Το καναρίνι της κυρίας Αθηνάς σταμάτησε να κελαηδάει. Παραμένει δραστήριο, τρώει, αλλά σταμάτησε να κελαηδάει. Ο κτηνίατρος δεν ανησυχεί. Είναι αρσενικό. Τα αρσενικά καναρίνια, λέει, ηρεμούν αυτή την περίοδο. «Αυτό δεν σταματούσε ποτέ» επιμένει η κυρία Αθηνά. Οι αυξομειώσεις στη φωνή της μοιάζουν με την παλλόμενη γραμμή στον παλμογράφο της Μάγιας, ενός λευκού τεριέ που έχει μπροστά του ο κτηνίατρος. «Τώρα με αυτή την πολιτική κατάσταση άλλαξαν τα πράγματα», χαριτολογεί εκείνος, «αποφάσισε να σταματήσει».
Η κυρία Αθηνά γελάει δυνατά και κλείνει το τηλέφωνο, βέβαιη ότι το καναρίνι της θα ζήσει. Ο κτηνίατρος έχει χιούμορ, όσοι τον συναναστρέφονται το γνωρίζουν και είναι προετοιμασμένοι για τις ατάκες του. Το ίδιο και η βοηθός του, που στέκεται απέναντί του και χαμογελάει. Ομως ο κτηνίατρος κάτι κρύβει.
«Ντοκ», «Γιώργος», σωτήρας
Μόλις το πολύχρωμο φάσμα του γέλιου διαλύεται στον χώρο, ο κτηνίατρος φοράει τον φακό κεφαλής. Τώρα τεντώνει τα γάντια του και σημαδεύει με το φως του τη Μάγια η οποία βρίσκεται ανάσκελα, ναρκωμένη, με πέτρες στην ουροδόχο κύστη. Την παρατηρεί. Υστερα κάνει ένα βήμα πίσω, πιάνει ένα μεγάλο τσίγκινο μπολ με διάφορα εργαλεία και το ακουμπάει στο τραπέζι. Ο ήχος μοιάζει με το διακριτικό άγγιγμα της μπαγκέτας στο πιατίνι ενός ντράμερ.
Ο κτηνίατρος, άλλωστε, είναι ροκάς και πριν χειρουργήσει τη Μάγια άκουγε το «Αnimals» των Pink Floyd στο γραφείο του. Οι φίλοι τον φωνάζουν «Ντοκ», οι πελάτες του, τηλεφωνικά τουλάχιστον, τον αποκαλούν «κύριο Πατάπη» ή «γιατρό». Οταν αφήνουν το κατοικίδιό τους στο ιατρείο, βέβαια, ο φόβος της απώλειας ενισχύει την αίσθηση της οικειότητας. Στο τέλος της ημέρας είναι απλά ο «Γιώργος», ο σωτήρας και το αποκούμπι τους.
Ο Γιώργος Πατάπης ζει και εργάζεται στους Αγίους Θεοδώρους και δέχεται περίπου εβδομήντα κλήσεις την ημέρα. Οι περισσότερες, όσον αφορά το περιεχόμενο, μοιάζουν αρκετά με την έλλειψη έμπνευσης του καναρινιού. Ψιλοπράγματα, δηλαδή. Το έχει συνηθίσει. Και τις πέτρες στην ουροδόχο κύστη των ζώων συντροφιάς έχει συνηθίσει. Και το να μην προγραμματίζει κάτι συγκεκριμένο για τις γιορτές των Χριστουγέννων το έχει συνηθίσει επίσης.
Πάντα κάτι θα συμβεί τις γιορτές
Με τους πρώτους στολισμούς στην κεντρικό δρόμο της κορινθιακής κωμόπολης, ο κτηνίατρος δέχεται τη γνωστή ερώτηση από τους πελάτες του: Tι σκοπεύει να κάνει το τριήμερο ή το τετραήμερο. Η απάντηση είναι τίποτα. Πάντα κάτι θα συμβεί. Είναι στο πλαίσιο του επαγγέλματος, ενός επαγγέλματος ιδιαίτερα ψυχοφθόρου από τη στιγμή που αναλαμβάνει να σώσει ένα ζώο και παράλληλα να διατηρήσει (ειδικά στις γιορτές) τα επίπεδα χαράς του ιδιοκτήτη σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Πριν από μερικά χρόνια έκανε μια σοβαρή επέμβαση στη σπονδυλική στήλη. Κράτησε επτά ώρες. Επέστρεψε με τα ράμματα και έκανε εκείνος χειρουργείο στο σκυλί ενός γιατρού.
Πλέον, όμως, και κόντρα στο γιορτινό πνεύμα, ο κτηνίατρος δεν νιώθει τίποτα. Οσο περισσότερα χρόνια δουλεύει, τόσο πιο ψύχραιμα αντιμετωπίζει τα περιστατικά, ακόμα και τα πιο ακραία, σαν αυτά που παρουσιάζονται στα δελτία ειδήσεων. Το 2014, ένας αδέσποτος σκύλος χτυπήθηκε από βέλος τοξοβολίας στους Αγίους Θεοδώρους. Η είδηση έπαιξε παντού. Μετά από αυτό, λέει ο κτηνίατρος, δεν αφήνει τίποτα να επηρεάσει τη δουλειά του. Είναι υποχρεωμένος να δίνει λύσεις, μόνο σε αυτό εστιάζει.
Αποφασισμένος να ασχοληθεί με την κτηνιατρική από τα δεκαέξι του, ο Γιώργος Πατάπης άνοιξε τελικά το ιατρείο του το 2006. Το αστυνομικό κομμάτι της υπόθεσης – η διαδικασία να παίρνει απαντήσεις όταν αυτές δεν μπορούν να δοθούν – τον ενθουσίασε. «Από τη στιγμή που το ζώο δεν μιλάει, πρέπει να βρεις μόνος σου τι είναι αυτό που το ταλαιπωρεί. Είναι κάπως δελεαστικό» λέει. Μέσα σε μια μέρα μπορεί επίσης να περάσει από όλα τα πεδία της κτηνιατρικής: Ακτινολογία, αιματολογικά, χειρουργικά, δερματολογικά, καρδιολογικά, τα πάντα.
«Είσαι συνεχώς σε εγρήγορση, εξελίσσεσαι και δεν βαλτώνεις ποτέ. Παίζουν ρόλο και οι πελάτες, είχα και έχω μερικούς ιδιαίτερους».
Ο Κώστας Σημίτης και ο γάτος του
Ο Λίλος είχε εξαφανιστεί για μέρες και όταν επέστρεψε, έμοιαζε καταβεβλημένος. Ο Κώστας Σημίτης, λοιπόν, την περίοδο εκείνη κάλεσε τον Γιώργο Πατάπη στο σπίτι του για μια εξέταση και με το λεπτό, σαν σεντόνι προστασίας, χιούμορ του, ο πρώην πρωθυπουργός τόνισε πως η εξαφάνισή του γάτου του έγινε για λόγους εκτόνωσης. «Δάφνη, κοίτα μια λαβή, κοίτα πώς τον έπιασε!» είπε στη σύζυγό του, δηλώνοντας θαυμασμό για τον κτηνίατρο. Στην πραγματικότητα, ο Λίλος είχε γρατζουνίσει πάμπολλες φορές τον κτηνίατρο. Σήμερα θυμάται αυτή τη στιγμή και γελάει. Ομως ο κτηνίατρος κάτι κρύβει.
Τρεις πέτρες είχε στην ουροδόχο κύστη της η Μάγια. Ο κτηνίατρος τις άφησε να πέσουν σε ένα μικρό κουβαδάκι σαν ζάρια στη ρουλέτα. Ολα πήγαν καλά και το λευκό τεριέ σύντομα θα ξυπνήσει. Εκτός από κτηνίατρος, ο Γιώργος Πατάπης λειτουργεί και ως ψυχολόγος. Οχι στα χαρτιά, στην πράξη. Ξέρει πολύ καλά πόσο σημαντικά είναι τα ζώα για τους ιδιοκτήτες τους, πολλούς από τους οποίους γνωρίζει από μικρό παιδί. Ετσι, προσπαθεί να τους εξηγήσει ότι δεν μπορούν να σωθούν όλα.
«Το επάγγελμά μας είναι δύσκολο» λέει ο ίδιος στο «Βήμα». «Λέω πάντα την αλήθεια, αλλά προσπαθώ να τη μεταφέρω με ήπιο τρόπο. Εξηγώ την κατάσταση όσο καλύτερα μπορώ. Αυτό το τεριέ ήταν μια εύκολη περίπτωση. Σε άλλες περιπτώσεις, κι αν κάτι είναι σοβαρό, το λέω στους πελάτες μου από την αρχή. Δεν θέλω να παίζω. Ξέρω ότι την περίοδο των Χριστουγέννων είναι ακόμα πιο δύσκολο να χάνεις το κατοικίδιό σου. Μιλάμε για κανονικό μέλος της οικογένειας».
Ο κτηνίατρος βγάζει τα γάντια του, πλένει τα χέρια του και κάθεται στο γραφείο του. Λίγες ώρες πριν καθόταν στο γραφείο του χειρουργού και ενημερωνόταν για την επερχόμενη επέμβαση της μητέρας του. Ο κτηνίατρος, όμως, όταν μπαίνει στο ιατρείο αφήνει τη ζωή του έξω από αυτό. Γιατί ο κτηνίατρος, ακόμα και τις γιορτινές μέρες, έχει να κάνει μια δουλειά: Να σώσει ή να κάνει καλύτερη μια άλλη ζωή. Οσο χειρουργούνταν η μητέρα του, λοιπόν, εκείνος χειρουργούσε το λευκό τεριέ. Το έκρυψε.
