«Ο αγώνας εκείνος ήταν ένα κοινωνικό, πολεμικό και πολιτικό γεγονός. Ηταν συνάμα κι ένα πνευματικό γεγονός». Αυτά έγραφε για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821 ο Γιώργος Σεφέρης στο κείμενό του «Ενας Ελληνας – ο Μακρυγιάννης». Γεγονός πανευρωπαϊκής σημασίας, γι’ αυτό και σημείωνε αργότερα στον Δ΄ τόμο του «Ημερολογίου» του πως η Ελλάδα «έζησε τη ζωή της μέσα στη ζωή της Ευρώπης». Αυτά, δύο σχεδόν αιώνες μετά το 1821 και τις χιλιάδες σελίδες που έχουν γραφτεί, μπορεί να ακούγονται ως αυτονόητα, όμως δεν αναιρούν το ότι «ο αγώνας εκείνος» παραμένει μέγα ορόσημο στην Ιστορία, στην πορεία και στην εξέλιξη του Ελληνισμού. Και δεν επιβεβαιώνονται μόνο από τα όσα συνέβησαν τότε και τα όσα ακολούθησαν, αλλά και από τα έργα που ενέπνευσε το 1821, τα οποία αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα αποφασίζει από πολύ νωρίς να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια, η συμβολή της οποίας υπήρξε αποφασιστική στην αίσια έκβαση του Αγώνα.
Το 2011 ο ποιητής Ηλίας Γκρης κατήρτισε μιαν ανθολογία ποιημάτων για το 1821, που περιλαμβάνει ούτε λίγο ούτε πολύ 140 ποιήματα γραμμένα από 109 ποιητές, αρκετοί από τους οποίους είναι σύγχρονοί μας. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας ορίζει το έργο δύο μειζόνων ελλήνων ποιητών (του Κάλβου και του Σολωμού), όμως δεν άφησε αδιάφορους τους κατοπινούς, που δεν εμπνεύστηκαν από τον μακρινό απόηχο του 1821 αλλά από τα βαθιά σημάδια του στον ψυχισμό και στη συνείδησή μας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
