Σπύρος Βλαχόπουλος

Η Δικαιοσύνη δεν είναι ο αδύναμος κρίκος. Είναι όμως ο τελικός κρίκος της κρατικής εξουσίας που δυστυχώς εμφανίζει ρωγμές. Και εάν ο κρίκος αυτός σπάσει, θα έχει καταρρεύσει όλο το οικοδόμημα της έννομης τάξης και του κράτους δικαίου.

Να εκσυγχρονίσουμε το Σύνταγμά μας και να το προσαρμόσουμε στη νέα πραγματικότητα. Όχι μόνο να καταργήσουμε παρωχημένες διατάξεις.

Το αίτημα 46χρονης γυναίκας, θυγατέρας Τουρκοκύπριας και εποίκου, αγγίζει ένα περίπλοκο πολιτικά και κοινωνικά ζήτημα στην Κύπρο - Αν γίνει δεκτή η προσφυγή, ανοίγει ο δρόμος για χιλιάδες τέκνα μεικτών γάμων μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Τούρκων για να αποκτήσουν κυπριακή ιθαγένεια

Ο κορυφαίος Γερμανός φιλόσοφος, Julian Nida-Rumelin, μιλάει για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα του αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ποια πρέπει να είναι η απάντησή μας απέναντι τόσο στον μισαλλόδοξο λόγο όσο και στην πολιτική ορθότητα; Η αμοιβαία ανεκτικότητα, η οποία δεν αποτελεί μόνο θεμελιώδη κανόνα της κοινωνικής συμβίωσης, αλλά και θεμέλιο της σύγχρονης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Μετά την εκλογική νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ όλοι σχεδόν άρχισαν να «εξορκίζουν» την πολιτική ορθότητα

Ισως λοιπόν ήρθε η ώρα να συζητήσουμε με νηφαλιότητα και για το ζήτημα αυτό.

Συνταγματική αναθεώρηση «out of the box»; Γιατί όχι;

Ο μεταπολιτευτικός ελληνικός συνταγματισμός έχει εθιστεί στην αντίληψη ενός αδύναμου ΠτΔ χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, αντίληψη που συμβάλλει και αυτή στην κρίση της σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε το συνταγματικό μας παράδειγμα;

Λειτούργησαν στην πράξη οι ανεξάρτητες αρχές; Υπάρχουν προβλήματα; Οσα προβλέπει το Σύνταγμα.

Οταν λοιπόν η κοινή γνώμη φαίνεται να είναι αντίθετη σε μια δικαστική κρίση, ο δικαστής θα συνεχίσει να δεσμεύεται μόνον από τον νόμο και τη συνείδησή του, αλλά καλό είναι να προβληματιστεί για το εάν η κρίση του είναι σωστή ή όχι.

Οι πιο βαθιές συνταγματικές έννοιες εκφράζονται μέσα από την ποίηση. Οπως μέσα από το «Ο λαός δεν πεθαίνει» του Κώστα Βάρναλη, όπου ο ποιητής γράφει έναν στίχο που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο τίτλος ενός μαθήματος συνταγματικού δικαίου

Ο συνταγματολόγος καθηγητής Γεώργιος Δ. Δασκαλάκης εξηγεί στο κείμενο «Ασήμαντοι στον αγώνα» γιατί ο αγώνας κατά του ιταλού εισβολέα ήταν ταυτόχρονα και εκδήλωση ελευθερίας και αντίστασης απέναντι στη δικτατορία της 4ης Αυγούστου.

Ας αφήσουμε τις «εν θερμώ» συζητήσεις για ευκαιριακές εκλογικές ρυθμίσεις και ας αντιμετωπίσουμε την ουσία των πραγμάτων

Τους τελευταίους μήνες η μετάθεση ευθυνών από την πολιτική στη δικαστική εξουσία φαίνεται να βρήκε το αποκορύφωμά της, επεκτεινόμενη και στην «καρδιά» της πολιτικής ζωής που δεν είναι άλλη από τις βουλευτικές εκλογές.

Το Σύνταγμα είναι κάτι πολύ σημαντικό, σε καμία όμως περίπτωση δεν αποτελεί πανάκεια που προσφέρει «μαγικές» λύσεις.

Μπορεί κανείς να φανταστεί μια δικαιοσύνη, η οποία δεν θα αξιολογεί με ανθρώπινους όρους αλλά μηχανικά και ανώνυμα, μέσω των εφαρμογών της τεχνητής νοημοσύνης, και με αποτελέσματα που θα είναι δύσκολα επαληθεύσιμα και ελέγξιμα;