Κάποια βασικά κομμάτια του σχεδίου Τραμπ, αλλά και λεπτομέρειες σχετικά με το πως πραγματοποιείται η διαπραγμάτευση και επί ποιων εγγράφων παρουσιάζει σε άρθρο του ο ο δημοσιογράφος της Washington Post Ντέιβιντ Ιγκνάτιους.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει στο άρθρο του με τίτλο «Το περίγραμμα μιας βιώσιμης συμφωνίας ειρήνης στην Ουκρανία έρχεται στο φως», ο Αμερικανός δημοσιογράφος αναφέρει ότι ουκρανός αξιωματούχος του αποκάλυψε ότι «το πακέτο διαπραγμάτευσης περιλαμβάνει τρία έγγραφα: το ειρηνευτικό σχέδιο, τις εγγυήσεις ασφαλείας και ένα σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης», όπως σημειώνει ο ίδιος «οι συνομιλίες απέχουν ακόμη από το να ολοκληρωθούν, καθώς η Ουκρανία και οι ευρωπαϊκοί υποστηρικτές της σχεδιάζουν να παρουσιάσουν κοινό σύνολο τροποποιήσεων την Τετάρτη».

Τι συζητείται

Σύμφωνα με τον Ιγκνάτιους: «Κάποιες από τις ιδέες που εξετάζονται, όπως περιγράφησαν από Αμερικανούς και Ουκρανούς αξιωματούχους αυτήν την εβδομάδα, είναι οι εξής:

  • Η Ουκρανία θα μπορούσε να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το αργότερο το 2027. Αυτή η γρήγορη ένταξη ανησυχεί ορισμένες χώρες της Ε.Ε., αλλά η κυβέρνηση Τραμπ πιστεύει ότι μπορεί να ξεπεράσει την αντίσταση της Ουγγαρίας, που ήταν ο κύριος αντίπαλος της Ουκρανίας στην Ε.Ε. Η ένταξη θα ενισχύσει το εμπόριο και τις επενδύσεις, ενώ, ίσως το πιο σημαντικό, θα αναγκάσει την Ουκρανία να αντιμετωπίσει τη διαδεδομένη διαφθορά στις κρατικές επιχειρήσεις. Στο κάτω κάτω, ο πόλεμος αυτός αφορά το αν η Ουκρανία μπορεί να γίνει ευρωπαϊκή χώρα. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν απεχθάνεται αυτή την ιδέα, λόγω της πίστης του στην ενότητα Ρωσίας και Ουκρανίας. Μια γρήγορη ένταξη στην Ε.Ε. για το Κίεβο μοιάζει, λοιπόν, με νίκη.
  • Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παρέχουν εγγυήσεις ασφαλείας που περιγράφονται ως «σαν το Άρθρο 5» του ΝΑΤΟ, για να προστατεύσουν την Ουκρανία σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας από τη Ρωσία. Η Ουκρανία θέλει οι ΗΠΑ να υπογράψουν μια τέτοια συμφωνία και να την κυρώσει το Κογκρέσο, ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες θα παρέχουν ξεχωριστές εγγυήσεις ασφαλείας. Μια αμερικανο-ουκρανική ομάδα εργασίας εξετάζει τις λεπτομέρειες της εφαρμογής ενός τέτοιου σχεδίου και την ταχύτητα αντίδρασης σε οποιαδήποτε παραβίαση από τη Ρωσία. Η αξιοπιστία αυτών των εγγυήσεων υπονομεύεται κάπως από τη ρητορική της Εθνικής Στρατηγικής Ασφαλείας που φαίνεται να υπονομεύει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ, πάνω στην οποία βασίζονται οι εγγυήσεις. Ωστόσο, η ομάδα Τραμπ δηλώνει δεσμευμένη στη συνέχιση της αμερικανικής παροχής πληροφοριών προς την Ουκρανία, που αποτελεί την ουσία της ασφάλειας.
  • Η κυριαρχία της Ουκρανίας θα προστατεύεται από οποιοδήποτε ρωσικό βέτο. Οι διαπραγματευτές εξακολουθούν να δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν δύσκολα θέματα, όπως την εφαρμογή ορίου στον στρατό της Ουκρανίας. Υπάρχουν συζητήσεις για προσαρμογή προς επάνω της αρχικής πρότασης των ΗΠΑ. Αρχικά προέβλεπε στρατό 600.000 ανδρών και συζητείται 800.000 άνδρες, αριθμός που η Ουκρανία θα είχε ούτως ή άλλως μετά τον πόλεμο. Το Κίεβο αρνείται οποιοδήποτε επίσημο συνταγματικό όριο, όπως θέλει η Ρωσία. Ανεξαρτήτως του ονομαστικού μεγέθους, θα υπάρχουν συμπληρωματικές δυνάμεις, όπως η Εθνοφρουρά.
  • Θα δημιουργηθεί ζώνη αποστρατιωτικοποίησης σε όλο το μήκος της γραμμής κατάπαυσης του πυρός, από την περιοχή Ντονέτσκ στα βορειοανατολικά έως την Ζαπορίζια και την Χερσώνα στα νότια. Πέρα από αυτή τη ζώνη θα υπάρχει μια ευρύτερη περιοχή όπου θα απαγορεύονται βαριά όπλα, με στενή παρακολούθηση, παρόμοια με τη ζώνη ασφαλείας που χωρίζει Βόρεια και Νότια Κορέα.
  • Οι «ανταλλαγές εδαφών» αποτελούν αναπόφευκτο μέρος της συμφωνίας, αλλά η Ουκρανία και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να διαπραγματεύονται για τα όρια. Η Ρωσία απαιτεί να παραδώσει το 25% του Ντονέτσκ που εξακολουθεί να κατέχει. Η ομάδα Τραμπ υποστηρίζει ότι η Ουκρανία πιθανότατα θα χάσει μεγάλο μέρος αυτών των περιοχών στις μάχες των επόμενων έξι μηνών και θα πρέπει να κάνει παραχωρήσεις τώρα για να αποφευχθούν απώλειες ζωής. Οι Αμερικανοί διαπραγματευτές προτείνουν τρόπους να γίνει πιο «εύπεπτη» η παραχώρηση, όπως η αποστρατιωτικοποίηση της ζώνης απόσυρσης. Ο Ζελένσκι τόνισε ότι δεν έχει «νομικό δικαίωμα» να παραχωρήσει έδαφος στη Ρωσία, και η πρόταση εξετάζει μοντέλο όπως της Κορέας, όπου κάθε πλευρά διατηρεί νομικές διεκδικήσεις χωρίς παραχώρηση εδάφους.
  • Το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, δεν θα βρίσκεται πλέον υπό ρωσική κατοχή. Υπάρχει συζήτηση για ενδεχόμενη διαχείρισή του από τις ΗΠΑ, κάτι που φαίνεται ανεκτό σε κάποιους Ουκρανούς αξιωματούχους καθώς θα δημιουργούσε αμερικανική «ασπίδα προστασίας» απέναντι σε ρωσική επίθεση.
  • Η αμερικανική κυβέρνηση επιδιώκει να γίνουν επενδύσεις και οικονομική ανάπτυξη στην Ουκρανία. Μία πηγή χρηματοδότησης θα είναι τα αξίας πάνω από 200 δισεκατομμύρια δολάρια ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που έχουν κατασχεθεί στην Ευρώπη. Οι διαπραγματευτές του Τραμπ πρότειναν να διατεθούν 100 δισεκατομμύρια δολάρια για αποζημιώσεις στην Ουκρανία, με δυνατότητα αύξησης.
  • Μακροπρόθεσμα, η ανασυγκρότηση θα στηριχθεί σε αμερικανικές επενδύσεις. Υπάρχουν συνομιλίες με τον Λάρι Φινκ, διευθύνοντα σύμβουλο της BlackRock, για την αναβίωση του Ταμείου Ανάπτυξης Ουκρανίας, που θα προσελκύσει 400 δισεκατομμύρια δολάρια για ανασυγκρότηση, με συμμετοχή και της Παγκόσμιας Τράπεζας».

Όπως τονίζει σχολιάζοντας τα παραπάνω ο Ιγκνάτιους: «Ο Τραμπ θέλει να υπάρξουν παρόμοιες πρωτοβουλίες για επενδύσεις και στη Ρωσία, βασιζόμενος στην αρχή των Κούσνερ και Γουίτκοφ, πιστών καπιταλιστών, ότι οι χώρες που συμμετέχουν σε εμπορικές συναλλαγές και ευημερούν δεν κάνουν πόλεμο».