Εχουν περάσει ήδη κοντά πενήντα χρόνια από την ψήφιση του Συντάγματος του 1975. Πρόκειται για ένα, κατά γενική ομολογία, επιτυχημένο Σύνταγμα, το οποίο άντεξε σε πολλαπλές κρίσεις. Οπως όμως κάθε τι που παλιώνει, έτσι και το Σύνταγμά μας χρειάζεται μια «γενναία» και ριζική αναθεώρηση για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της νέας εποχής. Πρέπει ουσιαστικά να δημιουργηθεί ένα «νέο» Σύνταγμα.
Πρώτα απ’ όλα, σε επίπεδο ατομικών δικαιωμάτων. Το Σύνταγμα το έτος 2023 δεν μπορεί να αναφέρεται στη «φωνογραφία» και να μην αναφέρεται στο διαδίκτυο. Ούτε μπορεί να ρυθμίζεται με απίστευτη λεπτομέρεια η κατάσχεση εντύπων στο άρθρο 14. Το ζήτημα στη σημερινή εποχή δεν είναι η κατάσχεση εντύπων (που δεν γίνεται πλέον), αλλά η λογοκρισία στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκεί διαμορφώνεται η κοινή γνώμη και η πολιτική βούληση των ψηφοφόρων. Επίσης, δεν αποτελεί ύλη ενός Συντάγματος η απαγόρευση της απαλλοτρίωσης της αγροτικής ιδιοκτησίας «των Σταυροπηγιακών Ιερών Μονών της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας στη Χαλκιδική, των Βλατάδων στη Θεσσαλονίκη και του Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου στην Πάτμο» (άρθρο 18).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
