Γιάννης Μεταξάς

Είτε πιστεύεις «εις έναν Θεό» είτε όχι, ο σεβασμός της μεταφυσικής εμπίστευσης του κάθε ανθρώπου αποτελεί ασυζήτητη αξία.

Αυτά που συνέβησαν στην Καβάλα σχετικά με τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου του Ολοκαυτώματος ξεπερνούν τα πρόσωπα.

Για κάποιους μήνες τώρα, όχι λίγους, με βήματα μπρος και πίσω, με αντιφάσεις και ομοφωνίες συχνά και με παλινωδίες

Το θέμα μάς αφορά και απειλεί όλους τους ευρωπαίους πολίτες.

Οταν ξεχαστείς στη ζωή και στην ώρα την αναμενόμενη δεν φύγεις, η ανησυχία κάπως υποχωρεί. Kι όλοι, μες στη συνήθεια της παράτασης, νομίζουν πως αυτό δεν θα συμβεί.

Πρόκειται για μια παθογένεια γνωστή στην επιστήμη της Επικοινωνίας όπου κάποιος που υπερπροβάλλεται, ματαιώνει, εξ αυτού του λόγου, την αποδοχή που διεκδικεί από τους τρίτους.

Μόλις εκυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο «Η Πολιτεία των Γραμμάτων» (La République des Lettres).

«Τι λέξη κι αυτή! / Αδικημένη απ' τα συμβάντα. / Αλλα κάποτε δήλωνε, κι άλλα τώρα άθλια περιγράφει / κι εμείς κοιτάμε και μεθάμε / πιστοί της Βίας που εγίναμε, ενώ δεν ήτανε Θεά για να την προσκυνάμε».

Θεμελιακό συστατικό της πολιτικής εξουσίας είναι η σχετική αυτονομία δράσης που της αναγνωρίζεται ώστε από τη στιγμή που της έχει δοθεί (εκλογές) να μην είναι υποχρεωμένη, η εξουσία, για κάθε θέμα να ρωτά τον Λαό για το τι πρέπει να κάνει.

Η Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο φάνηκε να εισέρχεται σε μια περίοδο μοιραζόμενης προσδοκίας για ένα άλλο είδος σχέσεων ανάμεσα στους λαούς που ιστορικοπολιτισμικά τη συγκροτούσαν.

Η συγχρονική εκδοχή ενός θεατρικού έργου, στη μετάφραση, στα κοστούμια και στη σκηνογραφία, παρεμβατική στην πρωτότυπη γνησιότητά του

Πριν από λίγες ημέρες απεσύρθη από τη ζωή. Οχι όμως και από τη μνήμη των ανθρώπων.

Μια έκθεση ζωγραφικής με αυτόν τον τίτλο και μάλιστα αναδρομική έχει, από την εκτύλιξή της στη «μακρά διάρκεια», μια ιδιαίτερη αντιπροσωπευτική σχέση με τον χρόνο.

Πριν από κάποιες εβδομάδες δημοσιεύτηκαν οι νέες ομάδες μαθημάτων στις οποίες οι μαθητές των λυκείων θα πρέπει να ενταχθούν επιλέγοντας έτσι τις μελλοντικές σπουδαστικές τους προτιμήσεις.

Απεσύρθη ή όχι η τροπολογία που προβλέπει την κατάργηση της εξέτασης στη Λογοτεχνία στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα;

Ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει ότι σε μια κοινωνία όλα διασυνδέονται; Μα όλα! Και ότι παιδεία, πολιτισμός, οικονομία και οι συναρτημένοι προς αυτά θεσμοί αλληλοεξαρτώνται;

Σε ορισμένα ευρωπαϊκά κόμματα εξουσίας όλο και πιο απροσχημάτιστα αναπτύσσονται, αλλά και σταθεροποιούνται, οξύτατες εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις.

Κάτι ίσως αρχίζει να μορφοποιείται σε ό,τι αφορά τη συνειδητοποίηση των κοινών προβλημάτων απέναντι στα οποία η Ευρωπαϊκή Ενωση ως ενιαία υπόσταση οφείλει να απαντήσει.

Κάτι ίσως αρχίζει να μορφοποιείται σε ό,τι αφορά τη συνειδητοποίηση των κοινών προβλημάτων απέναντι στα οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση ως ενιαία υπόσταση οφείλει να απαντήσει.

Το αν το μνημείο στην Αμφίπολη είναι μακεδονικό ή ρωμαϊκό, όσο σπουδαίο διερώτημα και αν είναι