Μια μάχη από τα παλιά μεταξύ «καραμανλικών» και «μητσοτακικών», που όμως παραπέμπει σε άλλες δεκαετίες, ή μια καθαρά ιδεολογική μάχη μεταξύ δύο υποψηφίων, του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και του Κυριάκου Μητσοτάκη, για το πού πρέπει να πάει το κόμμα στον 21ο αιώνα; Η πορεία της ΝΔ στη μεταμνημονιακή Ελλάδα εξαρτάται άμεσα από τις κινήσεις των δύο υποψηφίων αρχηγών που κέρδισαν το στοίχημα του πρώτου γύρου και πλέον μπήκαν στην κούρσα με διαφορετικούς στόχους ενώ εκφράζουν δύο ξεκάθαρες τάσεις.
Ο κ. Μεϊμαράκης θεωρείται «η ψυχή, η συνείδηση και η φωνή» της παράταξης με μακρά πολιτική διαδρομή, γεμάτη συγκρούσεις, αρχής γενομένης από τη συμμετοχή του στην «Κίνηση της Βόλβης» το 1979, όταν, μόλις 26 ετών, αμφισβήτησε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο 1ο Συνέδριο της ΝΔ στη Χαλκιδική, όπου ζητούσε τη μετατροπή του κόμματος «από αρχηγικό σε κόμμα αρχών».
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Μητσοτάκης, ένα πρόσωπο που ανέτρεψε εσωκομματικούς συσχετισμούς, κλόνισε το «καραμανλικό» στρατόπεδο με την είσοδό του στον δεύτερο γύρο καθώς φαίνεται εκ των υστέρων ότι ίσως τελικά να ήταν πιο χρήσιμη για το «καραμανλικό ιερατείο» η υποψηφιότητα του Απόστολου Τζιτζικώστα. Και αυτό διότι, αν και θεωρούν πως θα εκλεγεί ο κ. Μεϊμαράκης, υπάρχει το άγχος του απρόβλεπτου με τον κ. Μητσοτάκη.
Κυριάκος Μητσοτάκης: η μεγάλη έκπληξη


«Επιστροφή στην πολιτική» είναι το βασικό σύνθημα του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αποτέλεσε την έκπληξη του πρώτου γύρου των εκλογών στη ΝΔ και ευελπιστεί ότι το «ρεύμα δημιουργικής ανανέωσης» θα καταγραφεί και στην κάλπη της 10ης Ιανουαρίου. Χωρίς να έχει τη δημόσια στήριξη ούτε ενός βουλευτή παρά μόνο των δύο ευρωβουλευτών, του Γιώργου Κύρτσου και της Μαρίας Σπυράκη, και με ασήμαντη επιρροή στον κομματικό μηχανισμό, κατάφερε να σπάσει το… «δίδυμο» Μεϊμαράκης – Τζιτζικώστας που είχαν προεξοφλήσει πολλοί.
Είχε την πιο ξεκάθαρη και συγκροτημένη πολιτική πρόταση, η οποία κατάφερε να αναδειχθεί το τελευταίο διάστημα. Το φιάσκο της αναβολής των εκλογών του έδωσε χρόνο να αναδείξει την υποψηφιότητά του, ενώ ευνοήθηκε και από τον πόλεμο των «καραμανλικών» προς τον κ. Τζιτζικώστα. Η στρατηγικής σημασίας επιτυχία του ήταν ότι πήγαν στις κάλπες πρόσωπα που δεν είχαν οργανωτική σχέση, πολλοί ούτε καν ιδεολογική συγγένεια, με τη ΝΔ, ενώ βασικό στοιχείο του αποτελεί η σύγκρουση με τους «καραμανλικούς», με κορυφαία επιλογή τη μη ψήφιση του Προκόπη Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Παρά το γεγονός ότι δημόσια δεν έλαβε τη στήριξη της αδελφής του Ντόρας Μπακογιάννη, κατάφερε να ακουστεί και πάλι δυνατά το όνομα Μητσοτάκης. Η επιτυχία του προκαλεί «πολιτική αναφυλαξία» στους «καραμανλικούς» που επιλέγουν, στο πλαίσιο της πολιτικής εξουδετέρωσής του, να ανασύρουν από το… χρονοντούλαπο της ιστορίας τον διαχωρισμό «μητσοτακικοί – καραμανλικοί». Ο ίδιος είναι ατάραχος και θεωρεί ότι δεν θα καθορίσουν οι αναχρονιστικοί «ισμοί» τη μάχη, ενώ ακυρώνει εξαρχής τον πολιτικό χαρακτηρισμό που του αποδίδουν οι «καραμανλικοί» περί «νεοφιλελευθερισμού» και «θατσερισμού». Χαρακτηρίζει αυτόφωτη την υποψηφιότητά του, εμμένει πως ό,τι έχει καταφέρει έγινε με δική του προσπάθεια, τονίζει την πρωτιά στη Β’ Αθηνών αλλά και τη διακριτή του πολιτική παρουσία, ενώ την περασμένη Κυριακή πήρε υψηλά ποσοστά στις αστικές περιοχές.
Πολλοί ενθυμούνται ότι δεν ακολούθησε την κυρία Μπακογιάννη στο εγχείρημά της με τη δημιουργία της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Εχει σηκώσει τη σημαία της ανανέωσης και λέει με νόημα, που αποτελεί και μήνυμα στους «καραμανλικούς», ότι «αν ψηφίσεις Κυριάκο, θα πάρεις Κυριάκο» και υπογραμμίζει ότι αυτός μπορεί να κερδίσει τον κ. Τσίπρα.
Μεϊμαράκης: με καραμανλική σφραγίδα


Με τη σφραγίδα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στην υποψηφιότητά του ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης πηγαίνει να κερδίσει τον δεύτερο γύρο και θεωρεί ότι το βράδυ της 10ης Ιανουαρίου θα είναι ο νέος πρόεδρος της ΝΔ. Του στοίχισε αρκετά η αναβολή των εκλογών στις 22 Νοεμβρίου, ενώ τον έπληξε αρχικά, αν και διορθώθηκε στη συνέχεια με τις κινήσεις του ίδιου του κ. Καραμανλή, το διακινούμενο σενάριο περί του «πολιτικού εναγκαλισμού» τμήματος «καραμανλικών» και Μεγάρου Μαξίμου.
Κατάφερε να αντέξει εκφράζοντας –αν και υπήρξε «μητσοτακικός» στα νιάτα του –τα καραμανλικά παραταξιακά αντανακλαστικά της βάσης καθώς αποτέλεσε τα χρόνια της προεδρίας του κ. Καραμανλή έναν από τους πιο βασικούς συνεργάτες του, κυρίως ως γραμματέας της ΝΔ. Αναδεικνύει το επιχείρημα ότι αυτός μπορεί να εκφράσει την ενότητα και όλες τις τάσεις της ΝΔ, αλλά και ότι αυτός είναι ο εκφραστής του μεσαίου χώρου, της κοινωνικής και λαϊκής Δεξιάς έναντι του νεοφιλελευθερισμού.
Στόχος του είναι ένα σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα με κοινωνική ευαισθησία που να έχει στηρίγματα σε ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις. Γύρω του συνασπίζονται παραδοσιακές πολιτικές οικογένειες, βαρονίες, το σύνολο του κομματικού μηχανισμού και η μεγάλη ομάδα των «καραμανλικών» που δεν θέλει να δει τον κ. Μητσοτάκη στην ηγεσία. Ο ίδιος το περασμένο καλοκαίρι άφησε στην άκρη τζάκια και δελφίνους και συνεχίζει να κινείται με βάση τη γραμμή που χάραξε, δηλαδή του «μεταρρυθμιστικού κοινωνικού Κέντρου», ενώ ενδιαφέρον έχει η απόσταση που τον χωρίζει από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο έχει επικρίνει, αναγκάζοντας τους υποστηρικτές του μεσσήνιου πολιτικού να λένε ότι ο υποψήφιος πρόεδρος έκανε μεγάλο λάθος με τις επιθέσεις του.
Απ. Τζιτζικώστας: ο μεγάλος ηττημένος


Για αντιξοότητες που οδήγησαν στον αποκλεισμό από τον δεύτερο γύρο μίλησε ο Απόστολος Τζιτζικώστας. Οι «αντιξοότητες» ήταν η παρέμβαση Καραμανλή που θεωρήθηκε καίριο πλήγμα για τον 38χρονο περιφερειάρχη που κατέλαβε την πρώτη θέση στην Α’ και Β’ Θεσσαλονίκης αλλά και σε όλους τους νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας, πλην των Σερρών. Ο ίδιος αποδίδει την τρίτη θέση, αν και θεωρήθηκε αρχικά φαβορί, στην οικογενειοκρατία, στις βαρονίες της ΝΔ, στους ισχυρούς μηχανισμούς και σε τμήμα των ΜΜΕ που τον πολέμησαν έναντι του κ. Μεϊμαράκη, που θεωρούν υποστηρικτές του ότι τον προτιμά για «προσωρινή λύση» ο κ. Καραμανλής.
Κατάφερε όμως να κερδίσει το στοίχημα της αναγνωρισιμότητας και έβαλε υποθήκη για το μέλλον. Το φιάσκο της αναβολής των εκλογών συνετέλεσε στο να χάσει τον βηματισμό του, έγιναν αρκετά λάθη, με αποτέλεσμα, αντί για τον ίδιο, τον τίτλο του προσώπου που κομίζει την ανανέωση στη ΝΔ να τον κερδίσει ο κ. Μητσοτάκης. Δεν έχει εκφράσει άποψη για το ποιον θα στηρίξει και ίσως να μην το κάνει ευθέως, αν και πολλοί υποστηρικτές του (π.χ., Μάκης Βορίδης, Αννα Ασημακοπούλου) κλίνουν προς τον κ. Μητσοτάκη, ενώ οι ψηφοφόροι του είναι καραμανλικής προέλευσης κυρίως.
Αδωνις Γεωργιάδης


Θεωρεί ότι κέρδισε τη μάχη των ιδεών και θέλει να εκφράσει, δικαιωματικά λόγω ποσοστού και του αγώνα που έκανε, τη δεξιά τάση στη ΝΔ. Μιλάει για θεσμοθέτηση τάσεων στο κόμμα, ενώ δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τη ΝΔ και στηρίζει τον κ. Μητσοτάκη. Θα συνεχίσει να δίνει μάχη, όπως λέει, ως την τελική νίκη κατά της ιδεολογίας της Αριστεράς. Κατάφερε να ανεβεί επίπεδο εσωτερικά στο κόμμα, αύξησε την τιμή της πολιτικής του μετοχής, ενώ θα εμφανίζεται ως ο εκπρόσωπος της Δεξιάς.
Ο ρόλος Σαμαρά


Η άποψη του Αντώνη Σαμαρά έχει ιδιαίτερη σημασία για τα δρώμενα στη ΝΔ, αν και οι «καραμανλικοί» θεωρούν ότι και ο πρώην πρωθυπουργός έχασε έδαφος σε αυτή την εκλογή και λένε με έμφαση πως πρέπει να δει κανείς τα εκλογικά αποτελέσματα στη Μεσσηνία, όπου έχουν ψηλά ποσοστά οι κ.κ. Γεωργιάδης και Τζιτζικώστας. Ο πρώην πρωθυπουργός όμως δεν είχε προβεί σε δημόσια δήλωση υπέρ κάποιου υποψηφίου, ενώ δεν έγιναν διαρροές από το περιβάλλον του τονίζοντας συνεχώς τον όρο ενότητα.
Κατεγράφη όμως για μία ακόμη φορά επιθετικότητα στο πρόσωπό του και εξυφάνθηκαν και πάλι σενάρια για το μέλλον του και ιδίως αν θα επιστρέψει με νέο κόμμα, όπως ο Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία. Ο ίδιος γελάει με όλα τα σενάρια που κυκλοφορούν, αν και οι υποστηρικτές του είχαν εκδηλώσει προτίμηση, πολλοί υπέρ του κ. Τζιτζικώστα και του κ. Γεωργιάδη. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν φείδεται θετικών σχολίων για τον κ. Μητσοτάκη καθώς έχει πει ότι ήταν από τους καλύτερους υπουργούς του. Στον αντίποδα ο κ. Μητσοτάκης υπεραμύνεται της τελευταίας κυβερνητικής θητείας της ΝΔ, ενώ τον στηρίζουν και πολλοί «σαμαρικοί», παρά τα σενάρια που εκπορεύονται από διάφορα κέντρα. Σημαίνει αυτό τίποτα; Απολύτως τίποτα, λένε οι γνωρίζοντες, παρά τα σενάρια «καραμανλικών» για «ανίερες συμμαχίες» αλλοτινών εχθρών, δηλαδή του κ. Σαμαρά και του κ. Μητσοτάκη.
Νέο δεξιό κόμμα;


Η δεξιά τάση έχασε έδαφος για τους κεντρώους της ΝΔ, αλλά οι δεξιοί λένε πως είναι υπολογίσιμη δύναμη του 30%. «Είναι δάπεδο και όχι οροφή το 30% που είναι η δυναμική της δεξιάς πτέρυγας» λέει ο Τάκης Μπαλτάκος, πρώην ΓΓ της κυβέρνησης Σαμαρά, και τονίζει πως αυτό το ποσοστό δεν μπορεί να αγνοηθεί. Σε διαφορετική περίπτωση θεωρεί πως ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία ενός υγιούς και καθαρόαιμου δεξιού κόμματος υπό την κατάλληλη ηγεσία, όπως διευκρινίζει.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ