Η νέα σύγκρουση με την τρόικα ανέδειξε για ακόμη μια φορά το διαρκές τα δυο τελευταία χρόνια πρόβλημα της αδυναμίας αναθεώρησης του αποτυχημένου μεταπολιτευτικού οικονομικού μοντέλου.
Και φαίνεται να φέρνει ξανά τη χώρα στα πρόθυρα της προαγγελλόμενης εδώ και καιρό εθνικής καταστροφής
Ωστόσο παθητική παραμένει η στάση και διαρκής είναι η αντίσταση από τις πολλές κομματικές και κοινωνικές δυνάμεις.
Ωσάν να μην συνειδητοποιείται ο κίνδυνος και η απειλή.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί οι πολίτες δεν αντιδρούν και δεν κινητοποιούνται προς την κατεύθυνση διάσωσης της οικονομίας και αποτροπής της εθνικής καταστροφής;
Είναι η μοιρολατρία που τους ορίζει ή αισθήματα παραίτησης διακατέχουν τα πλήθη;
Όταν θα επισυμβεί το μοιραίο και η χώρα πέσει, κανείς δεν θα είναι εκεί έξω να δώσει απαντήσεις.
Γι΄αυτό οφείλουν άπαντες να εγερθούν και να απαιτήσουν κινητοποίηση και ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων, ώστε η χώρα να διασωθεί και να μείνει ευρωπαϊκή. Εκτός κι αν έχουμε όλοι αποφασίσει πως μας πρέπει άλλη …τύχη.
