Συνεχές και σκληρό «πρέσινγκ» προς κοινοβουλευτικά στελέχη και βουλευτές πρώτης γραμμής ασκεί τις τελευταίες ημέρες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρας, προκειμένου να δεχθούν να είναι υποψήφιοι στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Παρά ταύτα, στις περισσότερες περιπτώσεις οι αρνήσεις παραμένουν σθεναρές, αν και διαφαίνεται πως εν τέλει θα επιτευχθούν κάποιες συμφωνίες.
Ο κ. Τσίπρας είχε την Τετάρτη συναντήσεις με στελέχη του κόμματός του και οι επαφές θα συνεχιστούν την Πέμπτη, καθώς εντείνεται και η χρονική πίεση, δεδομένου ότι το Σαββατοκύριακο έχει προγραμματιστεί συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, με θέμα την ανακοίνωση και επικύρωση υποψηφιοτήτων.
Η δυνατότητα συμβιβασμών διαφαίνεται στο ενδεχόμενο να επιτευχθεί μία συμφωνία και να ακολουθήσει ο κ. Τσίπρας μία τακτική αντίστοιχη με εκείνη του κ. Γ. Παπανδρέου στις ευρωεκλογές του 2009.
Εν ολίγοις, να μείνει ανοιχτό για κάποια από τα πρόσωπα που δεν επιθυμούν να πέσουν στην μάχη των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών ένα «παράθυρο» μεταπήδησης στην κεντρική πολιτική σκηνή, αν και εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ κληθεί να κυβερνήσει, έπειτα από ενδεχόμενες εθνικές εκλογές.
Υπενθυμίζεται ότι το 2009 το ΠαΣοΚ είχε κατέβει στις ευρωεκλογές με επικεφαλής του ψηφοδελτίου τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, εκπρόσωπο Τύπου τότε και ένα από τα πρόσωπα που σήκωσαν το βάρος της πορείας προς τις εκλογές, ο οποίος εν συνεχεία παραιτήθηκε από την ευρωβουλή για να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών.
Κάτι αντίστοιχο ενδέχεται να αποτελέσει αντικείμενο άτυπης συμφωνίας με κάποια από τα στελέχη που ο κ. Τσίπρας θέλει ως υποψηφίους, σε αυτήν την περίπτωση στις περιφερειακές εκλογές.
Το σκεπτικό που κυριαρχεί εν όψει της λήψης τελικών αποφάσεων είναι πως μόνο με στελέχη πρώτης γραμμής δίδεται το πολιτικό μήνυμα της αναμέτρησης, όπως το επιθυμεί τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ.
Υπό αυτό το πρίσμα, φαίνεται πάντως πως και από την πλευρά της ηγεσίας δεν θα επικρατήσουν εν τέλει μαξιμαλιστικές λογικές και εν τέλει θα επιτευχθεί μία συμφωνία για επιστράτευση κάποιων κορυφαίων στελεχών, τουλάχιστον σε περιφέρειες που θεωρούνται «διεκδικήσιμες».
Μία από αυτές είναι η Κρήτη, όπου εξακολουθούν να ακούγονται τα ονόματα των βουλευτών κκ. Γ. Σταθάκη και Μ. Κριτσωτάκη ως πιθανών υποψηφίων, η Αττική, όπου η κυρία Σοφία Σακοράφα βρίσκεται πολύ κοντά στο τελικό «ναι», η Ηπειρος, όπου πίεση εκ μέρους της ηγεσίας ασκείται στην κυρία Ολγα Γεροβασίλη, η Δυτική Ελλάδα, όπου κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τον κ. Αλ. Μητρόπουλο (με νέες δημόσιες δηλώσεις του είπε ότι δεν επιθυμεί να εμπλακεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές), η Ευβοια – Στερεά όπου πρόταση έχει γίνει στον κ. Ευ. Αποστόλου – όλοι οι προαναφερθέντες με την εξαίρεση της κυρίας Σακοράφα έχουν μέχρι στιγμής αρνηθεί.
Παράλληλα, μεγάλη δυστοκία παρουσιάζεται στο θέμα του υποψηφίου για τον Δήμο της Αθήνας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η πλάστιγγα μάλλον γέρνει προς την υποψηφιότητα ενός πολιτικού στελέχους, κάτι που αποτελεί θέση και της Αριστερής Πλατφόρμας.
Ωστόσο, στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαιτέρως από την πλευρά της μειοψηφίας έχει τεθεί και το ζήτημα ανάδειξης νέων προσώπων. Κάποιοι επιμένουν να υπενθυμίζουν ότι και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας αναδείχθηκε στην κεντρική πολιτική σκηνή αφότου ήταν υποψήφιος για τον Δήμο της Αθήνας το 2006.
Για τις περιφέρειες Κεντρικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου δεν έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο του «πειράματος» συνεργασίας με την ΔΗΜΑΡ, στην πρώτη περίπτωση με στήριξη της υποψηφιότητας του κ. Μ. Μπόλαρη και στην δεύτερη αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που φέρουν ως πιθανό υποψήφιο το κ. Ι. Πανούση.
