Οσοι είδαν τις σκηνές καταδίωξης του Νίκου Μαζιώτη στο Μοναστηράκι, στην οδό Μητροπόλεως και στους γύρω δρόμους του ιστορικού κέντρου της Αθήνας παρατήρησαν ότι η περιοχή έσφυζε από ζωή.
Για κάμποσες δεκαετίες, από την απαξιωμένη πια Μεταπολίτευση ως σήμερα, είχαμε καταφέρει να ζούμε στην εποχή του «θέλω», στην εποχή της διαρκούς επιθυμίας.
Η απόσυρση της πλειονότητας των πολιτών από την πολιτική και γενικότερα από τη δημόσια σφαίρα ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερη.
Σε ένα από τα αναρίθμητα βίντεο της Χρυσής Αυγής που δόθηκαν στη δημοσιότητα ακούγεται ένας βουλευτής της
Χρειάστηκε να περάσουν μερικές δεκαετίες για να αντιληφθώ πραγματικά τι είναι αυτό που ονομάζεται «ελληνικό θαύμα».
Λέτε να ήταν το στερητικό σύνδρομο που επέδρασε και οι δύο σταθεροί συνεργάτες άρχισαν πάλι να συναντώνται κάθε λίγο και λιγάκι και να ανταλλάσσουν απόψεις,
Δεκατέσσερα χρόνια συνεχούς έκδοσης συμπλήρωσε εφέτος το περιοδικό της Αίγινας Αιγιναία.
Η Μεταπολίτευση ταυτίζεται με την κρίση της Κύπρου του 1974, το πραξικόπημα της δικτατορίας Ιωαννίδη κατά του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και την τουρκική εισβολή που ακολούθησε.
Η Μεταπολίτευση του 1974 κατήργησε τη δεδομένη συνθήκη που ίσχυε έως τότε και όριζε τον στρατό ως έναν βασικό μηχανισμό του ελληνικού βαθέος κράτους.
Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε στην Κύπρο ένα νέο βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη με τίτλο «Η εισβολή και οι Μεγάλες Δυνάμεις: η realpolitik των ΗΠΑ και το διπλό παιχνίδι της ΕΣΣΔ».
Κάποτε η ομιλία ή το γραπτό κείμενο ενός διανοουμένου αρκούσε για να προκαλέσει όχι απλές συζητήσεις στη δημόσια σφαίρα αλλά δυνητικές μετακινήσεις των τεκτονικών πλακών της πολιτικής
Στην επικαιρότητα βρίσκεται πάλι το αρχαίο και εμβληματικό για την πόλη σταυροδρόμι των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου, εξιλαστήριο θύμα για τις αμαρτίες του μετρό της Θεσσαλονίκης.
Συμπληρώνονται εφέτος 40 χρόνια από την επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή και την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Μια πρακτική της παλαιοκομματικής φαυλοκρατίας, η οποία οδήγησε τη χώρα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα,
Η ολοκλήρωση των σχετικών διαδικασιών με την ανάδειξη πρυτάνεων στα δύο αρχαιότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας επιτρέπει την κατάθεση των σκέψεων που ακολουθούν.
Κάποιοι θα κάνουν μνημόσυνα, σαν να επρόκειτο για σαραντάμερα, και δεν θα είναι μόνο οι χρυσαυγίτες που μοιρολογούν για τον χαμένο παράδεισο της χούντας.
ΜΟΥΝΤΙΑΛ τέλος. Ανήκει στο (πρόσφατο) παρελθόν. Πολλές και ποικίλες οι πλευρές του ως θεάματος - για να αφήσουμε στην άκρη σήμερα τα «πλην» και «μείον» με τα οποία ήταν προικισμένος αυτός ο γηπεδικός πόλεμος.
Η μεγάλη γιορτή της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής φαντασμαγορίας δείχνει να έχει τελειώσει. Κάποιες επαναλήψεις, τηλεοπτικές, παρατείνονται ως «περίσσευμα» σε όσους δεν χόρτασαν το θέαμα.
«Είμαστε διψασμένοι να πάρουμε την εξουσία από την ξένη και την εγχώρια πλουτοκρατία και να τη μεταβιβάσουμε στον ελληνικό λαό» υποστήριξε ο κ. Τσίπρας («Τα Νέα», 10/7)
Οι (υπερ)συντηρητικοί δεν αρκούνται μόνο στη δημοσιονομική λιτότητα. Επιδιώκουν και σφιχτή νομισματική πολιτική. Χαράς ευαγγέλια, λοιπόν, για τα νομισματικά γεράκια της υφηλίου.