Είναι παράλογο, την ώρα που διαγράφονται κάποια πρώτα σημάδια αισιοδοξίας...
Η γερμανίδα Καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ έρχεται στο τέλος της εβδομάδας...
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ειδική έκθεση του άρθρου 75 παράγραφος 3 του Συντάγματος...
Κύριε διευθυντά. Πολύ διασκέδασα με την περιπέτεια των ιταλών ακροδεξιών...
Η λειτουργική δημοκρατία προστατεύει τους αδύνατους και δίνει τη δυνατότητα...
Η Ελλάδα δεν μπορεί από μόνη της να αναχαιτίσει τις στρατιές των εξαθλιωμένων μεταναστών...
Διανύουμε μια πολύ άχαρη εποχή. Η πολιτική ζωή στην χώρα μας...
Δήλωση με πολλούς αποδέκτες έκανε ο νεαρός κ. Κώστας Καραμανλής,
Παίκτες που γίνονται μικρά παιδιά, ένα παιχνίδι που θυμίζει την αθωότητα των μαθητικών χρόνων, ηθοποιοί που τσαλακώνονται, χαλαρώνουν, διασκεδάζουν
Εμείς φταίμε. Τα παγκάκια στο άλσος του Πεδίου του Αρεως δεν έσπασαν από μόνα τους. Ούτε οι κάδοι σκουπιδιών ξεχαρβαλώθηκαν από μόνοι τους
Πρόσφατα ο αμερικανός δημοσιογράφος Σκοτ Στόσελ έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Μy Αge of Αnxiety», μια αυτοβιογραφική ελεγεία για το άγχος
Ας υποθέσουμε ότι ένας δημοσιογράφος θέλει να περιγράψει τον σωματότυπο ενός πολιτικού προσώπου. Υπάρχουν αναρίθμητες προσεγγίσεις αλλά θα συγκρίνουμε δυο από τις επιλογές. Η πρώτη είναι ευθέως προσβλητική: «πρόκειται για χοντρέλα κοιλαρά»
Το ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης και η απάντηση της Μόσχας επανέφεραν δυναμικά στο προσκήνιο το ζήτημα του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης.
Τα τελευταία πέντε χρόνια η χώρα υπόκειται σε έναν διαρκή φαύλο κύκλο οικονομικής και πολιτικής φθοράς, που ακυρώνει προσπάθειες και απομειώνει τις θυσίες των πολιτών.
Η ιστορία Μπαλτάκου αποκαλύπτει με τον χειρότερο τρόπο κάτι που βλέπαμε, ομολογούσαμε εδώ και καιρό. Οτι το κυρίαρχο πρόβλημα δεν είναι η οικονομική, αλλά η πολιτική κρίση.
Είναι παρακινδυνευμένες οι εν θερμώ προσεγγίσεις ενός τόσο σοβαρού πολιτικού θέματος όπως η «υπόθεση Μπαλτάκου».
Δεκαπέντε ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 οι περισσότερες δημοσκοπήσεις τοποθετούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην τέταρτη θέση, μετά το ΚΚΕ, με ποσοστό 8%.
Σήμερα θα σας περιγράψω πώς υποδέχθηκαν οι υπουργοί Οικονομικών του Eurogroup (και οι σύζυγοί τους) το... τσίπουρο,
Στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, οι σχέσεις Δεξιάς και Ακροδεξιάς (όποια σημασία και αν προσλαμβάνουν οι όροι) παρέμειναν διακριτές, παρότι δεν έλειψαν και οι συνέργειες.
Διαβάστε τα παρακάτω άρθρα: Ανάρμοστες σχέσεις στοργής Μη συζητάς με τα ποντίκια Ως πότε θα έχουμε Μπαλτάκους; ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ