Γεώργιος Μπαμπινιώτης

Τα παρακάτω είναι σκέψεις και προτάσεις για την εκπαίδευση και την Παιδεία οι οποίες κατατέθηκαν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

Τα θέματα τής Παιδείας δεν επιδέχονται πρόχειρο αντιπολιτευτικό λόγο, σε ό,τι καθορίζει σημαντικά το μέλλον τής χώρας.

Κανείς δεν μπορεί να είναι αντίθετος στον διάλογο, ιδίως όταν πρόκειται για το μεγάλο θέμα τής Παιδείας.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ελλήνων, ιδίως τα τελευταία χρόνια, είναι το διαζύγιό μας από τη λογική· η έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα και η μόνιμη σύγκρουση με τις «συνθήκες αληθείας».

Ας μιλήσουμε απλά και ουσιαστικά για τα τεκταινόμενα στην Παιδεία μας· χωρίς φόβο και πάθος.

Μαζί με τα άκακα πνεύματα (τη δασεία κυρίως) που αδίκως εξοβελίστηκαν με την καθιέρωση τού μονοτονικού με το οποίο δεν είχαν καμία σχέση

Εν πρώτοις, «ονομάτων επίσκεψις». Οι λέξεις αριστερός και άριστος είναι ομόρριζες. Η πρώτη παρήχθη από τη δεύτερη

Χρησιμοποιώ αυτή τη φράση από την ποίηση τού Ελύτη, για να αναφερθώ σε μερικές «πικρές» λέξεις που έχουν σημαδέψει τη ζωή μας τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια τής οικονομικής κρίσης.

Μια και βρισκόμαστε και πάλι σε περίοδο εκλογών (που ενδημούν στη χώρα μας), ας αναχθούμε σε μερικές αδρομερείς πτυχές ορισμένων βασικών «εκλογικών λέξεων», για να πάρουμε μια ιδέα των περιπετειών τους.

Βιώνουμε τα τελευταία χρόνια μια συνεχή υποβάθμιση τής Δημόσιας Εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες της. Κύρια αιτία η οικονομική κρίση.

Η περίπτωση τού ελληνικού αλφαβήτου είναι ενδιαφέρουσα για τη γενικότερη προσέγγιση τού θέματος τής γραφής

Μια συχνή ερώτηση στους γλωσσολόγους είναι αν η χρήση τού ηλεκτρονικού τρόπου γραφής των κειμένων στο Διαδίκτυο και ειδικότερα η γραφή με λατινικούς χαρακτήρες, τα Greeklish

Λέγονται και γράφονται πολλά καθημερινώς για την Εκπαίδευση όλων των βαθμίδων. Και είναι λογικό και αναγκαίο. Ωστόσο, για τους γνωρίζοντες τα θέματα «από μέσα», η ανάγνωση των θεμάτων πίσω από τις γραμμές δίνει διαφορετικό νόημα από αυτό που φαίνεται στην επιφάνεια

Οι Ελληνες, διαισθητικά ίσως περισσότερο, φαίνεται πως είχαμε πάντα μια τάση να επιλέγουμε την τάξη απέναντι στην απειλή τού χάους.

Πολύς λόγος έγινε και γίνεται για την «Τράπεζα Θεμάτων» που εισήχθη από εφέτος στις εξετάσεις της πρώτης Λυκείου.

Προεκλογικά κατακλυστήκαμε από «θα-ϊσμούς» (θα προχωρήσουμε, θα πετύχουμε, θα ξανασταθούμε στα πόδια μας, θα χαθούμε, θα υποδουλωθούμε, θα..., θα...),

Αρκετές φράσεις με διευρυμένη μεταφορική χρήση σώζονται στη σημερινή Ελληνική, προερχόμενες από τα Ευαγγέλια και τους ύμνους τής Μεγάλης Εβδομάδος.

Σ' έναν πολιτισμό τού γραπτού λόγου, όπως είναι ο σύγχρονος πολιτισμός που επιδιώκει τη διάδοση τής πληροφορίας σε ευρύτατα πληθυσμικά στρώματα,

Στον πρόλογο τού νέου λεξικού μου «για τις δυσκολίες και τα λάθη στη χρήση τής Ελληνικής» γράφω ότι δεν υπάρχει στη γλώσσα - σε κάθε γλώσσα - «ιδανικός ομιλητής».

Η Διεθνής Ημέρα για τη μητρική γλώσσα που θα εορτασθεί σε λίγες μέρες δίνει ευκαιρία για μερικές σκέψεις πάνω σ' αυτό το καίριο θέμα.