λίγο έως πολύ γνωστή.

Η «νέα κανονικότητα» δεν χαρακτηρίζεται μόνο από κινήσεις καλής θέλησης και φιλόφρονες δηλώσεις, σχεδόν αδιανόητες έως πρόσφατα, από την πλευρά της Αγκυρας.

Η Βουλή δεν είναι τόπος συνάθροισης ανθρώπων που για τον έναν ή για τον άλλο λόγο γίνονται γνωστοί στο ευρύτερο κοινό.

Συμβαίνει όταν χρησιμοποιείται ως όχημα έξαλλης καταγγελίας και «ιερής αγανάκτησης»... Αλλά συμβαίνει και όταν χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να δικαιολογηθεί ο σεξιστικός ή ο ομοφοβικός λόγος.

Η φύλαξη των συνόρων δεν αποτελεί ούτε εθελοντική ούτε προαιρετική δραστηριότητα. Δεν είναι δηλαδή ζήτημα επιλογής. Είναι εθνική υποχρέωση.

Η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε ατύπως με την ειδική κατηγορία της περιττολογίας να διεκδικεί τον δικό της χώρο.

Αν όλοι συμφωνούν πως είναι αναγκαίο να φυλάσσονται τα σύνορα με αυτόν τον τρόπο, σε τι ακριβώς μπορεί να διαφωνούν;

Υπάρχει κανένας ανάμεσα στα κόμματα που να πιστεύει πως η σκανδαλολογία μπορεί να υποκαταστήσει τις απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα;

Οι εκλογές δεν είναι μόνο ένας απολογισμός πεπραγμένων ούτε μια υπόθεση που αφορά μόνο το παρελθόν. Αφορά και τον μέλλοντα χρόνο, ο οποίος έχει επίσης συγκεκριμένο περιεχόμενο.

Αν και εμπλουτισμένη με την επικαιρότητα του «άγνωστου Χ», η αποστροφή αυτή του Πρωθυπουργού από τη χθεσινή του ομιλία στη Λαμία δεν είναι ξένη στο εκλογικό ακροατήριο.

Η επιβολή του κράτους Δικαίου κρίνεται επιβεβλημένη. Η Πολιτεία δεν μπορεί να εμφανίζεται ανίσχυρη απέναντι σε συμφέροντα που επιπλέον επιβάλλονται με την πιο ωμή βία.

Η αυτοδυναμία είναι το ισχυρότερο χαρτί της κυβερνητικής παράταξης. Αποτελεί τη μόνη πρόταση σταθερής διακυβέρνησης που έχει πέσει στο τραπέζι και ανεξάρτητα αν θα την πετύχει τελικά στις δεύτερες κάλπες.

Oι πολίτες στις κάλπες δεν εκλέγουν μόνο Βουλή. Επιλέγουν και αυτόν που θα τους κυβερνήσει.

Η χώρα οδεύει προς τις κάλπες με έναν εκλογικό νόμο, ο οποίος θεωρητικά ευνοεί, αν δεν επιβάλλει κιόλας, τις συνεργασίες. Αυτή η θεωρητική σύλληψη όμως δεν φαίνεται να αντιστοιχίζεται σε καμία πραγματικότητα.  

Επειτα από μια μάλλον μακρά περίοδο εκλογικής αβεβαιότητας, η χώρα απέκτησε επιτέλους σαφή εκλογικό ορίζοντα.