Μέχρι τα τριάντα μου πίστευα πως οι επιμέρους επιλογές της ζωής μας είναι εκείνες που μας κάνουν ίδιους ή διαφορετικούς. Για παράδειγμα, όταν ταυτίζονται οι επιλογές μας στη μουσική, στη λογοτεχνία, στο σινεμά, τότε είναι φυσικό επακόλουθο να ταυτίζονται και οι ιδεολογικές μας θέσεις αλλά και οι πολιτικές μας επιλογές.

Μου φαινόταν μία απόλυτα λογική σκέψη, μία αυταπόδεικτη παραδοχή, μία κατασκευή που δεν είχε κενά.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη
συνδρομή;

Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Θέλετε να γίνετε συνδρομητής;

Μπορείτε να αποκτήσετε την συνδρομή σας από εδω