Την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου ο ανεξάρτητος βουλευτής, Πέτρος Τατσόπουλος μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για το σταυρό στις ευρωεκλογές, την κίνηση των 58 και την προεδρική εκλογή.{{{ audio1 }}}
Για το σταυρό προτίμησης στις ευρωεκλογές
«Με αμφιθυμία το είδα. Άκουγα και με προσοχή τον Πάγκαλο, γιατί είναι σοβαρός και έμπειρος και γνωρίζει και τις παρενέργειες του σταυρού προτίμησης. Πρέπει να πω εξαρχής ότι είμαι υπέρ του σταυρού, παρότι έχει πολλά μειονεκτήματα και επειδή ξέρω ότι δεν το έκαναν από την καλή τους καρδιά ούτε επειδή τώρα υπάρχει δημοκρατική κρίση συνείδησης, να δώσουν ένα δικαίωμα στο εκλογικό σώμα που δεν έδιναν εδώ και καιρό. Προφανώς το έκαναν διότι τους είπαν οι επικοινωνιολόγοι τους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αναγνωρίσιμα πρόσωπα – εξ ου και η μία, ενιαία περιφέρεια σε όλη την Ελλάδα. Και τους είπαν ότι άμα κατεβείτε με ένα ψηφοδέλτιο, με φίρμες, μάλλον θα υστερεί ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί και επειδή υπάρχει το είδος πλέον του ψηφοφόρου-τηλεθεατή, θα είναι πιο καλά για τις φίρμες. Και στους 58, από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, και οι 58 δεν έχουν φίρμες, κατά τεκμήριο.
Αυτό που πρέπει να σας πω είναι πως αυτή ήταν η τεχνική του Χίτλερ (σ.σ.: να μην δημιουργούνται έριδες για την απόφαση των αρχηγών για ορισμό της λίστας). Δεν έβγαζε αποφάσεις και τους έβαζε να τσακώνονται για τη δική του εύνοια. Σου λέει, γιατί να τσακώνομαι εγώ; Άσε τους να τσακωθούν εκείνοι για το ποιον αγαπάω περισσότερο. Ποιο είναι, όμως, το θετικό, γιατί είπαμε μόνο το αρνητικά; Είναι πως ό,τι σπάει αυτό που λέμε αρχηγικό περιβάλλον – που το ένιωσα κι εγώ στη δική μου περίπτωση εμμέσως – και σπάει το να είσαι γλείφτης του αρχηγού και να συμφωνείς στα πάντα, να είσαι το δουλάκι του μόνο και μόνο και το κόκκαλο να είναι μία θέση στην Ευρωβουλή, αυτό τώρα σπάει. Δεν ήταν όλοι έτσι, υπήρχαν εξαιρετικά στελέχη που έκαναν και δουλειά, αλλά εάν είμαι εγώ αρχηγός, διέθετα τη διακριτική ευχέρεια ποιον θα βάλω και πού θα τον βάλω, αν ήθελα να τον καταδικάσω, στέλνοντας ένα μήνυμα «καθίστε όλοι ήσυχοι και μην κουνηθείτε». Αυτό σπάει. Έτσι, εγώ είμαι υπέρ του σταυρού όχι μόνο στην Ευρωβουλή, αλλά και στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Αυτά τα 12 λεβεντόπαιδα που βάζουμε στη Βουλή, γιατί να είναι δικαίωμα του αρχηγού να αποφασίσει και να μην περνάνε από την ίδια διαδικασία που περνάμε όλοι οι άλλοι βουλευτές; Τώρα, οι παρενέργειες ότι μπορούν να βγουν οι φίρμες, είναι άλλο πράγμα. Επειδή, όμως, έχουμε ταυτόχρονα μια κοινή γνώμη που όλο και περισσότερο περιθωριοποιείται από την πολιτική και θεωρεί ότι είναι στημένο, δεν έχει λόγους να έρθει και να ψηφίσει στην Ευρωβουλή. Λέει «τι να έρθω να κάνω»; Τι κίνητρο περισσότερο να έχει για να εμπλακεί; Η Βουλή δεν πρέπει να είναι ένα αντιπροσωπευτικό σώμα; Δεν πρέπει να εκλέγονται και αυτοί οι 12; Εγώ πιστεύω, μάλιστα, ότι πρέπει να ψηφίζουμε και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.»
Για το αν θα είναι υποψήφιος στη λίστα των 58 και την κίνηση για την Κεντροαριστερά
«Δεν θα κατέβω στις ευρωεκλογές. Με ενδιαφέρει η εθνική Βουλή και εκεί θα παραμείνω. Δεν το λέω πρώτη φορά και το επαναλαμβάνω και δεν σημαίνει πως όπου βγαίνεις, πρέπει να είσαι υποψήφιος. Με ενδιαφέρει και το Συμβούλιο της Ευρώπης, στο οποίο είμαι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και σε στέλνει το κόμμα σου.
Δυστυχώς πιστεύω ότι τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα – αίσθησή μου είναι και συγγνώμη για τις σκληρές λέξεις που χρησιμοποιώ – είναι ότι σε επίπεδο φιλοδοξιών το εγχείρημα των 58 έχει αποτύχει. Από τη στιγμή που η ΔΗΜΑΡ έκοψε κάθε είδους σχέση και ο Κουβέλης είπε χθες ότι αν ήταν θετικός θα είχε φανεί, η φιλοδοξία του να ενώσει την Κεντροαριστερά έχει μπει στο περιθώριο. Τώρα, αν θα φτιαχτεί ένα ΠΑΣΟΚ plus που δεν θα είναι ενταγμένο στο ΠΑΣΟΚ, λίγο ενδιαφέρει τον κόσμο. Το να ενώσουμε την Κεντροαριστερά, αν δεν την ενώσουμε, δεν μας ενδιαφέρει αν θα τα βρούμε με το ΠΑΣΟΚ ή όχι. Μικρή σημασία έχει. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ΔΗΜΑΡ ήταν ένας από τους βασικούς πυλώνες της Κεντροαριστεράς και δεν μπορείς να τον αφαιρέσεις. Είναι μεγάλη η ζημιά…
Μακάρι να συμβεί πριν τις ευρωεκλογές (σ.σ.: να αλλάξει στάση η ΔΗΜΑΡ), διότι φοβάμαι ότι μετά τις ευρωεκλογές θα έρθει η συντριβή που εικάζω – και όχι μόνο εγώ – ότι θα επέλθει στις ευρωεκλογές. Αλλά όσο η ΔΗΜΑΡ δεν αλλάζει στάση, λίγη σημασία έχει αν οι 58 θα τα βρουν με το ΠΑΣΟΚ.»
Για τη στάση του στην προεδρική εκλογή
«Πολύ απλό. Εάν φτάσει στο κατάντημα να κριθεί η προεδρική εκλογή με την ψήφο ενός βουλευτή, είτε είμαι εγώ είτε κάποιος άλλος, ε όχι! Όσον αφορά εμένα, δεν θα κριθεί από μένα. Δεν θα ψηφίσω πρόεδρο. Λέω ότι δεν πρέπει να κριθεί από έναν άνθρωπο. Δεν θέλω να είμαι εγώ – επειδή προέρχομαι από εκεί και με έβαλε στη Βουλή – αυτός που θα εναντιωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το θέμα. Άλλο σε άλλα ζητήματα…»
