Υπό­κοσμος!..

Σε ένα από τα αναρίθμητα βίντεο της Χρυσής Αυγής που δόθηκαν στη δημοσιότητα ακούγεται ένας βουλευτής της (ο Παναγιώταρος, αν δεν κάνω λάθος…) να φωνάζει μια μεγάλη αλήθεια:

–Μπουρδέλο το κράτος, μπουρδέλο και το παρακράτος!..

Αυτός τουλάχιστον ήξερε ότι τα φιλαράκια του, περισσότερο και από επίγονοι του Ρεμ ή του Χίμλερ, δεν ήταν παρά μια συμμορία μπράβων της νύχτας.

Η σύλληψη του Μαζιώτη και οι αποκαλύψεις που την ακολούθησαν πιστοποίησαν πως το «άλλο άκρο» δεν είναι καλύτερο. Μπράβοι οι μεν; Ληστές οι δε!

Ως εκ τούτου η «θεωρία των δύο άκρων» (που σε όλη την υπόλοιπη υφήλιο δεν είναι θεωρία αλλά πραγματικότητα) παρουσιάζει στην Ελλάδα σοβαρά προβλήματα εφαρμογής.

Οχι για τους λόγους που επικαλείται συνήθως η Αριστερά. Επί της ουσίας δεν συζητούμε για δύο «άκρα» που ταυτίζονται ή δεν ταυτίζονται αλλά για έναν υπόκοσμο.

Ο οποίος απλώς στη χώρα της πολιτικής πρόφασης χρησιμοποιεί και δέκα πολιτικές μπαρούφες για να καλλωπίζει τις εγκληματικές δραστηριότητές του.

Αυτό είναι που διαχωρίζει τον δικό μας υπόκοσμο από τον ιταλικό, τον γαλλικό ή τον αμερικανικό.

Κανείς «νονός» της Μαφίας, κανείς Βίτο Τζενοβέζε και κανείς Ντον Κορλεόνε δεν διανοήθηκε ποτέ να υποδυθεί τον «κοινωνικό αγωνιστή» ή τον «εθνικό παλικαρά» –ως προς τούτο οι ορίτζιναλ μαφιόζοι είναι καταφανώς ειλικρινέστεροι…

Αντιθέτως, ο δικός μας υπόκοσμος κυκλοφορεί με χαρακτηριστικά ακροδεξιού ή ακροαριστερού πολιτικού σχηματισμού.

Και ας μην είναι τελικά παρά ένα σύνολο συμμοριών, άσχετα αν δραστηριοποιούνται στον εκφοβισμό των πανεπιστημίων, στις απαγωγές επιχειρηματιών, σε τραμπουκισμούς κατά αντιφρονούντων ή μεταναστών, στις ληστείες τραπεζών ή στην «προστασία» της νύχτας.

Το κόλπο δεν είναι τυχαίο διότι είναι βολικό. Χρησιμεύει κυρίως ως επίφαση. Ως μέθοδος κάλυψης ή ασυλίας.

Υπάρχουν πάντα αρκετοί ηλίθιοι σε μια κοινωνία για να προτάξουν τα «δικαιώματα» μιας συμμορίας από το δικαίωμα της Δημοκρατίας να αμυνθεί απέναντι σε όσες συμμορίες την απειλούν.

Και γίνονται περισσότεροι όταν μια συμμορία υποδύεται ταυτοχρόνως την επαναστατική οργάνωση ή το πολιτικό κόμμα.

Απλώς τους χρυσαυγίτες τους μάζεψαν με το φαράσι. Τον Μαζιώτη χρειάστηκε να τον κυνηγούν στη Μητροπόλεως.