Δύο επί σκηνής και η μοναξιά τους
Στη σοφίτα, στο σπίτι του Γιώργου Μιχαλακόπουλου στην Καλλιτεχνούπολη, έχουν αρχίσει εδώ και δύο εβδομάδες τις πρόβες μαζί με τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση ώστε να είναι έτοιμοι να παρουσιάσουν, πριν από τα Χριστούγεννα, το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας. Στη σκηνή των «Ροών», του θεατρικού χώρου πίσω από το Γκάζι, θα παρουσιάσουν το σύγχρονο αμερικανικό έργο «Κάθε Πέμπτη, κύριε Γκριν» («Visiting Mr. Green») του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα Τζεφ Μπάρον. Το έργο, που ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1998 με μεγάλη επιτυχία και με τον Ελάι Γουάλας στον ρόλο του κυρίου Γκριν, πρότειναν ανεπιφύλακτα στον Γιώργο Μιχαλακόπουλο ο φίλος και συνάδελφός του από το Ακτορ Στούντιο Ανδρέας Μανωλικάκης και η σύζυγός του, ηθοποιός και δασκάλα του Στούντιο, Ελίζαμπεθ Κεμπ (η οποία αυτή την εποχή παίζει «Ηλέκτρα»). Μόλις εκείνος το διάβασε αποφάσισε να το ανεβάσει, δίνοντας πάραυτα στον Ερρίκο Μπελιέ το κείμενο για να μεταφραστεί. Στο πρόσφατο ταξίδι του στη Νέα Υόρκη, τον περασμένο Οκτώβριο, ο Γ. Μιχαλακόπουλος συνάντησε τον Ελάι Γουάλας και συζήτησαν πολύ για το έργο. «Ομολογώ ότι ήταν μια γοητευτική συνάντηση» λέει ο έλληνας ηθοποιός. «Είπαμε λεπτομέρειες για την παράσταση, για τους δύο ήρωες, τον γέρο Γκριν που ερμήνευσε και θα ερμηνεύσω και τον νεαρό Ρος, για τον τρόπο που πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε. Ηταν μια πολύτιμη επαφή». Οσο διαρκούσε το ταξίδι του στην Αμερική «έκλεινε» στην Αθήνα τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση για τον ρόλο του νεαρού Ρος.
«Πρόκειται για μια κωμωδία που στηρίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις μέσα σε οικογενειακή κορνίζα, σχέσεις που βρίσκονται ανάμεσά μας, γύρω μας και εντός μας. Σχέσεις που όμως λες ότι περιμένουν ένα συγκεκριμένο γεγονός για να εκδηλωθούν» λέει ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος. Ο κύριος Γκριν είναι ένας στρυφνός γέρος, «σαν αχινός», που έχει σταματήσει το ρολόι της ζωής του γύρω στο ’50. Το σπίτι του είναι διαρκώς σε ακαταστασία και ο ίδιος δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση να το βάλει σε τάξη. Ξαφνικά, μια Πέμπτη απόγευμα, τον επισκέπτεται ένας νεαρός γιάπι, ο Ρος. Του ανακοινώνει ότι, καθώς ευθύνεται για το (ασήμαντο) αυτοκινητικό ατύχημα που προκλήθηκε, ο δικαστής τον υποχρεώνει να τον επισκέπτεται μία φορά την εβδομάδα. Και έτσι ο Ρος κάθε Πέμπτη πηγαίνει στο σπίτι του κυρίου Γκριν, για να του κρατά συντροφιά, να βλέπει τις ανάγκες του και να του συμπαρίσταται. Ο γέρος δεν τον θέλει, αρνείται να τον δεχθεί, τον διώχνει, αλλά ο νέος επιμένει. Από Πέμπτη σε Πέμπτη καταφέρνει να τον παρασύρει και μέσα σε εννέα εβδομάδες εννέα σκηνές αναπτύσσεται ανάμεσά τους μια ιδιότυπη σχέση. «Και έτσι», λέει ο ηθοποιός που υποδύεται τον κύριο Γκριν, «ο ένας βάζει τον άλλο στο παιχνίδι του και στο τέλος συνειδητοποιούν ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι με τα προβλήματά τους έχουν πολλά κοινά σημεία». «Αθελά τους ο ένας βοηθάει τον άλλο να ξεπεράσουν όσα τους προβληματίζουν», λέει ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, «γιατί και ο γέρος τελικά έψαχνε για παρέα και ο νέος είχε ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον».
Ποιοι είναι αυτοί οι δύο άνδρες; «Ο Γκριν», λέει ο Γ. Μιχαλακόπουλος, «είναι Εβραίος και εδώ και χρόνια δεν αποδέχεται την κόρη του γιατί έκανε το λάθος να παντρευτεί έναν αλλόθρησκο και να κάνει μαζί του παιδιά. Από αυτή την κατάσταση αναδεικνύεται το πρόβλημα επικοινωνίας των δύο γενεών, ένα πρόβλημα που, ενώ μοιάζει γνωστό, στην ουσία κάθε φορά που το αντιμετωπίζουμε, ανατριχιάζουμε. Στο έργο του Μπάρον οι ήρωες λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία που εναλλάσσουν κατά περίπτωση τον ρόλο του θύτη και του θύματος». «Από την άλλη», συμπληρώνει ο Γ. Σκιαδαρέσης, «ο Ρος, ο οποίος είναι Εβραίος, αποκαλύπτει στον Γκριν ότι είναι ομοφυλόφιλος και ότι εξαιτίας αυτής της ιδιαιτερότητάς του ο πατέρας του δεν τον αποδέχεται. Τόσο ο ίδιος όσο και ο Γκριν ανήκουν τελικά σε μειονότητες που στο παρελθόν έχουν κυνηγηθεί και πέφτουν στην παγίδα να κυνηγήσουν, να περιθωριοποιήσουν και αυτοί με τη σειρά τους. Η μοναξιά πιστεύουν ότι είναι το μόνο καταφύγιό τους. Η συνάντησή τους όμως θα αλλάξει τα δεδομένα». «Ετσι», συμφωνούν και οι δύο, «δύο κυνηγημένοι άνθρωπου συναντιούνται για να ξεκινήσουν μια συζήτηση με πολύ χιούμορ αλλά και πολλή αλήθεια, συγκίνηση και τρυφερότητα, καλούνται να αντιμετωπίσουν τους δαίμονες που τους βασανίζουν».
Ηρωες διαφορετικών γενιών και ηθοποιοί διαφορετικών γενιών, αλλά ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος πιστεύει ότι «όταν μιλάς την ίδια θεατρική γλώσσα, όταν έχεις τον αυτό υποκριτικό κώδικα, όταν διαθέτεις τάλαντο και αξιοσύνη και είσαι και καλός δουλευτής, οι ηλικίες δεν παίζουν τον ίδιο ρόλο». Αντιστοίχως και ο νεότερος του θεατρικού ντουέτου πιστεύει ότι «όταν κανένας από τους δύο δεν είναι κολλημένος σε ένα είδος, τότε η συνεργασία προχωρεί χωρίς να έχουν σημασία οι ημερομηνίες γέννησης».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Το έργο «Κάθε Πέμπτη, κύριε Γκριν» του Τζεφ Μπάρον θα ανεβεί στα μέσα Δεκεμβρίου στο θέατρο «Ροές», στο Γκάζι. Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές, σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαλακόπουλος, σκηνικά-κοστούμια: Απόστολος Βέττας, φωτισμοί: Νίκος Καβουκίδης, μουσική επιμέλεια: Ηλέκτρα Παπακώστα, βοηθός σκηνοθέτη: Λίζα Γιαννοπούλου. Παίζουν: Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης. Παραγωγή της Θεατρικής Διαδρομής του Κώστα Μπάλλα.
