Ανέστη Κατερίνα Ι

Παρατηρείς προσεκτικά την περίφημη Τοιχογραφία της Μυκηναίας (Θρησκευτικό Κέντρο Μυκηναίων, 13ος αιώνας) στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Kρύος ιδρώτας στο μέτωπο, νευρικά γελάκια, πισωπατήματα: για να συνεχίσεις να βλέπεις την αναδρομική έκθεση της Αντριάν Πάιπερ - περισσότερα από 290 έργα - στον έκτο όροφο του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη (ΜoMΑ) πρέπει να πλησιάσεις τον φύλακα και να του μουρμουρίσεις έναν σκοπό.

«Hμουν βετεράνος πριν καν γίνω έφηβος».

Ρευστότητα. Θαλασσινό ταξίδι. Διαχρονία. Καινοτομία. Ανάσες. Αντανακλάσεις.

Ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της πόλης, ή πώς η περίφημη γκαλερί Allouche της Νέας Υόρκης που παρουσιάζει αστέρες αλλά και ανερχόμενους δημιουργούς της σύγχρονης τέχνης καθορίζοντας το τοπίο της διεθνώς, αποφάσισε να έρθει στην Αθήνα.

«Δεν είναι μυστικό. Λατρεύω την Ελλάδα» λέει στο «Βήμα» η Μαρίνα Αμπράμοβιτς με αφορμή μια απόφαση ιστορική για την καριέρα της, η οποία μάλιστα συνδέεται με τη χώρα μας.

Ακριβώς έναν χρόνο πριν στον Πειραιά, τον Μάιο του 2017, μέσα από μια ενέργεια επιτεύχθηκαν δύο γεγονότα που συνομιλούν με τη διαχρονία της μνήμης.

Ενα ζευγάρι δεκάποντα mules με κόκκινο ύφασμα και κορδόνια να αγκαλιάζουν το κουντεπιέ και πάνω μια φαρδιά ασημένια επιφάνεια όπου διακρίνονται στα ελληνικά οι λέξεις «Μολών Λαβέ».

To «Mινόρε της Αυγής» ήταν το πρώτο ρεμπέτικο που άκουσε στη ζωή του ο Ιταλός Τόμας Κούνστλερ από δύο έλληνες φίλους του όταν σπούδαζε κινηματογραφική παραγωγή στο Λονδίνο.

Το «Newsweek» με το πολυσέλιδο φωτορεπορτάζ της 26χρονης Αννας Παντελιά για το «Βρώμικο μυστικό της Ελλάδας» με εικόνες Αποκάλυψης από τις εγκαταστάσεις εξόρυξης λιγνίτη στην Πτολεμαΐδα μυρίζει σχεδόν φρέσκο μελάνι όταν μιλάω μαζί της. Βρίσκεται στο Αμστερνταμ.

Η εξωστρέφεια και η ενεργή συνομιλία με τη λεγόμενη δημιουργική βιομηχανία αποτελούν πλέον κυτταρικά στοιχεία του

Ηταν μια πρώτη εικόνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

Ο πρώτος σταθμός ήταν στη Σπάρτη. Τώρα η περιοδεύουσα έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου

Δεν αρκεί να δεις προσχέδια, σχέδια, τυπωμένα βιβλία ή περιοδικά για να κατανοήσεις τον τρόπο με τον οποίο ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας ασχολήθηκε με την εικονογράφηση εκδόσεων.

Μπορεί να μας γοητεύει η ιδέα του τρόπου με τον οποίο η Ελλάδα επηρεάζει έναν σημαντικό δημιουργό, όμως στην περίπτωση του Κριστιάν Ντιόρ η έμπνευση φαίνεται ότι δεν εκκίνησε ποτέ από τη βιωματική σχέση με τη χώρα μας. Αυτό προκύπτει από τη συζήτηση με τον Φιλίπ Λε Μουλτ, τον γενικό γραμματέα του Μουσείου Κριστιάν Ντιόρ που βρίσκεται στην Γκρανβίλ της Νορμανδίας και στεγάζεται στο κτίριο που υπήρξε το πατρικό του σχεδιαστή

Η συγκυρία είναι σχεδόν ιντριγκαδόρικη. Καθώς 93 καθηγητές της Νομικής Σχολής Αθηνών καταγγέλλουν «τη συνεχιζόμενη κατάσταση βαριάς παρανομίας στο κτίριο και στον περιβάλλοντα χώρο

Είναι τελικά τόσο δύσκολο να μιλήσεις για τα στερεότυπα, ακόμα και -ίσως κυρίως- αν ο ίδιος είσαι θύμα μιας

«Oταν βλέπεις τις πρώτες προσωπογραφίες των αγωνιστών που έκανε ο Ανταμ Φρίντελ το 1824 απογοητεύεσαι. Λες "όχι", δεν μπορεί να ήταν έτσι ο Κολοκοτρώνης!"» λέει γελώντας η Δήμητρα Κουκίου, ιστορικός και προϊσταμένη της Βιβλιοθήκης και της Συλλογής Χαρακτικών του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Η στιγμή του δισταγμού του αστυνομικού λίγο προτού πυροβολήσει τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Το εφηβικό σώμα που πέφτει νεκρό στην άσφαλτο. Οι σφοδρές συγκρούσεις που ακολούθησαν.

Μπορεί κάποιοι να βρίσκουν απολύτως ασύμβατες τις έννοιες της επιστήμης και της τέχνης και όμως η αλήθεια είναι ότι τα «μυστήρια» του σύμπαντος και της ζωής που εξιχνιάζουν οι επιστήμονες, αλλά και οι ίδιοι ως πρότυπα, γοητεύουν τόσο ώστε να καταργούν αυτό το στερεότυπο.