Ενα από τα πιο εντυπωσιακά κοσμικά φαινόμενα εντόπισαν ερευνητές της NASA με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου NuSTAR. Σε απόσταση 134 εκ. ετών φωτός από τη Γη δύο μεγάλοι γαλαξίες βρίσκονται σε διαδικασία σύγκρουσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ένας εκ των δύο γαλαξιών (συνήθως ο μικρότερος) διαλύεται και αυξάνεται το μέγεθος του μεγαλύτερου αφού δημιουργούνται νέες περιοχές σε αυτόν οι οποίες συνήθως αποτελούν εργοστάσια παραγωγής νέων άστρων. Οι επιστήμονες έδωσαν σε αυτό το γαλαξιακό ζεύγος την κωδική ονομασία Arp 299. Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές που έκαναν την ανακάλυψη στο κέντρο του γαλαξία που διακρίνεται δεξιά στην εικόνα βρίσκεται μια ενεργή κολοσσιαία μαύρη τρύπα η οποία φαίνεται ότι καταπίνει γιγάντιες ποσότητες αερίων.
H «νεότερη Φυσική» ξεκινά στις αρχές του 20ού αιώνα με την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας (ΕΘΣ) του Αϊνστάιν
Ενα εντυπωσιακό από πολλές πλευρές κοσμικό φαινόμενο εντόπισε ομάδα αστρονόμων από διάφορα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ όπως το ΜΙΤ και το Χάρβαρντ. Χρησιμοποιώντας τρία διαστημικά τηλεσκόπια (Hubble, Chandra, Spitzer) οι ερευνητές εντόπισαν μια γαλαξιακή συγχώνευση. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι γαλαξιακές συγκρούσεις αλλά η συγκεκριμένη παράγει ιδιαίτερα εντυπωσιακά φαινόμενα. Η συγκεκριμένη συγχώνευση παράγει υπέρλαμπρη ακτινοβολία ακτίνων Χ στο Σύμπαν και φυσικά η όλη διεργασία όπως συμβαίνει συνήθως εκτός από ακτινοβολία παράγει και χιλιάδες νέα άστρα.
Το Σύμπαν ίσως είναι πιο ερημικό από ό,τι θέλουμε να πιστεύουμε: Ριπές θανάσιμης ακτινοβολίας καθιστούν εννέα στους δέκα γαλαξίες ακατάλληλους για την εμφάνιση ευφυούς ζωής, υπολογίζουν δύο αστροφυσικοί.
Κοσμικό μυστήριο: Οι μαύρες τρύπες που κρύβονται στα κέντρα μακρινών γαλαξιών περιέργως τείνουν να έχουν παράλληλους άξονες περιστροφής, ευθυγραμμισμένους με τις μεγαλύτερες δομές του Σύμπαντος. Η ανακάλυψη υποδηλώνει «ότι κάποιο συστατικό λείπει από τα σημερινά μοντέλα για το Σύμπαν» λένε οι ερευνητές
Ομάδα επιστημόνων μελετώντας δεδομένα από την αποστολή CIBER αλλά και στοιχεία που έχει συλλέξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δισεκατομμύρια άστρα, «τα μισά άστρα του Σύμπαντος» όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, βρίσκονται έξω από τους γαλαξίες έχοντας δημιουργήσει ένα πελώριο ωκεανό... ορφανών άστρων. Η ανακάλυψη εκτός των άλλων προσφέρει μια εξήγηση στο γιατί το σύμπαν είναι πιο φωτεινό από ό,τι νομίζαμε.
Είχε διαπιστωθεί ότι οι μεγαλύτεροι σε μέγεθος γαλαξίες επιτίθενται σε μικρότερους και τους… καταπίνουν. Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Άαρον Ρόμποθαμ του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας μελέτησαν περισσότερους από 22 χιλιάδες γαλαξίες και πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση για αυτό το εντυπωσιακό και ιδιαίτερα σημαντικό για την εξέλιξη του σύμπαντος κοσμικό φαινόμενο. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι μεγάλοι σε μέγεθος γαλαξίες χάνουν προοδευτικά την ικανότητα να παράγουν νέα άστρα σε αντίθεση με τους μικρότερους που μπορούν να παράγουν συνεχώς. Ομως οι μεγάλοι γαλαξίες έχουν στο… DNA τους την επιθυμία να αυξάνουν συνεχώς τον όγκο τους και αφού δεν μπορούν πλέον να το κάνουν μόνοι τους «κανιβαλίζουν» μικρότερους γαλαξίες.
Ενα εκπληκτικό κοσμικό φαινόμενο εξελίσσεται σε απόσταση πέντε δισ. ετών φωτός από τη Γη. Τέσσερα τεράστια γαλαξιακά σμήνη βρίσκονται σε διαδικασία σύγκρουσης - ή συγχώνευσης αν προτιμάτε. Η συγχώνευση αυτή θα οδηγήσει στον σχηματισμό ενός γαλαξιακού σμήνους που θα αποτελείται από χιλιάδες γαλαξίες.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble φωτογράφισε τι συνέβη όταν δύο γαλαξίες πλησίασαν ο ένας τον άλλο σε μια διαδικασία συγχώνευσης η οποία τελικά δεν ολοκληρώθηκε
Τρεις επιστήμονες του Ινστιτούτου Υπολογιστικής Κοσμολογίας του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Durham στη Βρετανία δημιούργησαν ένα βίντεο, ένα 3D animation για την ακρίβεια, το οποίο επιτρέπει στον χρήστη να ταξιδέψει στο Σύμπαν. Πιο συγκεκριμένα το animation επιτρέπει στον χρήστη να… πετάξει μέσα στα εκατομμύρια των γαλαξιών που έχουμε εντοπίσει στον Κόσμο. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δεδομένα του προγράμματος GAMA και εικόνες του προγράμματος SDSS δημιουργώντας ένα πραγματικά εκπληκτικό αποτέλεσμα.
Το μεγαλύτερο νέφος αερίων που γνωρίζουμε στο Σύμπαν, το οποίο έγινε ορατό χάρη στο φως ενός κοσμικού φάρου, δεν αποκλείεται να είναι ένα από τα αχανή νήματα που πιστεύεται ότι συνδέουν τους γαλαξίες στον λεγόμενο «κοσμικό ιστό», την αδρή υφή του Σύμπαντος.
Ομάδα Αμερικανών αστρονόμων στόχευσε τις κάμερες ορατού και υπέρυθρου φωτός του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble στα βάθη του Σύμπαντος και μετά από επίμονη παρατήρηση αποκαλύφθηκαν και φωτογραφήθηκαν περίπου 3 χιλιάδες άγνωστοι μέχρι σήμερα γαλαξίες. Ορισμένοι εξ αυτών σχηματίστηκαν λίγο μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Η ανακάλυψη αναμένεται να προσφέρει νέα σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος.