Ο αρχιτέκτονας του τουρκολιβυκού μνημονίου, πρώην αρχηγός του Επιτελείου των Ναυτικών Δυνάμεων της Τουρκίας και διευθυντής του Κέντρου Ναυτικών Σπουδών Μπαχτσεσεχίρ, ναύαρχος ε.α. Τζιχάτ Γιαϊτζί, περιέγραψε τη Λιβύη ως θέατρο παγκόσμιων δυνάμεων και ανταγωνισμών για ηγεμονία λόγω των μεγάλων αποθεμάτων πετρελαίου και άλλου υπόγειου πλούτου, καθώς και για την καίρια γεωπολιτική θέση της στη Βόρεια Αφρική.
Αναποτελεσματικός ο ΟΗΕ
Σε άρθρο για το Al-Jazeera Mubasher, σημειώνει ότι, δυστυχώς, η πολιτική και κοινωνική ανασφάλεια και η οικονομική αστάθεια συνεχίστηκαν μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι, το 2011.
Το καθεστώς πολιτικού διχασμού και βίας στη χώρα απέτρεψε τη δημιουργία περιεκτικής θεσμικής υποδομής για όλους και την παροχή σταθερότητας.
Η Πολιτική Συμφωνία της Λιβύης, η οποία υπογράφηκε το 2015 υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα και δεν κατάφερε να επιτύχει πολιτική ισορροπία και σταθερότητα στη χώρα.
Ο τέως πρωθυπουργός της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης Φαγιέζ αλ Σάρατζ, με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν
Πράγματι, τα Ηνωμένα Εθνη υπήρξαν αναποτελεσματικά όσον αφορά τη διασφάλιση της ειρήνης, της σταθερότητας και της ασφάλειας στη Λιβύη.
Ολες οι εναλλακτικές που παρουσιάστηκαν από το 2015 και τα πολιτικά προγράμματα που επέβαλαν οι παγκόσμιες δυνάμεις στο λιβυκό κράτος δεν απέδωσαν θετικό αποτέλεσμα στη Λιβύη.
Η Λιβύη υπήρξε μάρτυρας ενός βίαιου εμφυλίου πολέμου μεταξύ 2019 και 2020, μέχρι που δημιουργήθηκε περιβάλλον ειρήνης, ασφάλειας και μερικής σταθερότητας με την υποστήριξη της Τουρκίας και την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, τη λιβυκή κυβέρνηση που αναγνωρίζεται επίσημα από τον ΟΗΕ.
Ως εκ τούτου, η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας κατέβαλε εκτεταμένες προσπάθειες για να εξασφαλίσει την ενότητα και την ακεραιότητα της χώρας και την εγκαθίδρυση ενός δημοκρατικού συστήματος.
Λόγοι αναβολής
Σε αυτό το περιβάλλον, στις 8 Δεκεμβρίου 2021, οι εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τις 24 Δεκεμβρίου 2021 αναβλήθηκαν για τον Φεβρουάριο του 2022.
Οι εθνικοί φορείς χάραξης πολιτικής και η κοινωνία στη Λιβύη δεν δέχτηκαν εκλογές και πολιτικά προγράμματα που αναπτύσσονταν ενάντια στη θέληση του λιβυκού έθνους. Και ας αναφερθούμε τώρα σε αυτό το θέμα.
Ο κύριος λόγος πίσω από την αποτυχία του εκλογικού σχεδίου είναι ότι ο λιβυκός λαός δεν καθόρισε την ημερομηνία της εκλογικής διαδικασίας. Ο μεγαλύτερος φόβος του λιβυκού λαού είναι η πιθανότητα εκλογής νέου δικτάτορα.
Μεγάλο μέρος των Λίβυων πιστεύει ότι η εκλογική διαδικασία και οι ημερομηνίες που επιβάλλονται από τη Δύση θα οδηγήσουν στην ανάδειξη ενός νέου δικτάτορα στη χώρα, και πως αυτός είναι ο στόχος της.
Φαίνεται ότι οι παγκόσμιες δυνάμεις, που προσπαθούν να προωθήσουν τα οικονομικά, πολιτικά και πετρελαϊκά τους συμφέροντα, δεν θέλουν να οικοδομήσουν μια ολοκληρωμένη δημοκρατία στη Λιβύη.
Ο μεταβατικός πρωθυπουργός της Λιβύης Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά με τον Ερντογάν (φωτογραφία αρχείου Presidential Press Office/via Reuters)
Παράγοντες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία επιβάλλουν πολιτικές που στοχεύουν στη μεγιστοποίηση των συμφερόντων τους στην περιοχή. Το πρόσφατο εκλογικό πρόγραμμα είναι ένα από τα ξεκάθαρα παραδείγματα αυτού του γεγονότος.
Οπως ανέφεραν οι πολιτικοί ηγέτες της Λιβύης, η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που υποστηρίζει τη δημοκρατική ανάπτυξη και τον διάλογο στην περιοχή, τόσο θεσμικά όσο και πολιτικά.
Ο καθορισμός της ημερομηνίας των εκλογών για τις 24 Δεκεμβρίου δεν είναι απόφαση που ελήφθη από τους Λίβυους, αλλά από το Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου της Λιβύης υπό την ηγεσία του ΟΗΕ, τον Νοέμβριο του 2020, οδηγώντας στη σύσταση λανθασμένης εκλογικής πλατφόρμας.
Πολύ επικίνδυνη απόφαση
Τα κόμματα που αποτελούνται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και το Ανώτατο Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έχουν καταλήξει ακόμη σε συναίνεση για τον νόμο που θα καθορίσει τη νομική υποδομή για τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές.
Ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο του 2021 ότι οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν ένα μήνα μετά τις προεδρικές εκλογές. Αυτή η απόφαση είναι πολύ επικίνδυνη και μπορεί να έχει τρομερές συνέπειες. Το Κοινοβούλιο είναι ο θεσμός που χαράζει πολιτική με τη συμφωνία και τη συμμετοχή όλων.
Η Βουλή είναι η δύναμη που θα εξασφαλίσει τη σταθερότητα του πολιτικού και οικονομικού περιβάλλοντος και την ειρήνη στη χώρα. Η διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών πρώτα, και συνεπώς η οικοδόμηση της πολιτικής ολοκλήρωσης, θα είναι βήμα που θα οδηγήσει στη μετατροπή της πραγματικότητας του διχασμού και των συγκρούσεων στη χώρα, σε περιβάλλον διαλόγου.
Η διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών πρώτα είναι πιθανό να οδηγήσει τόσο σε θεσμικούς όσο και σε κοινωνικούς κινδύνους. Είναι επίσης πιθανό οι προηγούμενες προεδρικές εκλογές να ακυρώσουν τις βουλευτικές εκλογές.
Η προεδρία είναι από τη φύση της μια ενιαία αρχή, ενώ το κοινοβούλιο είναι μια θεσμική και πλουραλιστική δομή. Με άλλα λόγια, το χτίσιμο του θεσμού πρώτα και μετά η επιλογή του διαχειριστή θα είναι η σωστή μεθοδολογία, τόσο σε επίπεδο δημοκρατίας όσο και σε επίπεδο σταθερότητας.
Εξετάζοντας τις διαφορές και τις διαφωνίες σε αυτήν την αναβληθείσα εκλογική διαδικασία, θα διαπιστώσουμε ότι:
– Δεν καθορίζονται οι κανόνες των εκλογών και το ποιος θα είναι ο υπεύθυνος για την εφαρμογή τους.
– Οι διαφορές σχετικά με την επάρκεια των υποψηφίων δεν διευθετήθηκαν.
– Η πολωτική ατμόσφαιρα που τροφοδοτείται από ξένες δυνάμεις δεν έχει ξεπεραστεί.
– Δεν επιτεύχθηκε συναίνεση σχετικά με την περιεκτική πολιτική πρακτική στη χώρα.
Αλλα ευαίσθητα ζητήματα
Αρα υπάρχουν ακόμα ευαίσθητα ζητήματα που δεν έχουν ακόμη επιλυθεί. Από την άλλη πλευρά, τα Ηνωμένα Εθνη δεν έπαιξαν τον προληπτικό ρόλο τους όπως θα έπρεπε στον εσωτερικό πόλεμο της Λιβύης, αλλά έγιναν εργαλείο στα χέρια των παγκόσμιων δυνάμεων για να κατευθύνουν την πολιτική τους.
Εχει γίνει σαφές ότι το εκλογικό πρόγραμμα που επιβάλλεται από τις παγκόσμιες δυνάμεις στοχεύει στη δημιουργία νέου δικτάτορα στη Λιβύη, καθώς τα Ηνωμένα Εθνη έχουν αναπτύξει εκλογικό πρόγραμμα και εκλογική διαδικασία που περιθωριοποιεί τη βούληση του λιβυκού λαού.
Το μόνο αποτέλεσμα που θα φέρει το εκλογικό πρόγραμμα και παρόμοια εκλογικά προγράμματα είναι το αντιδημοκρατικό έδαφος. Δόξα τω Θεώ, αυτή η διαδικασία που αναπτύχθηκε έξω από τη θέληση του λιβυκού λαού κατέρρευσε. Η επίλυση της δημόσιας διχόνοιας και της σύγκρουσης στη Λιβύη εξαρτάται πρώτα από την οικοδόμηση ισχυρού κοινοβουλίου.
Οι προεδρικές εκλογές θα πρέπει να διεξαχθούν μετά την ανάδειξη κοινοβουλίου που θα αντικατοπτρίζει τη βούληση του λιβυκού λαού. Θα πρέπει να δοθεί στους υποψήφιους η ευκαιρία να κάνουν προεκλογική εκστρατεία πολύ πριν από αυτές τις εκλογές.
Στρατιώτες πιστοί στην κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης πολεμούν κατά των δυνάμεων του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ (φωτογραφία αρχείου Reuters/Goran Tomasevic)
Οι υποψήφιοι θα πρέπει να εξηγήσουν στο κοινό κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας τις πολιτικές και τους οδικούς χάρτες τους για την έξοδο της χώρας από την κρίση, κερδίζοντας έτσι την υποστήριξη των ψηφοφόρων.
Η εξουσία των φυλών
Ωστόσο, η δύναμη και η εξουσία των φυλών στη Λιβύη είναι μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα. Επομένως, είναι απαραίτητο οι βουλευτικές εκλογές να εξασφαλίσουν την αρμονία των φυλών και τη σωστή ισορροπία δυνάμεων.
Το κοινοβούλιο που εγγυάται τη δίκαιη και ισορροπημένη εκπροσώπηση των φυλών θα οικοδομήσει τον διάλογο στη Λιβύη και θα αναδείξει κατάλληλους και δημοκρατικούς υποψήφιους προέδρους.
Εν ολίγοις, το αίτημα του λιβυκού λαού πρέπει να απαντηθεί μέσα σε δημοκρατικό πλαίσιο και κοινωνική δυναμική.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Λιβύη είναι για τους Λίβυους.
Πηγή: mubasher.aljazeera.net
