Oι ψευδαισθήσεις του Αλ. Τσίπρα

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε την μεγάλη ευκαιρία χθες το βράδυ, με την πανηγυρική του ομιλία, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την άνοδό του στην εξουσία, να πει μια μεγάλη συγγνώμη και να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας.

Δυστυχώς, όμως ο Πρωθυπουργός επέλεξε, ότι έκαναν και πολλοί προκάτοχοί του, οχυρώθηκε στην μέχρι στιγμής, ασφάλεια της θέσης του, και κατέφυγε σε γνώριμες μεθόδους του παλαιοκομματισμού που συχνά-πυκνά κατηγορεί.

Κατηγορίες κατά πάντων και εναντίον των εχθρών της κυβέρνησής του, μια κίνηση πάντα βολική και εύκολη για όλα τα συστήματα εξουσίας που πιέζονται.

Επιστροφή στο χθες με αναφορές στο παλαιό που όμως δεν διαφέρει με το νέο που ευαγγελίζεται ο ίδιος και η ομάδα του, αφού χρησιμοποιούν τις ίδιες ακριβώς μεθόδους και τακτικές.

Λόγος διχαστικός που δεν συνάδει με ένα πολιτικό μόλις 41 ετών που επέλεξε χθες απλά τον κοινωνικό αυτοματισμό σε μια λογική «εμείς με τους πτωχούς και οι άλλοι με τους πλούσιους». Ταυτόχρονα εμμονή στον βασικό του πολιτικό αντίπαλο, τον πρόεδρο της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίο κατηγόρησε για νεοφιλελευθερισμό, όταν το ίδιο πρόγραμμα που αυτός υπέγραψε και εφαρμόζει έχει πολλά νεοφιλελεύθερα στοιχεία.

Το χειρότερο όμως όλων ήταν ότι ο Πρωθυπουργός δεν είπε αλήθειες και δεν ζήτησε μια συγγνώμη για ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα.

Την ίδια στιγμή, πολύ ενοχικός σε πολλές στιγμές, δεν έδωσε καμία προοπτική για το μέλλον και η ομιλία του δεν είχε οραματικό στοιχείο.