Γιώργος Σκίντσας

Στο κέντρο της Αθήνας, πιο κέντρο δεν γίνεται, το bar - theater Faust, στήνει κάθε βράδυ την δική του γιορτή. Μουσική, χορός, τραγούδι αποτελούν τους άξονες στους οποίους κινείται ο εν λόγω χώρος, παρουσιάζοντας ως επί το πλείστον νέες ομάδες και καλλιτέχνες χωρίς όμως να γυρίζει την πλάτη στους «παλαιότερους». Ενδιαφέρον το πρόγραμμα του Οκτωβρίου, το οποίο είναι το ακόλουθο

Ο Μίλτος Πασχαλίδης για πρώτη φορά στον Κήπο του Μεγάρου, σε μια συναυλία που φέρει τη δική της συγκινητική ιστορία και επιφυλάσσει σε όλους μας απρόσμενες συναντήσεις.

Πενήντα χρόνια πορείας και δημιουργίας είναι δύσκολο να αποτυπωθούν είτε μέσα σε μια συναυλία είτε μέσα από μια συνέντευξη.

O Γιώργος Νταλάρας συναντά την Dulce Pontes και τη Noa στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού για ένα «Μουσικό ταξίδι στη Μεσόγειο».

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη την 1η Οκτωβρίου «συναντιέται» ξανά με τον Βασίλη Τσιτσάνη αλλά και την Οπισθοδρομική Κομπανία, 25 χρόνια μετά, στο Ηρώδειο.

Την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου ένας πολύ σπουδαίος αμερικανός μουσικός της αφροαμερικανικής τζαζ σκηνής, που εμμένει να γράφει το όνομά του χωρίς κεφαλαία, ο royal hartigan, έρχεται στην Ελλάδα για πρώτη φορά για να μας χαρίσει μια μοναδική βραδιά, παρέα με άλλους τρεις μουσικούς, τον Samuil Malieri στο σαξόφωνο, τον Μάνο Λούτα στο μπάσο και τη Νάνα Σιμόπουλος στην κιθάρα, το σιτάρ και τα φωνητικά.

Οι Active Member μέσα στο καλοκαίρι κυκλοφόρησαν το 18ο album τους - αποκλειστικά διπλό βινίλιο συλλεκτικό - τυπωμένο σε συγκεκριμένα αντίτυπα, που ήδη εξαντλήθηκαν.

Κάτι παράξενο συμβαίνει στην ελληνική μουσική και δη στις συναυλίες.

Σαν έναρξη της εκπαιδευτικής και πολιτιστικής χρονιάς, το φημισμένο για την κλασική του παιδεία «Conservatoire slave de musique de Bagnolet» του Παρισιού ανοίγει τις πόρτες του στη Jazz μουσική.

Γυρίζουμε τον χρόνο αρκετά πίσω. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Ο σκηνοθέτης Κώστας Φέρρης και ο παραγωγός Τάκης Ζερβουλάκος αποφασίζουν να γυρίσουν μια ταινία που θα αναφέρεται στην ιστορία του ρεμπέτικου - λαϊκού τραγουδιού, με φόντο τη Σμύρνη του 1919 και με σενάριο βασισμένο στη ζωή της Μαρίκας Νίκου.

Σε 25 και πλέον χρόνια διαδρομής μπορείς να έχεις κάνει πολλά πράγματα. Είτε μόνος σου είτε με τους φίλους σου.

Καμιά σαρανταριά συναυλίες και οκτώ μπάνια όλο το καλοκαίρι. Δεν είναι και άσχημα

Ο Παντελής Θαλασσινός με την μουσική του κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το... ποδοσφαιρικό του όνειρο: να παίξει στα μεγαλύτερα γήπεδα της χώρας. Οξύμωρο το σχήμα αλλά το έπραξε.

Φορέστε το καλύτερο χαμόγελο σας και ετοιμαστείτε να χορέψετε το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου στην Τεχνόπολις του δήμου Αθηναίων. Εκεί μάς περιμένει μια μεγάλη, φωτεινή και πολύχρωμη γιορτή με συναυλίες συγκροτημάτων και καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, happenings, workshop και άλλες πολλές δράσεις.

Η ζωή μας πολλές φορές δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Θέλει αγώνες και θυσίες για να φθάσεις

Μπορεί ο περισσότερος κόσμος να τη γνωρίζει ως μούσα του Πέδρο Αλμοδόβαρ, του ισπανού σκηνοθέτη ο οποίος την επέλεξε να ερμηνεύσει δύο κομμάτια στην ταινία του «Ψηλά τακούνια» (πρόκειται για τα «Piensa en mi», «Un ano de amor») και από 'κεί η καριέρα της να απογειώθηκε, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Μαρία Λουθ Κασάλ δεν είχε βάλει ήδη τις βάσεις για αυτή τη διεθνή καριέρα.

Η μουσική και το θέατρο έχουν την τιμητική τους στο Φεστιβάλ του Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο ανοίγει τις πύλες του στις 30 Αυγούστου και θα τις κλείσει στις 11 Σεπτεμβρίου. Σε μια γιορτή της μουσικής, της τέχνη και του πολιτισμού, το Φεστιβάλ είναι πολυσυλλεκτικό και έχει θεάματα για μικρούς και μεγάλους. Μέσα σε αυτά, θεατρικές παραστάσεις, βραδιές κωμωδίας και τραγωδίας, συναυλίες και χορευτικές παραστάσεις.

Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ και με τίποτα. Και όχι μάλιστα δεν αλλάζουν

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 στα λύκεια ήταν της μόδας το μπουγέλωμα. Το έκανα κι εγώ.

Μια σχολική μουσική γιορτή στο Ηράκλειο πριν από κάποια χρόνια αποτέλεσε την αναγκαία και ικανή συνθήκη ώστε...