Γνώμες

Το κράτος εξελίσσεται σε κύριο φεουδαρχικού τύπου των ανθρώπων, των αγαθών, του χρόνου. Κάθε φορά που, από όποια θέση και όποιον ρόλο, έρχεται κάποιος σε επικοινωνία με τις κρατικές λειτουργίες, ένα και μόνο είναι το συμπέρασμα: πρόκειται για κρατική δουλοκτησία.

Στις 3 Δεκεμβρίου 1944 (σαν σήμερα δηλαδή), ξεκίνησε στην Αθήνα, τη ρημαγμένη από την Κατοχή, η δεύτερη φάση του Εμφυλίου, τα γνωστά Δεκεμβριανά. Υστερα από ολοήμερες μάχες το ΚΚΕ ηττάται και οπισθοχωρεί αφήνοντας πίσω του νεκρούς, και δικούς του και των αντιπάλων.

Δεν είναι τίποτα Είναι που νόμιζες ότι όλα αυτά συνέβαιναν και δεν συνέβαιναν

Εφυγε από το σπίτι το 1961. Το γραφείο του, βιβλιοθήκες, συρτάρια, ντουλάπια, έμεινε όπως ήταν τότε. Μόνο το ξεσκόνιζαν κατά καιρούς. Σκοτεινό, με τις μεγάλες απειλητικές προσωπογραφίες των προγόνων στους τοίχους, ήταν το άβατον του σπιτιού.

Ητανε χρόνοι σκοτεινοί. Ο Χάινριχ Χάιντριχ, το σιδηρούν προσωπείο της ναζιστικής διοίκησης, αναλαμβάνει διοικητής του προτεκτοράτου της Τσεχίας. Με διπλή εντολή. Να συντρίψει την αντίσταση του τσέχικου λαού και να προετοιμάσει τις νέες μορφές μαζικής εξόντωσης των Εβραίων.

Το 2007, οι εκδόσεις Αρμός κυκλοφόρησαν τον τόμο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογέφσκι: «Το ημερολόγιο του συγγραφέα»

Πώς πετυχαίνεις ένα θετικό αποτέλεσμα (συμβιβασμό, συναίνεση, κ.λπ.) σε μια διαπραγματευτική ή πολιτική διαδικασία φαινομενικά αδιέξοδη, είτε πρόκειται για τη δημιουργία του νέου, ενιαίου φορέα για την Κεντροαριστερά / Σοσιαλδημοκρατία είτε για την επίλυση θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής (π.χ. Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά) είτε για την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και την εποπτεία; Η απάντηση είναι «Οσλο».

Οισαποστακισμός απέναντι στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ εκ μέρους του όποιου κόμματος δημιουργηθεί στην Κεντροαριστερά προκύπτει από την προσπάθεια πολλών για την κανονικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ιδέα είναι απλή και εύπεπτη. Στο άκουσμά της αγαλλιούν τα αγανακτισμένα πλήθη. Είναι η ιδέα που σκότωσε την πολιτική ελευθερία παντού όπου κυριάρχησε. Η δημοκρατία, λέει, είναι ένα εργαλείο για την «επιβολή» της θέλησης «των πολλών» πάνω στη συνολική κοινωνία.

Διαβάστε:

Η ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΗ αλλά και άρτια από πλευράς κατάλληλων χώρων προπόνηση εθνικών ομάδων είναι πρώτιστο μέλημα όσον αφορά τη στήριξη της εκπροσώπησης του Αθλητισμού στις παγκόσμιες διοργανώσεις.

Το κατάφερε και αυτό ο Ντόναλντ Τραμπ. Να τινάξει στον αέρα την παραδοσιακή «προνομιακή σχέση» μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Βρετανίας, δημιουργώντας έτσι ένα νέο ρήγμα στις διατλαντικές σχέσεις μετά τους γνωστούς διαξιφισμούς με την Ευρωπαϊκή Ενωση για τον ρόλο των χωρών - μελών της στο ΝΑΤΟ.

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των άνισων».

Ο σκληρός πυρήνας του Μεγάρου Μαξίμου επιμένει στη γραμμή του ξίφους. Δηλαδή στη στρατηγική τής έντασης, της σκανδαλολογίας και της κατασυκοφάντησης των θεωρούμενων στρατηγικών αντιπάλων.

Ομολογώ ότι έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Ο υπουργός Εξωτερικών δήλωσε για τα νταραβέρια με τη Σαουδική Αραβία: - Η υπόθεση αυτή και ο τρόπος με τον οποίο διακινούνται δημόσια έγγραφα δημοσίως έχουν βλάψει αναπόφευκτα την εικόνα της χώρας!

«Αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη!» αναφώνησε ο Πρωθυπουργός στη Βουλή εννοώντας (υποθέτω) τον εαυτό του.

Η ελληνική πρωτεύουσα έχασε τον παλαιότερο έμπορό της, η οδός Ερμού έναν επιχειρηματία-θρύλο, ζωντανή ιστορία του εμπορίου μας, με φήμη στα πέρατα του κόσμου. Και η πατρίδα μας έχασε έναν μοναδικό πολίτη, έναν ευπατρίδη που με το παράδειγμά του νοηματοδοτούσε την έννοια του αστού. Ευγενής, καλλιεργημένος, συντηρητικός, φανατικός των αρχών και των αξιών.

Είναι καλό να ενθουσιάζεται κανείς με τον εαυτό του και τις ιδέες του.

Ενας κορυφαίος φιλόσοφος, άγνωστος δυστυχώς εν πολλοίς στην Ελλάδα, ο Πολωνός Λέζεκ Κολακόφσκι, που είχε βιώσει την υπαρκτή τραγωδία, είχε γράψει ότι «η Αριστερά παράγει ουτοπίες ακριβώς όπως το πάγκρεας απελευθερώνει ινσουλίνη, δυνάμει ενός εσωτερικού νόμου». «Η Αριστερά», σημείωνε, «αν επιτύγχανε, θα μετέπιπτε τότε στο αντίθετό της - στη Δεξιά. Αλλά τότε, επίσης, η ουτοπία θα έπαυε να είναι μια ουτοπία και θα μετατρεπόταν σε ένα σύνθημα απολογητικό κάθε τρέχουσας πρακτικής».

Είναι ανάγκη να μη χαθεί η ευκαιρία της επίσκεψης του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ώστε να αποτελέσει την απαρχή για μια νέα εποχή στις σχέσεις των δύο χωρών. Χωρίς να παραγνωρίζεται ο ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή και χωρίς να παραγράφονται οι πολλαπλές προσπάθειές της να αποτελέσει την κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και βεβαίως χωρίς να ξεχνάει κανείς τη συνειδητή υπονόμευση επί 44 χρόνια της επίλυσης του Κυπριακού, θεωρώ ότι η επίσκεψη αυτή στη συγκυρία που πραγματοποιείται μπορεί - και πρέπει - να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που απαιτούνται για μια ειρηνική συνύπαρξη στο Αιγαίο.