Ακολουθούν αποσπάσματα:
«Αυτό δεν είναι μόνο συνέπεια των τρομοκρατικών επιθέσεων με τους 130 νεκρούς στο Παρίσι. Η ασφάλεια ήταν πράγματι ψηλά στο μυαλό των ψηφοφόρων, και έγινε αντικείμενο εύκολης εκμετάλλευσης από την αντι-μεταναστευτική και αντι-μουσουλμανική ρητορική της Λεπέν.
Η προσέλευση, αν και μεγαλύτερη από την προηγούμενη φορά, ήταν χαμηλή, δίνοντας πλεονέκτημα στο κίνημα διαμαρτυρίας. Μετά από τον πρώτο γύρο το FN είναι πρώτο σε έξι από τις 13 περιφέρειες της μητροπολιτικής Γαλλίας.
Από τότε που κέρδισε την ηγεσία του FN πριν από τέσσερα χρόνια, η Λεπέν έχει καταβάλει προσπάθειες να βγάλει το αμφιλεγόμενο κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας της από το περιθώριο και να διευρύνει την απήχησή του. Εχει προσπαθήσει, περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένα, να εξουδετερώσει τον έντονο αντισημιτισμό και τον ρατσισμό του, και έχει στραφεί σε κοινωνικά επικεντρωμένες αφηγήσεις.
Το FN απευθύνεται στην στερημένη μεσαία τάξη και τις οικογένειες των εργαζομένων που πλήττονται από την οικονομική κρίση, και στο ευρύτερο εκλογικό σώμα των ανθρώπων που αισθάνονται ότι το μοντέλο του κοσμικού χαρακτήρα του γαλλικού κράτους απειλείται από την αύξηση του ισλαμικού ριζοσπαστισμού.
Αλλά η υπεροχή του FN πρέπει επίσης να εξεταστεί στο ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο της εύκαμπτης ακροδεξιάς στη Γαλλία, από το κίνημα του στρατηγού Μπουλανζέ τον 19ο αιώνα, στο καθεστώς του Βισύ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και, αργότερα, στον αποικιοκρατικό πόλεμο της Αλγερίας.
Αδυσώπητη κατήγορος του ευρώ, η Λεπέν βλέπει το κοινό νόμισμα σαν παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας, και δεν έκρυψε ποτέ την φιλοδοξία της να δημιουργήσει μια πανευρωπαϊκή συμμαχία με ομοϊδεάτες ευρωσκεπτικιστές στην ακροδεξιά.
Στις ευρωεκλογές του περασμένου έτους, το Εθνικό Μέτωπο προέκυψε ως πρώτο κόμμα στη Γαλλία. Αλλά τώρα έχει την ευκαιρία της εξουσίας. Ελέγχοντας μία ή δύο περιφέρειες θα είναι σε θέση να εμφανιστεί όχι μόνο ως κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά δυνητικά και ως κόμμα της κυβέρνησης, και η Λεπέν έχει τα μάτια της στραμμένα στις προεδρικές εκλογές του 2017».



