Υπάρχει ένα άτομο που δεν σταματά να έχει εμμονή με τον Τζο Μπάιντεν, ο προκάτοχος και διάδοχός του, Ντόναλντ Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ σπάνια εμφανίζεται δημόσια χωρίς να παραπονιέται για τις πολιτικές του Μπάιντεν ή να εκτοξεύει μια προσβολή για τις πνευματικές ή σωματικές του ικανότητες.

Η εμμονή του προδίδει βαθιά προσωπική και πολιτική αντιπάθεια και κακία προς έναν προκάτοχο που έχει αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή. Βασίζεται επίσης σε ένα υπόβαθρο αποτυχιών του Μπάιντεν, ειδικά στο θέμα της αύξησης των μεταναστών στα νότια σύνορα και των υψηλών τιμών για τους καταναλωτές.

Κι όμως η συνεχώς επιδεινούμενη πολιτική θέση του Τραμπ εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της στρατηγικής του κατά του Μπάιντεν. Άλλωστε ο πρώην πρόεδρος έχει δώσει τον πολιτικό του αγώνα. Ο Τραμπ βρίσκεται τώρα στην εξουσία. Και οι ψηφοφόροι εξακολουθούν να μην είναι ικανοποιημένοι.

«Κληρονομήσαμε ένα απόλυτο χάος από την κυβέρνηση Μπάιντεν», είπε ο Τραμπ τη Δευτέρα, ανοίγοντας μια συζήτηση για το πακέτο διάσωσης 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τους αγρότες. Ο δικός του εμπορικός πόλεμος με την Κίνα έκανε απαραίτητη τη διάσωση, αλλά ο Τραμπ κατηγόρησε τον Μπάιντεν για τα βάσανα του αγροτικού τομέα σύμφωνα με το CNN.

Για όλα φταίει ο Μπάιντεν

Και δεν είναι μόνο οι φάρμες. Για τον Τραμπ για τα πάντα φταίει ο Μπάιντεν.

Προβλήματα στη βιομηχανία αυτοκινήτου; Φταίει ο Μπάιντεν, όπως είπε ο Τραμπ την περασμένη εβδομάδα, σημειώνοντας ότι τερμάτισε επίσημα τα «γελοία επαχθή» πρότυπα κατανάλωσης καυσίμου του προκατόχου του, τα οποία είχαν εισαχθεί για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, μιας κρίσης που ο νυν πρόεδρος αγνοεί.

Τι γίνεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία που ο Τραμπ υποσχέθηκε να τελειώσει σε 24 ώρες; Κι αυτό λάθος του Μπάιντεν, λέει ο Τραμπ, καθώς η Ρωσία δεν θα είχε εισβάλει το 2022 αν εκείνος ήταν ακόμη στην εξουσία. «Ήταν ο πόλεμος του Τζο Μπάιντεν, όχι ο δικός μου πόλεμος», είπε στο «60 Minutes» τον Νοέμβριο.

Ο πρόεδρος έχει δεχθεί πυρά λόγω της ακρίβειας, αλλά επιμένει ότι ο Μπάιντεν την προκάλεσε. «Κληρονόμησα τον χειρότερο πληθωρισμό στην ιστορία», είπε, ψευδώς, την περασμένη εβδομάδα σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Το όνομα του Μπάιντεν αναφέρθηκε περισσότερες από 30 φορές, δείχνοντας ότι οι υφιστάμενοι του Τραμπ ξέρουν πως υπάρχει ένας σίγουρος τρόπος να ικανοποιήσουν τον αρχηγό: να κατηγορήσουν τον προκάτοχο.

Μετά τη δολοφονική επίθεση εναντίον δύο μελών της Εθνοφρουράς στην Ουάσιγκτον, από Αφγανό άνδρα που συνεργάστηκε με τη CIA κατά τη διάρκεια του μακροβιότερου πολέμου της Αμερικής, ο Τραμπ έριξε την ευθύνη στην χαοτική αποχώρηση από το Αφγανιστάν που οργάνωσε «ένας καταστροφικός πρόεδρος, ο χειρότερος στην ιστορία της χώρας μας». Αν και ο φερόμενος δράστης ήρθε στις ΗΠΑ επί Μπάιντεν, του δόθηκε άσυλο κατά τη δεύτερη θητεία του Τραμπ. Και ο Τραμπ αγνόησε τις επικρίσεις ότι εξέθεσε τα μέλη της Εθνοφρουράς στέλνοντάς τα σε αμερικανικές πόλεις.

Όταν ο Τραμπ δέχθηκε σφοδρή κριτική για τη χάρη που έδωσε σε πρώην πρόεδρο της Ονδούρας που εξέτιε ποινή 45 ετών για διακίνηση ναρκωτικών, ισχυρίστηκε ότι η καταδίκη ήταν «στημένη από τον Μπάιντεν». Ο πρόεδρος πήγε την εμμονή του με τον Μπάιντεν στο σημείο της αυτογελοιοποίησης πριν από την Ημέρα των Ευχαριστιών. «Χρησιμοποίησε αυτόματο μηχανισμό υπογραφής πέρυσι για τη χάρη των γαλοπούλων», είπε ο Τραμπ.

Το ένα πράγμα που δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Μπάιντεν

Υπάρχει και μια άλλη πιθανή ρίζα της εμμονής του Τραμπ με τον Μπάιντεν: η ζωή είναι δύσκολη για έναν εν ενεργεία πρόεδρο. Το έργο του Μπάιντεν είναι θεμιτός στόχος, αλλά οι πολιτικές του Τραμπ προκαλούν τώρα τη δική τους ζημιά.

Οι ψηφοφόροι αναζητούν τώρα απαντήσεις από τον Τραμπ, όχι από τον Μπάιντεν. Άλλωστε, αυτός ήταν που δημιούργησε μια δυστοπική εικόνα μιας Αμερικής κυκλωμένης από ένδεια και βία και υποσχέθηκε «μόνο εγώ μπορώ να το διορθώσω» το 2016.

Κι όμως, η πιο ακραία ρητορική του Τραμπ περιέχει έναν κόκκο αλήθειας. Αν η προεδρία του Μπάιντεν είχε υπάρξει μια εντυπωσιακή επιτυχία, ο Τραμπ δεν θα ήταν τώρα στο αξίωμα. Η άρνηση του πρώην προέδρου να αναγνωρίσει την κρίση της μετανάστευσης και το κύμα πληθωρισμού έπαιξε τεράστιο ρόλο στην απόφαση πολλών ψηφοφόρων να δώσουν στον Τραμπ μια δεύτερη ευκαιρία στον Λευκό Οίκο.

Και η απόφαση του πρώην προέδρου να επιδιώξει δεύτερη θητεία παρά την προχωρημένη ηλικία του κορυφώθηκε σε μια καταστροφική εμφάνιση στο ντιμπέιτ που τον οδήγησε να εγκαταλείψει την εκστρατεία του και σε μια αλληλουχία γεγονότων που κατέληξαν στην επανεκλογή του Τραμπ.

Ο Τραμπ απέχει πολύ από το να είναι ο πρώτος πρόεδρος που ρίχνει ευθύνες σε έναν προκάτοχο. Ολόκληρη η προεδρία του Μπάιντεν – ειδικά κατά τους σκοτεινούς πρώτους μήνες της πανδημίας – ήταν μια έμμεση επίπληξη στον Τραμπ. Κατηγόρησε το φιάσκο της αποχώρησης από το Αφγανιστάν στο χρονοδιάγραμμα του προκατόχου του και βάσισε την άτυχη προσπάθεια επανεκλογής του σε μια προειδοποίηση πως η επιστροφή του Τραμπ θα κατέστρεφε την ψυχή της Αμερικής. Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είχε μετατρέψει σε τέχνη την τακτική να κατηγορεί τον προκάτοχό του, τον Τζορτζ Γ. Μπους, για τη χρηματοπιστωτική κρίση που ανέλαβε το 2009. Το έκανε ακόμη και κατά την προεκλογική του εκστρατεία για επανεκλογή. «Έχουμε κάνει τα πάντα για να βγούμε από αυτή την απίστευτη τρύπα που κληρονόμησα», είπε ο Ομπάμα το 2012.

Το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ότι οι ψηφοφόροι – οι οποίοι, σε αντίθεση με τον Τραμπ, ζουν στο παρόν- δεν το πιστεύουν. Σε μια δημοσκόπηση του Fox News τον περασμένο μήνα, το 62% των Αμερικανών δήλωσε ότι κατηγορεί τον Τραμπ για τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες, ενώ το 32% κατηγορεί τον Μπάιντεν. Η δημοτικότητα του Τραμπ βρίσκεται στο 39% στον μέσο όρο των δημοσκοπήσεων του CNN.

Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα από τα λίγα πράγματα για τα οποία ο πρόεδρος δεν έχει ακόμη κατηγορήσει τον προκάτοχό του. Αν και πιθανότατα θα το έκανε, αν μπορούσε.