Γνώμες

Ο πολιτισμός στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται σήμερα από ένα μεγάλο παράδοξο: από τη μια, ποτέ δεν είχαμε τόσο πολλά και τόσο μεγάλης έκτασης εργοτάξια πολιτισμού και,

Μικρές φόρμες. Ευέλικτα σχήματα και ομάδες σε διαρκή κίνηση. Πρότζεκτς που στηρίζονται στη συνύφανση όλων των τεχνών χωρίς το κόστος τους να είναι υψηλό,

Αρχαίος και σύγχρονος πολιτισμός Οταν ομιλούμε για πολιτισμό, εννοούμε συνήθως το λεγόμενο «εποικοδόμημα», την καλλιτεχνική δημιουργία, τα έργα τέχνης, υλικά και άυλα, του παρελθόντος και του παρόντος. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, με την πολύτιμη κληρονομιά της Αρχαιότητας και του Βυζαντίου, το βάρος του ενδιαφέροντος επικεντρώνεται στην προστασία, στη διαχείριση και στην προβολή αυτής της παρακαταθήκης. […]

Ξεκινώ με μια φιλοσοφική τοποθέτηση ότι ο πολιτισμός με την ευρύτερή του έννοια είναι η μεζούρα για την πρόοδο και την ευημερία οποιασδήποτε κοινωνίας ή συλλογικού σχηματισμού -

Δεν υπήρξε ούτε μία φορά από το ’74 που να μη θέσω στην εφημερίδα το ζήτημα της επαναδιατύπωσης των ερωτημάτων της πολιτικής ως ερωτημάτων «γλώσσας». Και ποτέ δεν έπαψα στις προτάσεις μου εκείνες, που αποδίδουν πεποιθήσεις άλλες από αυτές που οι ίδιοι οι πολιτικοί προβάλλουν ως αληθείς, να αναδεικνύω την υποκρισία, την οποία, σημειωτέον, θεωρώ […]

Ο Πολιτισμός μπορεί να γίνει η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Τώρα είναι ο παρίας της δημόσιας ζωής, αφού αυτή η χώρα δεν διαθέτει τη στοιχειώδη ευφυΐα και γενναιοδωρία να κατανοήσει και να αξιοποιήσει τον μεγάλο πλούτο που υπάρχει απλόχερα στα σπλάχνα της: τόσο το μοναδικό σε ποιότητα και πλήθος απόθεμα των μνημείων όσο και τον […]

Οταν η δημιουργικότητα και η καινοτομία αποτελούν τις βασικές συνιστώσες της λειτουργίας των πολιτιστικών οργανισμών, τότε το αποτέλεσμα είναι η επιτυχία στην οικονομική και στην κοινωνική ανάπτυξη του τόπου. Ο πολιτισμός είναι το εθνικό μας κεφάλαιο που θα συμπαρασύρει την ανάπτυξη σε ανοδική τροχιά· ένα δημόσιο αγαθό άμεσα συνδεδεμένο με την ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας […]

Επετα από έντεκα περίπου χρόνια ενασχόλησης με τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, δεν έχω βέβαια την τάση να πλειοδοτήσω ή να μετατρέψω τα διεθνή συμφέροντα σε θέματα μικροκομματικής καπηλείας. Ούτε υποτιμώ τις δυσκολίες που παρουσιάζει για την ελληνική διπλωματία η οποιαδήποτε ανάμειξη στο θέμα των εχθροπραξιών της Γάζας ή στο άλλο καυτό ζήτημα των ημερών, […]

«Pourquoi ont-ils tué Jaurès» τραγουδούσε με τη γνωστή ευαισθησία του και εκφραστικότητα ο Ζακ Μπρελ, κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Το βράδυ της 31ης Ιουλίου 1914 ο Ζαν Ζορές βρισκόταν στα γραφεία της αγαπημένης του «Humanité», της εφημερίδας του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος που ο ίδιος είχε ιδρύσει το 1904. Λίγο πριν ολοκληρώσει […]

Θέλω να ζητήσω κατανόηση από τον αναγνώστη του σημερινού μου κειμένου γιατί, κάνοντας πιθανόν κατάχρηση του δικαιώματος που μου προσφέρει η εφημερίδα, θα ασχοληθώ με ένα προσωπικό μου θέμα. Θα αναφερθώ σε έναν παλιό, ακριβό φίλο, που πρόσφατα πήρε τον δρόμο για το μεγάλο ταξίδι. Πάντως δεν θα έγραφα το κείμενο αυτό αν ο φίλος […]

Προτού συζητήσω το προκείμενο ζεύγος, που παίζει ρυθμιστικό ρόλο στη σύνθεση των αισχυλικών Περσών, λίγα λόγια πρώτα για την άνιση αναλογία πράξης και διήγησης στην εξέλιξη του δράματος. Οπου η πράξη περιορίζεται κυρίως στην τελετουργική επιφάνεια του φασματικού Δαρείου, με τα προηγούμενα και τα παρεπόμενά της, ενώ η διήγηση της ολέθριας ήττας των Περσών διαπερνά […]

Η ίδρυση ενός νέου πανεπιστημιακού τμήματος, όταν μάλιστα αναμένεται ότι κάτι εξίσου νέο θα πρέπει να φέρει, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Ιδιαιτέρως μάλιστα όταν το γνωστικό του αντικείμενο –από τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί και συνεχώς εξελίσσεται –έχει ανάγκη από «εξωτερικές υποστηρίξεις». Μπορεί δηλαδή να είναι εκδήλως διακλαδικό και διεπιστημονικό, όπως είναι η Αρχιτεκτονική […]

H τριπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου, με όλα τα «φορτία» που μετέφερε, δεν επέτρεψε δυστυχώς μια ουσιαστική συζήτηση γύρω από το παρόν και το μέλλον της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.

Είναι ένα μυθιστόρημα για την απώλεια. Ο ήρωας Θίο Ντέκερ χάνει τα πάντα: τη μητέρα του, τον πατέρα του,

Την Παρασκευή το μεσημέρι ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μιχ. Κωσταράκος δέχθηκε την επίσκεψη του στρατιωτικού ακολούθου της Κίνας που φέρει τον βαθμό του συνταγματάρχη.

«Εχουμι κι - πώς του λέτι; - Γουί Φι» είπε ο ηλικιωμένος ιδιοκτήτης των ενοικιαζόμενων δωματίων.

Παράταση πήρε ο Τάκης Τζαμαργιάς (φωτογραφία) για να μπορέσει να προχωρήσει το πρόγραμμα της σεζόν 2014-2015 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Αν ήταν να βάλουμε στον έναν δίσκο της ζυγαριάς την καριέρα του Ιταλού στην καταγωγή αλλά πολιτογραφημένου Βέλγου τραγουδιστή Ρόκο Γκρανάτα και στον άλλο δίσκο τον βίο του μέχρι τη στιγμή που έγινε διάσημος,

Το αίμα που κληρονομείται: αυτό που περνάει από γενιά σε γενιά δημιουργώντας δεσμούς συγγένειας πιο ισχυρούς από κάθε νόμο.

Η ιστορία με τη νέα χρεοκοπία της Αργεντινής μπορεί να προσφέρεται για ηχηρές πολιτικές αντιπαραθέσεις