Τώρα που όλα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η χώρα κατόρθωσε για πρώτη χρονιά, έπειτα από δυο δεκαετίες ελλειμάτων, να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, το οποίο μάλιστα υπερβαίνει κατά πολύ το 1 δισεκατομμύριο ευρώ, κάποιοι ετοιμάζονται να χύσουν και πάλι το γάλα… Η συζήτηση για το τι θα κάνουν αυτό το 1 δισ. ευρώ (λογικά θα διατεθεί για την πληρωμή τόκων) εν όψει μάλιστα και των ευρωεκλογών, έχει ανάψει για τα καλά.
Πρώτοι οι «ένστολοι» περιμένουν να πάρουν αυξήσεις στους μισθούς αφού έχουν στα χέρια τους και την ακυρωτική των τελευταίων μειώσεων απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι αγρότες περιμένουν αυξήσεις στις συντάξεις και όλοι όσοι εισπράττουν επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας περιμένουν να αυξήσουν, αλλά το κυριότερο να μονιμοποιήσουν, τις μεταβιβάσεις εισοδημάτων από τους φορολογουμένους σε αυτούς. Τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, μονογονεϊκές οικογένειες, μακροχρόνια άνεργοι διεκδικούν μόνιμη επιδότηση χωρίς κανένας να σκέφτεται ότι το ζητούμενο είναι να βγουν από τη φτώχεια.
Βέβαια το κλίμα καλλιεργείται εν όψει των εκλογών της άνοιξης, αφού πρώτα απ’ όλους η κυβέρνηση μίλησε για το «κοινωνικό μέρισμα» από το πρωτογενές πλεόνασμα και ακολούθησαν κανάλια και πολιτευτές ανεβάζοντας τις προσδοκίες.
Σε αυτή τη συζήτηση, που άνοιξε πρόωρα και άκαιρα, δεδομένου ότι ακόμη δεν έχουμε ξεμπερδέψει με την τρόικα, με ψυχραιμία ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας και ο αναπληρωτής του Χρήστος Σταϊκούρας βάζουν φρένο σε παράλογα αιτήματα και εξετάζουν λύσεις προκειμένου να μεγιστοποιήσουν το κέρδος για την οικονομία. Η πλέον σαφής πρόταση είναι η διάθεση μέρους των πλεονάσματος για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών εργοδοτών και εργαζομένων κατά 3,9 μονάδες, μέτρο που αποτελεί υποχρέωση της χώρας, αλλά το κυριότερο θα ανακουφίσει άμεσα χιλιάδες επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους σε αυτές. Ενα δεύτερο μέτρο είναι ίσως η περαιτέρω μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και τον τουρισμό και η σταδιακή κατάργηση τελών (φόροι υπέρ τρίτων) που επιβαρύνουν όλες τις συναλλαγές από ένα εισιτήριο πλοίου, ένα συμβόλαιο, ως τις εξαγωγές.
Ο στόχος είναι προφανής. Τα χρήματα που θα περισσέψουν πρέπει να διατεθούν για την ελάφρυνση της οικονομικής δραστηριότητας από την υπερφορολόγηση που έχει επιβληθεί στα χρόνια του μνημονίου, πολιτική που αποτελεί και τη μοναδική διέξοδο για επιστροφή στην ανάπτυξη και όχι σε «παροχές-ρουσφέτια».
ztsolis@tovima.gr

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ