Θα περίμενε κανείς (μάλλον αφελώς) ότι η συζήτηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για την Οικονομία θα έθιγε θέματα της Οικονομίας. Μεταξύ αυτών, Πρωθυπουργός και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα μπορούσαν να μιλήσουν για τις προοπτικές της οικονομικής ανάπτυξης, καθώς, το τελευταίο ενημερωτικό δελτίο (4 Ιουλίου 2018) του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους εκτιμά, για την περίοδο 2023-2060, ετήσιο ρυθμό αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ κατά 3%.
Ας μη γελιόμαστε: ακόμη και σήμερα, εν έτει 2018, γύρω μας επικρατεί - ορατώς ή αοράτως - ένας διαχωρισμός μεταξύ «ημών» και «υμών», όπου ημείς, η «νορμάλ» ευνομούμενη στρέιτ κοινωνία, με το «νορμάλ» οικογενειακό πλαίσιό της (μπαμπάς, μαμά, παιδάκια), και υμείς οι άλλοι, οι «μη νορμάλ» γκέι, με την «περιθωριακή» ζωή που δεν θα έπρεπε ποτέ να μπει σε μια οικογενειακή φωτογραφία σε κορνίζα (του στυλ μπαμπάς, μπαμπάς, παιδάκια ή μαμά, μαμά, παιδάκια).
Το εκτεταμένο αφιέρωμα του ΒΗΜΑΤΟΣ-Science της Κυριακής 17 Ιουνίου 2018 στην πυροπροστασία ήταν μια πολύ εύστοχη έρευνα για το υποτιμημένο στη χώρα μας σημαντικό αυτό θέμα, που φαντάζομαι ότι προσέλκυσε το ενδιαφέρον όχι μόνο των ασχολούμενων μελετητών μηχανικών, των κατασκευαστών κυρίως κτιρίων, των φορέων της παραγωγής και εμπορίας δομικών υλικών, των αρμόδιων νομοθετικών και ελεγκτικών Αρχών (Πυροσβεστικό Σώμα, Πολεοδομίες κ.λπ.), αλλά και των απλών συνειδητοποιημένων πολιτών που τους απασχολούν γενικότερα τα θέματα ασφάλειας στη χώρα μας.
Μπορεί η Πορτογαλία να μην προκρίθηκε στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει το τρίτο γκολ του Ρονάλντο στο ματς με την Ισπανία;
Στο κέντρο του μια μακριά γόνδολα, γεμάτη με μεταχειρισμένα βιβλία.
Ολα τα προηγούμενα χρόνια ο Πρωθυπουργός διεκδίκησε την εύνοια των μέσων ενημέρωσης. Ιδιαιτέρως των ιστορικά συνδεδεμένων με τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη.
Η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία έμοιαζε περισσότερο με αγώνα κατς της δεκαετίας του ‘70 παρά με διαδικασία πολιτικού διαλόγου δημοκρατικής χώρας.
Μέσα σε όλο αυτόν τον... οχετό ύβρεων που ακούστηκαν στη Βουλή κατά τη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών για την οικονομία, όπου κατέγραψα 136 φορές λέξεις και εκφράσεις όπως «ψεύτης», «απατεώνας», «άθλιος» «πολιτικός απατεώνας», «πολιτικός με μηδενική πολιτική αξιοπιστίας» «τιμητής της απάτης» κ.λπ., ξεχώρισε μία ήπια και λογική φωνή.
Ας είμαστε ξεκάθαροι: η πρόταση του υπουργού Εσωτερικών και ηγέτη της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι δεν είναι απλά μια πρόκληση αλλά η ανακοίνωση μιας δολοφονικής πολιτικής.
Στο πρώτο εξάμηνο του 1985 η ελληνική οικονομία παρέπαιε υπό το βάρος των δίδυμων ελλειμμάτων του
Θα σας περιγράψω αυτά που εντυπωσίασαν περισσότερο τον πρόεδρο της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη (φωτογραφία) κατά την επίσκεψή του
«Γιατί να αξίζω να με μεταχειρίζονται κατά αυτόν τον τρόπο;» μου είπε στα μέσα Μαΐου στη Λέσβο η Issa, μία 25χρονη Σύρια αιτούσα άσυλο. «Εδώ είμαστε, ξεχασμένοι. Παντελώς ξεχασμένοι… Δεν υπάρχει καμία αξιοπρέπεια για εμάς εδώ».
Τόσο η αποχώρηση της υπό τον Σταύρο Θοεδωράκη ομάδας βουλευτών, από το ΚΙΝΑΛ (Κίνημα Αλλαγής), όσο και οι πληθυνόμενες ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών από κόμματα, που δεν εξασφαλίζουν την επάνοδό τους στο Κοινοβούλιο, όλο αυτό το φαινόμενο της περίεργης κινητικότητας και των μεταγραφών θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το φιλί της ζωής, που επιχειρούν οι ναυαγοσώστες προς τους ναυαγούς.
Είναι φανερό πια ότι η κινούμενη βόμβα που φέρει το όνομα Πάνος Καμμένος έχει πλέον απασφαλίσει. Αυτό μαρτυρούν τόσο οι δηλώσεις του, όσο και η γενικότερη πολιτική στάση και συμπεριφορά του υπουργού Άμυνας.
«Θαύμα-θαύμα» πιθανόν να ανακράξετε όταν διαβάσετε τον τρόπο με τον οποίον οι Συριζαίοι διορίζουν τους «ημετέρους».
Όσα συντελούνται εντός της πολιτικής συμμαχίας του κυβερνητικού σχήματος, προκαλούν ένα πικρό χαμόγελο και προσθέτουν φαιδρότητα στην κορυφή της καθημαγμένης χώρας.
Ο πολιτισμός ενός λαού κρίνεται από την διαχείριση που γίνεται στην Υγεία και την Παιδεία, τους δυο πυλώνες της ανάπτυξης.
Την στιγμή που η ΕΕ δοκιμάζεται από την μεγαλύτερη κρίση συνοχής στην ιστορία της λόγω του μεταναστευτικού, η Γερμανία, η Γαλλία, η Αυστρία και οι χώρες του Βίζεγκραντ επιδιώκουν ημίμετρα για να κερδίσουν χρόνο ώστε να καλύψουν το χαμένο κενό του προγραμματισμού τους για την στρατηγική που πρέπει να διαμορφώσουν στο μεταναστευτικό.
Κωμικό: Κάθε προσπάθεια απόδοσής του με ένα τυπικό ορισμό, αποτελεί δύσκολο έως και ακατόρθωτο εγχείρημα. Ωστόσο, μια εύστοχη και συνοπτική περιγραφή του Κωμικού διατυπώνεται από τον Bergson: «…κωμική είναι η κατάσταση, η οποία συμμετέχει σε δύο διαδοχές γεγονότων τελείως ανεξάρτητων μεταξύ τους και μπορεί να λάβει δύο αντιθετικά νοήματα» .
Ο άνθρωπος γεννιέται κάποια στιγμή, που είναι η ώρα μηδέν και σε μια άλλη πεθαίνει, που είναι το τέλος της ζωής. Η πορεία του ανθρώπου από τη στιγμή που θα γεννηθεί μέχρι να πεθάνει, είναι μια ευθεία γραμμή που επάνω της διαγράφεται μια καμπύλη, που περιέχει διάφορες φάσεις ανόδου και καθόδου :