εκατομμυρίων ετών είναι ένα απολίθωμα στρειδιού που εντοπίστηκε σε λιμάνι του Χάμσαϊρ των ΗΠΑ.
10
φορές μεγαλύτερο από τα σημερινά είναι το απολιθωμένο στρείδι που μελετούν αμερικανοί παλαιοντολόγο.
200
ετήσιοι δακτύλιοι μετρήθηκαν στην επιφάνεια του απολιθώματος, πράγμα που δείχνει ότι έζησε για πολύ καιρό προτού γίνει πέτρα.
Δείξε μου τα παπούτσια σου να σου πω ποιος είσαι!
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κάνσας υποστηρίζουν ότι τα παπούτσια μας είναι αποκαλυπτικά της προσωπικότητάς μας και διαθέτουν επιστημονικές αποδείξεις γι’ αυτό. Oι ερευνητές εργάστηκαν με 63 φοιτητές στους οποίους έδειξαν 208 ζευγάρια παπουτσιών που ανήκαν σε ισάριθμους εθελοντές. Οι εθελοντές, εκτός από το να δώσουν άδεια για τη φωτογράφιση των παπουτσιών τους, απάντησαν επίσης σε ένα εκτενές ερωτηματολόγιο σχετικά με τις προσωπικές προτιμήσεις τους. Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο των ερευνητών, το οποίο δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Ψυχολογίας «Journal of Research in Personality», οι φοιτητές μάντεψαν με επιτυχία της τάξεως του 90% τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των εθελοντών κοιτάζοντας απλώς τις φωτογραφίες των παπουτσιών τους! Με την έννοια «χαρακτηριστικά» οι ερευνητές αναφέρονταν στο αν οι κάτοχοι των παπουτσιών ήταν εσωστρεφείς ή εξωστρεφείς, συντηρητικοί ή προοδευτικοί, αν ήταν συναισθηματικά σταθεροί, ευχάριστοι, λεπτολόγοι. Συμπέρασμα: αν θέλετε να κρύψετε ένα μυστικό της προσωπικότητάς σας, προσοχή στα μαρτυριάρικα παπούτσια σας!
Η ελονοσία, η οποία είχε εξαλειφθεί από πολλές περιοχές του πλανήτη, κάνει δυναμική επανεμφάνιση τα τελευταία χρόνια και η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Στην προσπάθεια να κατανοηθούν τα αίτια αυτής της επανεμφάνισης, αμερικανοί μαθηματικοί ανέπτυξαν ένα μοντέλο για τη μελέτη της μετάδοσης της ελονοσίας. Σύμφωνα με το άρθρο τους στην επιθεώρηση «Journal of Applied Mathematics», καθοριστικό ρόλο στη δυναμική της ελονοσίας παίζει η μετακίνηση προσβεβλημένων ατόμων τα οποία δεν έχουν ακόμη νοσήσει. Ετσι, οι αμερικανοί ειδικοί συνιστούν αυστηρότερους ελέγχους των μετακινούμενων τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Γιατί η φλόγα του κεριού είναι πιο ρομαντική από αυτή του φυσικού αερίου;
Αυτό που θέλουμε στο φυσικό αέριο είναι να αναμειγνύεται όσο γίνεται καλύτερα με το οξυγόνο και να καίγεται πλήρως. Στο κερί, με τη θερμότητα έχουμε λιώσιμο του υλικού που περιβάλλει το φιτίλι και εξάτμιση. Οι ατμοί της κηρώδους μάζας αναμειγνύονται με το οξυγόνο του αέρα αλλά όχι τόσο καλά όσο στο φυσικό αέριο και δημιουργούνται σωματίδια άνθρακα, τα οποία πυρακτώνονται και δίνουν σε αυτό που λέμε «κερί» τη φωτιστική του ικανότητα. Μια ατελής καύση λοιπόν φτιάχνει μια ωραία ατμόσφαιρα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
