Αθήνα, δεκαετία του 1960. Ενας φοιτητής κυνηγούσε μια φοιτήτρια. Η ίδια πήγε, εν τέλει, μαζί του για καφέ. Ομως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως περίμενε εκείνος, αντιθέτως, «είσαι ένα κοριτσάκι του Μεσαίωνα…» της είπε, εμφανώς επικριτικά, και εκείνη τον έβαλε στη θέση του. Επειτα από χρόνια, ακαδημαϊκή δασκάλα πια, ειδήμων της λατινικής και της ιταλικής […]
Ανθρωποι που γράφουν επιστολές από τη θάλασσα, άλλοι που ρεμβάζουν στην άκρη της βεράντας, άλλοι που ταξιδεύουν σε γέφυρες και τρένα. Ανθρωποι που υπήρξαν και επιστρέφουν ως ανάμνηση μελαγχολικών απευθύνσεων, νεκροί γονείς και χαμένοι εραστές, αλλά και άνθρωποι φασματικοί, σχέσεων που επινοήθηκαν. Στα σαράντα ένα ποιήματα του νέου ποιητικού βιβλίου της Μαρίας Λαϊνά Ο,τι έγινε. […]
«Ο Γουίλιαμ Μάξγουελ δεν αφηγείται γραμμικά τη μυθοπλασία του. Αλλωστε κινείται με μαεστρία στη ρευστή επικράτεια των αναμνήσεων. Μονάχα στο τέλος ενώνονται όλες οι ψηφίδες και αναδεικνύεται το ανατριχιαστικό βάθος ετούτης της ιστορίας. Πρόκειται για ένα διαχρονικό αριστούργημα, ας το ξεκαθαρίσουμε, που ακτινογραφεί το υπαρξιακό κόστος και το αδιόρατο πένθος της ενηλικίωσης». Γρηγόρης Μπέκος, 12/7/2020
«Mε τι ασχολείται ο Βίλας σε αυτό το υβριδικό έργο -ο ίδιος το χαρακτηρίζει μυθιστόρημα -μεταξύ βιωματικής καταγραφής και δοκιμίου πολιτισμικής κριτικής; Με τη ζωή του και τη ζωή των γονιών του. Και πώς αυτό συνδέεται με τις δικές μας ζωές; Θα καταλάβετε αφού φτάσετε στο τέλος. Bραδυφλεγώς σπαρακτικό. H πιο πολυσυζητημένη λογοτεχνική εξαγωγή της […]
«Αποστασιοποιημένη αλλά και με έναν αέρα οικειότητας, η αφήγηση του Μπίτον – που αρχίζει από τα προεπαναστατικά χρόνια και φτάνει ως την εποχή της κυβέρνησης Τσίπρα – αποσκοπεί, το δίχως άλλο, να ερμηνεύσει τη φυσιογνωμία του ελληνικού λαού και να διαφωτίσει όσους τον παρατηρούν, συνδέοντας κριτικά τη ζεστή επικαιρότητα με το ιστορικό παρελθόν του». Λαμπρινή Κουζέλη, 17/5/2020
«Για να κατανοήσει κανείς την έκβαση της συμφωνίας, θα πρέπει να αφαιρέσει το βάρος της Ιστορίας και τη στρωματογραφία του μύθου. Η Γιάλτα δεν εγγράφεται κατά τον Σέρχι Πλόχι στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, από τον οποίο απέχει μια τριετία, επομένως οποιαδήποτε κριτική της υπό αυτό το πρίσμα δεν είναι έγκυρη». Μάρκος Καρασαρίνης, 14/6/2020
Ξεχωρίζει κανείς από τα βιβλία που διαβάζει κάθε χρόνο όσα ο χρόνος τού επιτρέπει να διαβάσει από εκείνα που αγόρασε ή έφτασαν στα χέρια του. Από αυτά που διάβασα αναφέρω τα εξής: Ενα από τα καλύτερα ποιητικά βιβλία της χρονιάς (αν όχι το καλύτερο) θα πρέπει να είναι η μετάφραση της Κόλασης του Δάντη από […]
Η δημοφιλής συγγραφέας μιλάει στο «Βήμα» για τις ιδιαιτερότητες του τελευταίου της βιβλίου και αναθυμάται μια επίπονη χρονιά, χωρίς να χάνει την αισιοδοξία της
Τέλος, κουβεντιάζοντας μαζί της για εκείνη την ονειρική μεθόριο, ανάμεσα στη ζωή και στο επέκεινα, που την απασχολεί στα βιβλία της, στάθηκε στο όνειρο με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. «Στα δεκάξι μου, έκανα μια επέμβαση ρουτίνας, για σκωληκοειδίτιδα. Είχε όμως κακή εξέλιξη, έγινε περιτονίτιδα. Εγώ δεν ήξερα τίποτα, είχα πυρετό και είχα περάσει σε μιαν αλλόκοσμη […]
«Εκδοτικό γεγονός είναι η συγκεντρωτική έκδοση του δημοσιευμένου έργου του Δημήτριου Καπετανάκη από την Εμμανουέλα Κάντζια με αναλυτική εισαγωγή, όπου ψηλαφεί το πρόσωπο πίσω από τα κείμενα και δίνει μια σφαιρική και ελκυστική εικόνα της αυθεντικής ανθρώπινης ύπαρξης του ποιητή-φιλοσόφου μέσα στην εποχή του». Λαμπρινή Κουζέλη, 8/11/2020
«Εύγλωττο, αναλυτικό και εύστοχο, το βιβλίο του Ντέιβιντ Αρμιτατζ καθοδηγεί τον αναγνώστη στη μακρά πορεία της δυτικής σκέψης για μια ιδιαίτερα επίκαιρη έννοια. Η γενεαλογία των εμφυλίων πολέμων, όπως την αποτυπώνει ο Ντέιβιντ Αρμιτατζ, εδραιωμένη στα ιστορικά δεδομένα, αποτελεί πρωτότυπη και εξαιρετικά πολύτιμη συμβολή στη σχετική γραμματεία». Μάρκος Καρασαρίνης, 17/5/2020
Νέα στοιχεία για τη βοήθεια της ελληνοαμερικανικής κοινότητας προς την εμπόλεμη και κατεχόμενη Ελλάδα από τα αρχεία του Σπύρου Π. Σκούρα
«Το καινούργιο της μυθιστόρημα αναμετριέται με τα μυστικά της θάλασσας, θέτοντας ερωτήματα για τη γέννηση, την ωρίμαση και το βιολογικό μας τέλος, ή και για τον ρόλο του έρωτα και της μητρότητας σε συνθήκες όπου η βία αποτελεί περίπου φυσικό καθεστώς, αλλά αποφεύγει, κατά το μέτρο του δυνατού, να βασιστεί στον ανθρωπομορφισμό». Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, […]
Από τα βιβλία της εφετινής χρονιάς, ξεχωρίζω δύο «καφκολογικές» εκδόσεις. Η πρώτη, ο τόμος του Φραντς Κάφκα, Ονειρα (πρόλογος-μετάφραση Αλεξάνδρα Ρασιδάκη, Αγρα, 2020). «Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων»: η σαιξπηρική ρήση σαϊτεύει καίρια το μυθοπλαστικό καφκικό σύμπαν, κατάφορτο από αινιγματικές και αλλόκοτες ή εφιαλτικές καταστάσεις. Με ονειρική, υπνοβατική διαύγεια που υπερβαίνει τον ρεαλισμό […]
«Το κορυφαίο βιβλίο του Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν, που τον κατατάσσει στους σύγχρονους κλασικούς. Το μυθιστόρημα δεν είναι μόνο μια τεράστια ιστορική τοιχογραφία, ένα κορυφαίο πολιτικό μυθιστόρημα που ακροβατεί ανάμεσα στην τραγωδία και στην κωμωδία της εξουσίας και ένα απαράμιλλο στοχαστικό βιβλίο. Είναι και μια βαθιά συγκινητική, αλληγορική ελεγεία της ανθρώπινης συνθήκης». Αναστάσης Βιστωνίτης, 8/11/2020
«Η χαρισματική αυτή συγγραφέας δίνει μια νέα διάσταση στη μυθιστορηματική αφήγηση πλουτίζοντάς τη με τον δοκιμιακό λόγο. Πρόκειται για υβριδικό μυθιστόρημα, όπου διαπλέκονται πλήθος ιστοριών, σχολίων και δοκιμιακών αναφορών. Η Τοκάρτσουκ κινείται με άνεση στον χώρο και στον χρόνο συνθέτοντας, σαν να πρόκειται για υφαντό, την αφήγησή της, που δεν είναι γραμμική». Αναστάσης Βιστωνίτης, 31/5/2020
«Αναμφισβήτητος μετρ της λεπτομέρειας, αντλεί από το φαινομενικά επουσιώδες την ουσία και αναμετριέται με τα πικρά του βιώματα. Ως εξομολογητικός ποιητής ο Κάρβερ άλλοτε εμμέσως και άλλοτε ευθέως αυτοβιογραφείται. Με την απλότητα, την καθαρότητα και τη βαθιά ανθρωπιά που χαρακτηρίζει και τα διηγήματά του. Και με μια γλώσσα που παρά τη φαινομενική νηφαλιότητά της “πάει […]
Μια χελώνα και μια ελαφίνα συναντιούνται σε ένα δάσος. Η Ινώ η χελώνα έρχεται από τον μακρινό Αμαζόνιο, έχει ζήσει επί πενήντα χρόνια σε ένα λούνα παρκ, έχει γνωρίσει ανθρώπους και ζώα, τη συντροφικότητα αλλά και την αγνωμοσύνη. Οταν όμως το λούνα παρκ κλείνει, αποφασίζει να ταξιδέψει μακριά και να δει άλλους τόπους. Η Νόρα […]
Στην Αθήνα και στην Ελλάδα της κρίσης και της έξαρσης της καθημερινής βίας, τρεις γυναίκες και τρεις άνδρες αγγίζουν τα τραύματά τους και προσπαθούν να θεραπεύουν τις πληγές τους. Στο βιβλίο, πάντως, κυριαρχεί η ανάδειξη του παρελθόντος και η ιστορία των Αλσατών που επιστρατεύτηκαν από τους Ναζί, μένοντας με την προσωνυμία «Μalgré nous» («Αθελά μας»).
Ο Γκρέγκορ φον Ρετσόρι (1914-1998), ένας σημαντικός ευρωπαίος συγγραφέας, μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Αυτό είναι το πιο γνωστό του έργο. Ο αφηγητής, γόνος μιας ξεπεσμένης αριστοκρατικής οικογένειας της Κεντρικής Ευρώπης, αναθυμάται τη (γεμάτη από Εβραίους) ζωή του και αποκαλύπτει (έμμεσα, έντεχνα, ανατριχιαστικά) την τερατωδία του εικοστού αιώνα. Να διαβαστεί οπωσδήποτε.