Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους εγκυμονεί μείζονες κινδύνους για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, ενώ ουδόλως θα συνεισέφερε στις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να πετύχει τους δύο μείζονες οικονομικούς στόχους που έχει θέσει για να βελτιώσει τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, που είναι η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων και η αναθέρμανση της αναπτυξιακής διαδικασίας της ελληνικής οικονομίας. Τις απόψεις αυτές εξέφρασαν μιλώντας σε γερμανικά μέσα ενημέρωσης δύο επιφανείς τραπεζίτες, μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Μιλώντας στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ZDF ο γερμανός οικονομολόγος Γιούργκεν Σταρκ, ο οποίος είναι από το 2006 μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, είπε ότι «η αναδιάρθρωση του χρέους μιας χώρας της ευρωζώνης κινδυνεύει να προκαλέσει μια τραπεζική κρίση οι επιπτώσεις της οποίας, στην χειρότερη περίπτωση, θα ξεπεράσουν εκείνες της κατάρρευσης της Lehman Brothers».
Εξάλλου ο φινλανδός κεντρικός τραπεζίτης Ερκι Λιικάνεν, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine εξέφρασε την άποψη ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν θα μετέβαλλε τις οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα. «Μια υπερχρεωμένη οικονομία πρέπει να δημιουργήσει πρωτογενή πλεονάσματα και σ’ αυτό δεν βοηθά μια αναδιάρθρωση», είπε χαρακτηριστικά ο Λιικάνεν.
Ο Λιικάνεν, ο οποίος από το 1995 έως το 1999 παρέσχε τις υπηρεσίες του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως επίτροπος αρμόδιος για θέματα Προϋπολογισμού, πρόσθεσε ότι εκείνο που προέχει για την Ελλάδα είναι να τονώσει την αναπτυξιακή της διαδικασία. «Πρόκειται για έναν στόχο για τον οποίο επίσης δεν βοηθά η αναδιάρθρωση του χρέους», είπε χαρακτηριστικά ο φινλανδός τραπεζίτης.
Ο βρετανός αρθρογράφος του Bloomberg Μάθιου Λιν, πάντως, σε σημερινή ανάλυσή του που δημοσιεύει ο αμερικανικός όμιλος Μέσων Ενημέρωσης, εκτιμά ότι η εκτίναξη των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων στα ύψη και η κούρσα των ασφαλίστρων κινδύνου έναντι του ενδεχομένου ενός «κουρέματος» του ελληνικού χρέους υποδηλώνουν ότι η αγορά έχει ήδη προεξοφλήσει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
«Το να ασφαλίζεται κανείς έναντι του κινδύνου κουρέματος των ελληνικών ομολόγων είναι σαν να ασφαλίζεται έναντι του κινδύνου να βρέξει το επόμενο δωδεκάμηνο στο Λονδίνο», γράφει χαρακτηριστικά ο Λιν.
Ισχυρές πιέσεις δέχεται και σήμερα η ελληνική αγορά ομολόγων. Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου της ελληνικής κυβέρνησης ενισχύθηκαν κατά 16 μονάδες βάσης στο 15,06%, ενώ η απόδοση του ομολόγου διετούς διάρκειας εκτινάχθηκε υψηλότερα κατά 43 μονάδες βάσης στο 23,45%.
