Παρ’ ότι το βινύλιο έχει εκτοπιστεί βίαια στο περιθώριο, όχι γιατί οι καταναλωτές το επιθυμούν αλλά γιατί έτσι θέλουν οι κατασκευάστριες εταιρείες ηχητικών μηχανημάτων και οι δισκογραφικές εταιρείες, εν τούτοις ζει λάθρα σε δισκοπωλεία μεταχειρισμένων δίσκων αλλά και σε μικρές ανεξάρτητες εταιρείες που επιμένουν ακόμη. Φίλοι του βινυλίου είναι και οι d.j. που προτιμούν ακόμη τους μεγάλους δίσκους για τα σόου τους και μερικά συγκροτήματα που πιέζουν ώστε οι δίσκοι τους να κυκλοφορούν και στις 33 στροφές.
Οι θησαυροί του «μαύρου χρυσού» όμως είναι βασικά κρυμμένοι στα μαγαζιά που πουλάνε και αγοράζουν μεταχειρισμένους δίσκους (αλλά και CD). Υπάρχουν ακόμη πολλοί φανατικοί που δεν θέλουν να δεχθούν αυτή τη βίαια και αυθαίρετη απουσία του βινυλίου από τη ζωή τους και τη δισκοθήκη τους και βρίσκονται σε συνεχή αναζήτηση. Μερικοί δε είναι τόσο αποφασισμένοι που προτιμούν να μην αποκτήσουν κάποιον δίσκο αν δεν υπάρχει σε βινύλιο. Στην Αθήνα τα καταστήματα που ασχολούνται με το μεταχειρισμένο βινύλιο πλησιάζουν τα δέκα και πολλά από αυτά ψάχνουν διαρκώς σε αποθήκες Ευρώπης και Αμερικής προκειμένου να ανακαλύψουν στοκ από θρυλικούς δίσκους που κάποιοι πούλησαν για να τους αντικαταστήσουν με CD, που ενισχύει το hi-tech προφίλ τους και ταιριάζει και με τη νέα επίπλωσή τους.
Πολλοί είναι οι δίσκοι που καταλήγουν σε αυτά τα δισκοπωλεία για λόγους ανάγκης των ιδιοκτητών ή επειδή τα μουσικά ενδιαφέροντά τους στρέφονται σε άλλα είδη. Σε πολλούς πιάνουν χώρο και πολλοί αποστασιοποιούνται από την ακρόαση μουσικής ή τους μένουν δίσκοι ύστερα από χωρισμούς και δεν τους θέλουν πια.
Βέβαια η ελληνική πραγματικότητα του βινυλίου δεν έχει ακόμη υιοθετήσει συλλεκτικές τακτικές, όπως σε άλλες χώρες του εξωτερικού (Βρετανία, Ιαπωνία, Κάτω Χώρες), όπου έχει δημιουργηθεί ένα ιδιότυπο χρηματιστήριο βινυλίου που αξιολογεί τους δίσκους ανάλογα με τη σπανιότητά τους, με αποτέλεσμα τις εξαιρετικά υψηλές τιμές.
Υπάρχουν δίσκοι που ξεπερνούν το 1.000.000 δρχ. ενώ στην Ελλάδα ελάχιστες εκδόσεις δίσκων ελληνικών συγκροτημάτων που στην εποχή τους πέρασαν απαρατήρητοι τώρα πλησιάζουν τις 30.000 δρχ.
Η αναζήτηση βινυλίου είναι μια αθώα ακόμη μανία και το ψάξιμο σε αυτά τα δισκοπωλεία μια ενασχόληση που έχει κάτι από την παιδικότητα όλων μας. Και όπως έλεγε και ο Μπουνιουέλ, «αλίμονο σε όσους δεν είναι κάθε τόσο μονομανείς με κάτι».
Δισκοπωλεία μεταχειρισμένων * Δελφών και Διδότου, Blackout * Καπλανών 14, Σόλωνος & Μασσαλίας * Ηφαίστου 24, Ζαχαρίας *Ηφαίστου 24, Ωχ Αμάν Μάρκετ * Αραχώβης 20, Axion *Ζ. Πηγής 48, Art Rat * Ιπποκράτους 100, Music House * Σολωμού 23, Art Nouveaux *Σόλωνος, Music Machine
