Μαριλένα Αστραπέλλου

«Δεν υπάρχει όνειρο που δεν κάνω πραγματικότητα».

Θυμάστε τη βινιέτα με τον σπουδαστή των Καλών Τεχνών που χάνεται μέσα στα έργα του Βαν Γκογκ στη σπονδυλωτή ταινία «Ονειρα» του Ακίρα Κουροσάβα;

HΜισέλ είναι κουλ. Προσπάθησε να πολεμήσει την παιδική παχυσαρκία και να μυήσει τα πλήθη των Αμερικανών στην υγιεινή διατροφή και την άσκηση, προώθησε την εκπαίδευση των λιγότερο προνομιούχων κοριτσιών της χώρας και του πλανήτη μέσω του «Let Girls Learn».

«Η Θεοδώρα έχει βάλει το καπέλο της και πηγαίνει».

Ο Τζο Νέσμπο αγαπά τις στατιστικές.

Μεγάλα καλούπια και ογκώδεις φούρνοι, μικρά τετράγωνα δείγματα πορσελάνης, εκατοντάδες κουτιά με ορυκτά χρώματα και ποιότητές τους.

Οταν ήταν μικρός ήθελε να επιδεικνύει τις δεξιότητές του και τον θαυμάζουν γι' αυτές.

«Αποικιοκρατική» την έκριναν αρκετοί Ελληνες.

Εχει να το λέει και να το καυχιέται.

«Αν λυπάμαι για ένα πράγμα, είναι ότι δεν καθίσαμε μέχρι τον Απρίλιο για να δούμε αν θα τα καταφέρουμε. Φτάσαμε στην πηγή, ας πιει κάποιος άλλος νερό».

Ο Δημήτριος Κ. είχε ζήσει μια δύσκολη ζωή.

Operator C και Operator K. Αυτά ήταν τα στρατιωτικά ονόματα των δύο φωτογράφων οι οποίοι, σίγουρα χωρίς ποτέ τους να το φανταστούν, διέσωσαν από τη λήθη εικόνες της Αθήνας που είναι κυριολεκτικά βγαλμένες από άλλον αιώνα.

Η Αθήνα του 1917 μέσα από το βλέμμα και τις αναζητήσεις των ξένων στρατιωτών που βρέθηκαν στους αραιοκατοικημένους δρόμους της πριν από εκατό χρόνια παρουσιάζεται στην έκθεση που εγκαινιάζει το πρόγραμμα του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

Από τον Ιούλιο Βερν και τον Τζόναθαν Σουίφτ ως το «Star Wars» και το «Alien», βιβλία, κόμικ, ταινίες, μουσικές που έχουν συνδεθεί με την απεραντοσύνη του Διαστήματος

Είναι ευχάριστα τα νέα ότι άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του για το κοινό το Φετιχιέ τζαμί, ένα από τα σπουδαιότερα αρχιτεκτονικά δείγματα της οθωμανικής περιόδου στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και το παλαιότερο της εποχής που διασώζεται στην πόλη.

«Με την Εϊμι τίποτα δεν ήταν απλό».

Οπως και να το κάνεις ήταν η χρονιά τους. Κυρίως για τη Σταματία Δημητρακοπούλου, η οποία μόλις στα 26 της

Η Κατερίνα Γρέγου δεν ονειρεύτηκε ποτέ να γίνει καλλιτέχνις. «Δεν είχα ούτε το όνειρο ούτε τα προσόντα» θα πει εμφατικά. Επέλεξε, ωστόσο, έναν προσανατολισμό που την έφερε σε τρομερή εγγύτητα με τους καλλιτέχνες. Η Κατερίνα Γρέγου είναι επιμελήτρια εικαστικών εκθέσεων, φέρει δηλαδή έναν επαγγελματικό προσδιορισμό που συχνά περιβάλλεται από ένα σύννεφο δημιουργικής ασάφειας, τουλάχιστον στα μάτια των μη μυημένων. «Επιμέλεια έκθεσης δεν είναι μια ατομική έκθεση που έχεις κρεμάσει τρία έργα και γράφεις από κάτω το όνομά σου. Αυτό δεν είναι επιμέλεια, είναι υποστήριξη.

Ο φόρος τιμής του κολομβιανού συγγραφέα Εκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε στον δολοφονημένο πατέρα του δεν ενδίδει στην ευκολία της συγκίνησης.από τη Μαριλένα Αστραπέλλου

Ακόμη και σήμερα, μπορεί να τον πλησιάσει κάποιος στον δρόμο και να τον προσφωνήσει «Αλεξάντερ Πετρόφσκι»