Αβρααμικές μεσογειακές κραιπάλες
Καταπίνοντας στενοχώριες
Βαρελότα κοψοχέρηδων
Γερούν και Ευκλείδης
Εξαγωγές βαρελότων
Και όμως, δεν κινείται
Πολιτικά ατυχήματα
Εξουσιάζουν αλλά δεν κυβερνούν
Συμβαίνουν και εις Παρισίους
Εφτάχρονο χάλι
Μποτίλιες στο πέλαγος
Μικρός το δέμας αλλά... Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
Κακοκαιρία και γρίπη
Αυτό ήταν, τέλειωσε μία ακόμη χρονιά. Είναι καταπληκτικό το πόσο εύκολα κυλούν τα χρόνια: τικ τακ, τικ τακ, ασταμάτητα τα ρολόγια·
Σαν να γύρισα από την κόλαση, ημερολόγιό μου. Κλείνουν τα «Νέα», «Το Βήμα», το in.gr, ο Βήμα FM, τα περιοδικά, όλος ο ΔΟΛ,
Τέτοιες ημέρες εθνικής ομόνοιας είχαμε να δούμε από το καλοκαίρι του 2015, τότε που 220-250 βουλευτές ενέκριναν τη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Τσίπρα με τους δανειστές.
Ευτυχώς που χάλασε ο καιρός και έχουμε βρει άλλο θέμα συζήτησης, πέρα από τα καταθλιπτικά πολιτικο-οικονομικά.
Μαύρη Παρασκευή ξημέρωσε και στα μεγάλα μαγαζιά και στη Μόρια της Λέσβου.
Και εγώ, στη θέση του Μπαράκ Ομπάμα, στην Αθήνα θα έκλεινα την πολιτική μου καριέρα - για να τιμήσω τους αρχαίους κατοίκους της που μου άνοιξαν τον δρόμο: