Δημοσιεύω την επιστολή που μας εστάλη από το γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού κ. Ν. Ξυδάκη σε σχέση με «απορίες» που διατυπώσαμε εδώ.
«Στο κυριακάτικο σχόλιό σας συγκρίνετε την πρόωρη λήξη της θητείας του Σωτήρη Χατζάκη ως καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου με την ανάκληση της απόφασης για τη θητεία της Αννας Καφέτση ως διευθύντριας του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Και αυτό γίνεται φανερό εφόσον λάβει κανείς υπόψη του τα εξής: στη μεν περίπτωση της Α. Καφέτση η ανάκληση της απόφασης στηρίχθηκε αποκλειστικά και μόνο στη δυσαρμονία και εν γένει στην έλλειψη συνεργασίας μεταξύ της διευθύντριας του Μουσείου και των μελών του ΔΣ, εν όψει της επείγουσας και επιτακτικής ανάγκης υλοποίησης των εργασιών στο κτίριο Φιξ, όπου πρόκειται να μετεγκατασταθεί το μουσείο. Σε ό,τι αφορά τον Σ. Χατζάκη, η πρόωρη λήξη της θητείας του υπαγορεύθηκε από λόγους που άπτονται αποκλειστικά των αρχών της νομιμότητας και της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης. Την πιστή διασφάλιση των αρχών αυτών οφείλει να εγγυάται ο εκάστοτε υπουργός Πολιτισμού.
Η ανάκληση της θητείας Χατζάκη επήλθε με σχολαστικά και εξαντλητικά αιτιολογημένη απόφαση για λόγους που αφορούν παραβάσεις τόσο του ιδρυτικού νόμου του Εθνικού Θεάτρου όσο και του νόμου περί διαφάνειας. Ειδικότερα η ανάκληση κρίθηκε επιβεβλημένη κατ’ αρχήν για συστηματική παράλειψη και άρνησή του να αναρτά –ως εκ της ιδιότητάς του όφειλε –στη Διαύγεια τις περιλήψεις των συμβάσεων έργου που συνήψε ως εκπρόσωπος του φορέα για τις καλλιτεχνικές και λειτουργικές ανάγκες του οργανισμού. Την υποχρέωσή του αυτή εξάλλου απερίφραστα επιβεβαίωσε και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων ως αρμόδιο κατά το Σύνταγμα όργανο. Στις διαπιστώσεις αυτές οδήγησε η εξέταση δημοσίων καταγγελιών περί αδιαφάνειας από τους εργαζομένους στο Εθνικό.
Εξάλλου ο κ. Χατζάκης υπερέβη τον μέγιστο κατά νόμο για κάθε έτος επιτρεπόμενο αριθμό συμβάσεων που δικαιούνταν να συνάψει ο ίδιος με αντικείμενο τη σκηνοθεσία θεατρικών έργων για το Εθνικό. Επίσης υπέγραψε σύμβαση έργου εκ μέρους του Εθνικού με μέλος του ΔΣ, καθ’ υπέρβαση επίσης του μεγίστου αριθμού συμβάσεων που προβλέπει ο νόμος για μέλη του ΔΣ. Και, τέλος, επέδειξε άρνηση συνεργασίας με τον υπουργό ως εποπτεύουσα αρχή, ενώ καθυστέρησε σημαντικά να χορηγήσει στοιχεία που αφορούν τα προαναφερόμενα: επί 17 ημέρες δεν προσκόμιζε τις επίδικες συμβάσεις».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ