Έχω έναν καλό φίλο που διδάσκει σε κάποιο πανεπιστήμιο. Λόγω των διοικητικών ικανοτήτων του, έχει εκλεγεί ως
Στις υγιείς δημοκρατίες, ο κομματικός πλουραλισμός – ακόμα και στην εκδοχή του δικομματισμού – λειτουργεί προς όφελος των κοινωνιών, αφού μέσα από πολιτικές αντιθέσεις παράγονται συνθέσεις που οδηγούν στις βέλτιστες λύσεις για τα προβλήματα μιας χώρας.
Δηλώνω εξαρχής, προς αποφυγή παρερμηνειών, ότι δεν έχω την παραμικρή πρόθεση να γίνω συνήγορος οποιουδήποτε πολιτικού. Ακόμα περισσότερο αν αυτός εκπροσωπεί ένα κόμμα εξουσίας (ή εν δυνάμει εξουσίας)!
Από μια πρόσφατη ανάρτηση ενός φίλου στο Facebook έτυχε να διαβάσω ένα άρθρο, πρωτότυπα δημοσιευμένο σε
Το θυμήθηκα πρόσφατα καθώς ξανάβλεπα το «Νησί των γενναίων»...Σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, εκεί κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο αξέχαστος ηθοποιός και θεατρικός σκηνοθέτης Αρτέμης Μάτσας ρωτήθηκε για τη φαινόμενη προτίμησή του σε ρόλους καταδότη και, ιδιαίτερα, συνεργάτη των Γερμανών κατακτητών την περίοδο της Κατοχής.
Στην κλασική ταινία «Μπεν-Χουρ» (Ben-Hur, 1959) ο Πρόξενος Quintus Arrius, κυβερνήτης Ρωμαϊκής γαλέρας,